Η παρούσα διδακτορική διατριβή εξετάζει την επίδραση της κεφαλαιακής διάρθρωσης στην αξία της επιχείρησης, όπως αυτή αντανακλάται στην αποτίμηση της, από την αγορά. Το πρωταρχικό ερώτημα της έρευνας είναι εάν το ύψος της δανειακής επιβάρυνσης μπορεί να ερμηνεύσει τις αποδόσεις των μετοχών. Πρόκειται για ένα θέμα που έχει αγνοηθεί από τους ερευνητές του χρηματοοικονομικού πεδίου, λόγω της καθοριστικής επίδρασης της ρηξικέλευθης εργασίας των Modigliani και Miller (1958), σύμφωνα με την οποία η αξία του κοινού μετοχικού κεφαλαίου δεν εξαρτάται από τις χρηματοδοτικές αποφάσεις. Ωστόσο, το χρέος αποτελεί βασική πηγή οικονομικού κινδύνου, σύμφωνα με το κλασικό θεωρητικό πλαίσιο της χρηματοοικονομικής διοίκησης. Ως εκ τούτου, οι ορθολογικοί επενδυτές πρέπει να απαιτούν κάποια αποζημίωση κινδύνου λόγω χρέους, γεγονός που σηματοδοτεί μια αναμενόμενη θετική επίπτωση του δείκτη δανειακών κεφαλαίων στις αποδόσεις. Ωστόσο, οι λίγες σχετικές έρευνες έδωσαν αντικρουόμενα αποτελέσματα. Θέλοντας να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ εμπειρικής τεκμηρίωσης και θεωρίας, η παρούσα εργασία εστιάζει στη σχέση ανάμεσα στη χρηματοοικονομική μόχλευση και τις μετοχικές αποδόσεις, σε επίπεδο επιχείρησης, χαρτοφυλακίου και κλάδου, στο «ανεξερεύνητο» γεωγραφικό περιβάλλον τεσσάρων χωρών του ευρωπαϊκού νότου, ήτοι: της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Επιγραμματικά, μέσω διαφορετικών μεθοδολογικών προσεγγίσεων και ορισμών, διερευνάται ενδελεχώς ο ρόλος του δείκτη δανειακών κεφαλαίων στην ερμηνεία των αποδόσεων και συνεπώς εξετάζεται η τιμολόγηση του εν λόγω παράγοντα κινδύνου από την αγορά. Η ορθολογική συμπεριφορά των επενδυτών αποτελεί τη λυδία λίθο για την αξιολόγηση της αποτελεσματικής λειτουργίας των αγορών και επομένως της αποδοτικής κατανομής του κεφαλαίου στην οικονομία. Συνυφασμένο είναι και το ζήτημα της ανάγκης για από κοινού λήψη των επενδυτικών και χρηματοδοτικών αποφάσεων, η οποία έχει τεθεί στο επίκεντρο της πρόσφατης διεθνούς ερευνητικής ατζέντας (Gomes & Schmid, 2010; George & Hwang, 2010; Korteweg, 2010; Garlappi & Yan, 2011;¨Caskey, Hughes & Liu, 2012). Η παρούσα εργασία, για πρώτη φορά, εισάγει στην ανάλυση της σχέσης μεταξύ μόχλευσης και αποδόσεων: α) το θέμα της επίδρασης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της ερευνώμενης χώρας, η εξαιρετική σημασία των οποίων έχει αποδειχθεί στη διεθνή βιβλιογραφία (Mclean et. al., 2012; Alves & Ferreira, 2011; Antoniou et. al., 2008; Jong et. al., 2008; Oztekin, 2009) και β) την επίπτωση του ανθρώπινου κεφαλαίου, με την εισαγωγή ενός νέου σχετικού παράγοντα κινδύνου στο υπόδειγμα της έρευνας. Τονίζεται ότι η πρόσφατη εμπειρική απόδειξη, αποκαλύπτει το σπουδαίο ρόλο των μη χρηματοοικονομικών εμπλεκομένων ομάδων, και ιδιαίτερα των εργαζομένων, στις χρηματοδοτικές επιλογές (Titman, 1984; Titman & Wessels, 1988; Berk, Stanton & Zechner, 2010; Chemmanur, Cheng & Zang, 2010; Agrawal & Matsa, 2010; Hovakimian & Li, 2012).
