Δ. Ναστάσε Tὰ ρουμανικὰ ἔγγραφα τοῦ ἀρχείου τῆς ἀθωνίτικης μονῆς Σιμωνόπετρας. Πρόδρομη παρουσίαση Τὸ ἀρχεῖο τῆς Σιμωνόπετρας περιέχει ἕνα μεγάλο ἀριθμὸ ρουμανικῶν ανέκδοτων ἐγγράφων, τὰ ὁποῖα ὁ συγγραφέας ἐρεύνησε ἀρχικὰ σὲ ἀποστολὴ ποὺ πραγματοποίησε τὸ 1981, μετὰ ἀπὸ πρόσκληση τῆς μονῆς. Τὰ ἐγγραφα αὐτὰ καταγράφτηκαν ἀπὸ τὸν συγγραφέα, μὲ τὴ συνεργασία τοῦ παλαιογράφου Φλορὶν Μαρινέσκου καὶ τὴ βοήθεια τοῦ ἱερ. Ἰουστίνου Σιμωνοπετρίτη καὶ φωτογραφήθηκαν σὲ μικροταινίες ἀπὸ τὸν Λ. Ἀνανιάδη. Ἡ κατάταξή τους συνεχίστηκε στὴν Ἀθήνα, μὲ τὴ βοήθεια πάλι τοῦ Φλ. Μαρινέσκου και, σε μερικές περιπτώσεις, του P. S. Nästurel. Σύμφωνα μὲ τὰ πρῶτα, προσωρινά, ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς προσπάθειας, ὁ ἀριθμὸς τῶν ἐγγράφων ὑπερβαίνει τὰ 800. Μὲ μοναδικὴ ἐξαίρεση ἕνα μολδαβικὸ κηρόβουλλο τοῦ 1587, ὅλα τὰ ἄλλα προέρχονται ἀπὸ τὴ Βλαχία. Τὸ παλαιότερο χρονολογεῖται στὰ 1433 καὶ τὸ πιὸ πρόσφατο στὰ 1848. Περισσότερα ἀπὸ 600 ἔγγραφα εἶναι πρωτότυπα: 87 εἶναι γραμμένα σὲ μεμβράνες, τὰ ὑπόλοιπα σὲ χαρτί. Ἰδιαίτερη ἀξία ἔχουν τὰ ἔγγραφα τοῦ 15ου αἰώνα (7 ἔγγραφα, ὅλα ἡγεμονικά) καὶ τοῦ 16ου αἰώνα (118: προσωρινὸς αριθμός). Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἡγεμονικὰ ἔγγραφα -ποὺ ἔχουν ἀπολυθεῖ ἀπὸ, συνολικά, 55 βοεβόδες- σημειώνουμε τὰ παλαιότερα ἀπὸ τὰ πολυάριθμα συμβόλαια, καθὼς καὶ ἔγγραφα ποὺ ἀπολύθηκαν ἀπὸ: πατριάρχες τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, μητροπολίτες τῆς Οὐγγροβλαχίας, μονὲς-μετόχια τῆς Σιμωνόπετρας, ἤ ἀπὸ τὶς δημοτικὲς ἀρχές τοῦ Βουκουρεστίου.Οἱ πληροφορίες ποὺ παρέχει αὐτὸ τὸ πλούσιο ἀρχειακὸ ὑλικό φέρνουν στὸ φῶς καινούργια στοιχεῖα γιὰ τὴν ἱστορία τῆς Σιμωνόπετρας καὶ τῶν ρουμανο-ἀθωνιτικῶν σχέσεων, καί, γενικότερα, γιὰ τὴν ἱστορία τόσο τοῦ ρουμανικοῦ λαοῦ, ὅσο καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
(EL)
Δ. Ναστάσε Tὰ ρουμανικὰ ἔγγραφα τοῦ ἀρχείου τῆς ἀθωνίτικης μονῆς Σιμωνόπετρας. Πρόδρομη παρουσίαση Τὸ ἀρχεῖο τῆς Σιμωνόπετρας περιέχει ἕνα μεγάλο ἀριθμὸ ρουμανικῶν ανέκδοτων ἐγγράφων, τὰ ὁποῖα ὁ συγγραφέας ἐρεύνησε ἀρχικὰ σὲ ἀποστολὴ ποὺ πραγματοποίησε τὸ 1981, μετὰ ἀπὸ πρόσκληση τῆς μονῆς. Τὰ ἐγγραφα αὐτὰ καταγράφτηκαν ἀπὸ τὸν συγγραφέα, μὲ τὴ συνεργασία τοῦ παλαιογράφου Φλορὶν Μαρινέσκου καὶ τὴ βοήθεια τοῦ ἱερ. Ἰουστίνου Σιμωνοπετρίτη καὶ φωτογραφήθηκαν σὲ μικροταινίες ἀπὸ τὸν Λ. Ἀνανιάδη. Ἡ κατάταξή τους συνεχίστηκε στὴν Ἀθήνα, μὲ τὴ βοήθεια πάλι τοῦ Φλ. Μαρινέσκου και, σε μερικές περιπτώσεις, του P. S. Nästurel. Σύμφωνα μὲ τὰ πρῶτα, προσωρινά, ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς προσπάθειας, ὁ ἀριθμὸς τῶν ἐγγράφων ὑπερβαίνει τὰ 800. Μὲ μοναδικὴ ἐξαίρεση ἕνα μολδαβικὸ κηρόβουλλο τοῦ 1587, ὅλα τὰ ἄλλα προέρχονται ἀπὸ τὴ Βλαχία. Τὸ παλαιότερο χρονολογεῖται στὰ 1433 καὶ τὸ πιὸ πρόσφατο στὰ 1848. Περισσότερα ἀπὸ 600 ἔγγραφα εἶναι πρωτότυπα: 87 εἶναι γραμμένα σὲ μεμβράνες, τὰ ὑπόλοιπα σὲ χαρτί. Ἰδιαίτερη ἀξία ἔχουν τὰ ἔγγραφα τοῦ 15ου αἰώνα (7 ἔγγραφα, ὅλα ἡγεμονικά) καὶ τοῦ 16ου αἰώνα (118: προσωρινὸς αριθμός). Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἡγεμονικὰ ἔγγραφα -ποὺ ἔχουν ἀπολυθεῖ ἀπὸ, συνολικά, 55 βοεβόδες- σημειώνουμε τὰ παλαιότερα ἀπὸ τὰ πολυάριθμα συμβόλαια, καθὼς καὶ ἔγγραφα ποὺ ἀπολύθηκαν ἀπὸ: πατριάρχες τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, μητροπολίτες τῆς Οὐγγροβλαχίας, μονὲς-μετόχια τῆς Σιμωνόπετρας, ἤ ἀπὸ τὶς δημοτικὲς ἀρχές τοῦ Βουκουρεστίου.Οἱ πληροφορίες ποὺ παρέχει αὐτὸ τὸ πλούσιο ἀρχειακὸ ὑλικό φέρνουν στὸ φῶς καινούργια στοιχεῖα γιὰ τὴν ἱστορία τῆς Σιμωνόπετρας καὶ τῶν ρουμανο-ἀθωνιτικῶν σχέσεων, καί, γενικότερα, γιὰ τὴν ἱστορία τόσο τοῦ ρουμανικοῦ λαοῦ, ὅσο καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
(EN)
