Οι συνολικές δαπάνες για την υγεία περιλαμβάνουν την τελική κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών υγείας συν τις επενδύσεις κεφαλαίου στις υποδομές υγείας. Περιλαμβάνει δαπάνες τόσο από δημόσιες και ιδιωτικές πηγές χρηματοδότησης (συμπεριλαμβανομένων των νοικοκυριών) για ιατρικά προϊόντα και υπηρεσίες, στις δημόσιες δομές υγείας και πρόληψης και στους τομείς διοίκησης τους. Στην παρούσα εργασία εξετάζεται ο βαθμός κατά τον οποίο επηρεάζουν τις συνολικές δημόσιες δαπάνες υγείας , οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας , η πυκνότητα των ιατρών , οι νοσοκομειακές κλίνες , η πυκνότητα των νοσηλευτών και οι επισκέψεις των ιατρών. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται στατιστικά στοιχεία εφτά χωρών της Αυστραλίας , της Αυστρίας , του Καναδά , της Φιλανδίας , της Γαλλίας , της Ιαπωνίας και του Ηνωμένου Βασίλειου, σε βάθος χρόνου 35 ετών, από το 1975 ως το 2010. Το οικονομετρικό μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε για την εξαγωγή των αποτελεσμάτων είναι η ανάλυση παλινδρόμησης με Panel Estimation, μέθοδος που κρίθηκε η καταλληλότερη δεδομένης της ύπαρξης τόσο διαχρονικών όσο και διαστρωματικών δεδομένων.
The total expenditure on health includes final consumption of health goods and services plus capital investment in health infrastructure. They include expenditure from both public and private sources (including households) for medical products and services, public health and prevention structures and their management areas. In this study, the extent to which they affect total public health expenditures, private health expenditure, the density of doctors, hospital beds, the density of nurses and doctors visits. For this purpose, use statistics seven countries of Australia, Austria, Canada, Finland, France, Japan and the UK in the long term of 35 years from 1975 to 2010. The econometric model used for deriving the results is the regression analysis with Panel Estimation, method was the most appropriate given the presence of both longitudinal and cross section data.
