Η μεταβολική νέκρωση της επιδερμίδας διαγνώστηκεσε 6 σκύλους που προσκομίσθηκαν στην ΚλινικήΠαθολογίας των Ζώων Συντροφιάς του Τμήματος Κτηνιατρικής του Α.Π.Θ. κατά τη χρονική περίοδο 1989 - 1998.Τέσσερις από τους σκύλους αυτούς ήταν αρσενικού και δυο θηλυκού γένους. Η ηλικία τους κυμαινόταν από 8 ως 11,5χρόνια. Οι δερματικές αλλοιώσεις, που ήταν αμφοτερόπλευρα συμμετρικές στα 5 ζώα χαρακτηρίζονταν από αλωπεκία- υποτρίχωση (5/6), ερύθημα (6/6), αποχρωματισμότου δέρματος (3/6), περιφερική επιδερμική αποκόλληση (3/6), έλκη και διαβρώσεις (6/6), εφελκίδες (6/6), υπερκεράτωση του ακρορρινίου ή /και των πελματικών φυμάτων (5/6),εξοίδηση (4/6), εξίδρωση (3/6), φλύκταινες (2/6), φολίδες(2/6) και βλατίδες (1/6). Οι αλλοιώσεις αυτές εντοπίζονταν στα άκρα (6/6), στα εξωτερικά γεννητικά όργανα (5/6), στην κάτω κοιλιακή χώρα (4/6), στα βλεννογονοδερματικά όρια(4/6), στις οστέινες προεξοχές (3/6), στο κάτω τμήμα των άκρων(3/6), στο ακρορρίνιο (3/6), στο πρόσωπο (2/6), στιςμασχάλες (1/6) και στην άνω επιφάνεια του κορμού (1/6).Στα σπουδαιότερα ευρήματα από την αιματολογική, τη βιοχημική εξέταση του ορού του αίματος και την ανάλυση των ούρων περιλαμβάνονταν η αναιμία (5/6), η λευκοκυττάρωση (3/6), η θρομβοκυτταροπενία (1/6), η υπολευκωματιναιμία (4/5), η υπεργλυκαιμία (3/6), η αυξημένη δραστηριότητατης αλκαλικής φωσφατάσης (4/6) και της αλανινο-αμινοτρανσφεράσης (5/6), η υπασβεστιαιμία (2/5), η πρωτεϊνουρία (1/6) και η γλυκοζουρία (3/6). Στην ιστοπαθολογική εξέταση του ήπατος, που πραγματοποιήθηκε σε 4 περιστατικά, διαπιστώθηκαν οι χαρακτηριστικές αλλοιώσεις της κενοτοπιώδους ηπατοπάθειας. Στα υπόλοιπα δυο ζώα, οι πιθανότερεςυποκείμενες παθολογικές καταστάσεις, με βάσητα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων θα μπορούσαν να ήταν η κενοτοπιώδης ηπατοπάθεια (1/2) και το γλυκαγόνωμα του παγκρέατος (1/2). Η θεραπευτική αγωγή,συστηματική ή/και τοπική, που επιχειρήθηκε σε 3 σκύλους δεν ήταν παρά ελάχιστα αποτελεσματική. Τελικά και τα 6ζώα πέθαναν (3/6) ή τους έγινε ευθανασία (3/6) σε χρονικό διάστημα 2 ως 17 μηνών από την πρωτοεμφάνιση των δερματικών αλλοιώσεων.
(EL)
Metabolic epidermal necrosis was diagnosed in 6 dogs admitted to the Clinic of Companion Animal Medicine, Faculty of Veterinary Medicine, A.U.T., between 1989 and 1998. Four of these animals were males and 2 females with an age range of 8 to 11.5 years. Bilaterally symmetrical (5/6) or asymmetrical (1/6) skin lesions characterized by alopecia – hypotrichosis (5/6), erythema (6/6), depigmentation (3/6), epidermal colarettes (3/6), ulcers and erosions (6/6), crusts (6/6), footpad and nose hyperkeratosis (5/6), edema (4/6), exudation (3/6), pustules (2/6), scales (2/6) and papules (1/6) were observed in all of the dogs. These lesions were located on the limbs (6/6), the external genitalia (5/6), ventral abdomen (4/6), mucocutaneos junctions (4/6), pressure points (3/6), distal extremities (3/6), nasal philthrum (3/6), muzzle (2/6), axillae (1/6) and on the dorsal aspect of the body trunk (1/6). The most important clinicopathologic findings included anemia (5/6), leucocytosis (3/6), thrombocytopenia (1/6), hypoalbuminaemia (4/5), hyperglycemia (3/6), increased alkaline phosphatase (4/6) and alanino-aminotransferase (5/6) activities, hypocalcaemia (2/5), proteinuria (1/6) and glycosuria (3/6). Liver histopathology, carried out in 4 dogs, revealed vacuolar hepatopathy in all of them. The same underlying disease was suspected in one additional case, whereas pancreatic glucagonoma was a possibility for the remaining dog. Systemic an/or topical treatment, that was attempted in 3 dogs, was unrewarding. All the 6 dogs died (3/6) or were euthanized (3/6) 2 to 17 months after the appearance of the skin lesions.
(EN)
