Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια συχνή ενδοκρινοπάθεια στους σκύλους και τις γάτες και η θεραπευτική του αντιμετώπιση στηρίζεται κυρίως στη χορήγηση ινσουλίνης και τα διαιτητικά μέτρα. Σκοπός της ανασκόπησης αυτής είναι η ενημέρωση του κλινικού Κτηνιάτρου για τα σύγχρονα δεδομένα της θεραπείας με ινσουλίνη σε σκύλους και γάτες με απλό σακχαρώδη διαβήτη. Τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει σημαντικά η θεραπευτική προσέγγιση του νοσήματος, χάρη στη χρησιμοποίηση ινσουλινών με μεγάλη και σταθερή διάρκεια δράσης που δεν προκαλούν έντονη αυξομείωση της συγκέντρωσης της γλυκόζης στο αίμα (ινσουλίνη glargine και detemir) και στην ευρεία εφαρμογή της μέτρησης της συγκέντρωσης της γλυκόζης στο αίμα από τον ιδιοκτήτη του ζώου, στο σπίτι. Η τελευταία γίνεται με τη βοήθεια γλυκοζόμετρου, ύστερα από λήψη τριχοειδικού αίματος από το πτερύγιο του αυτιού ή το πελματικό φύμα. Οι μετρήσεις στο σπίτι πραγματοποιούνται περιοδικά (π.χ. σε εβδομαδιαία βάση), κάθε 1-2 ώρες για το μεσοδιάστημα μεταξύ δυο διαδοχικών χορηγήσεων ινσουλίνης (συνήθως 12 ώρες), αντικαθιστώντας έτσι την καμπύλη γλυκόζης που γινόταν στην κλινική. Επιπλέον, στις γάτες έχει προταθεί να γίνονται 3-5 φορές ημερησίως, σε καθημερινή βάση, προκειμένου να επιτευχθεί με ασφάλεια ο στενός έλεγχος της υπεργλυκαιμίας (μεταξύ 50 και 200 mg dl-1 καθ’ όλη τ η διάρκεια της ημέρας) με συνεχείς τροποποιήσεις της δόσης της ινσουλίνης. Μάλιστα, με το συνδυασμό των διαιτητικών μέτρων, της χορήγησης ινσουλίνης glargine ή detemir και του στενού ελέγχου της υπεργλυκαιμίας έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των γατών εκείνων όπου επιτυγχάνεται προσωρινή ή μόνιμη ύφεση του σακχαρώδη διαβήτη, γεγονός που επιτρέπει τη διακοπή της χορήγησης ινσουλίνης (παροδικός σακχαρώδης διαβήτης). Μια ακόμα ελπιδοφόρα εξέλιξη είναι η ολοένα και συχνότερη χρησιμοποίηση των συσκευών συνεχούς μέτρησης της συγκέντρωσης της γλυκόζης στον υποδόριο ιστό. Χάρη στις συσκευές αυτές, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο στην κλινική όσο και στο σπίτι, υπάρχει η δυνατότητα να μετράται η συγκέντρωση της γλυκόζης κάθε 5 λεπτά για χρονικό διάστημα μέχρι και 72 συνεχόμενων ωρών, γεγονός που επιτρέπει την καλύτερη ρύθμιση της θεραπείας με ινσουλίνη.
(EL)
Diabetes mellitus is a common endocrine disease of dogs and cats. Treatment is mainly based on insulin administration and dietary modifications. The aim of this review is to provide updated information on insulin treatment of dogs and cats with non-complicated diabetes mellitus. During the last years, there has been significant progress in the management of this disease, thanks to the use of long-acting insulin preparations that do not cause pronounced fluctuations of blood glucose concentrations (insulin glargin and detemir) and because of the widespread use of home glucose monitoring by the owners of diabetic pets. Home glucose monitoring is based on capillary blood sampling from the ear pinnae or the foot pad and measurement of blood glucose concentration with a portable blood glucose meter. This can be done periodically (e.g. every week) to replace the traditional in-clinic blood glucose curve; in this case, blood glucose concentration is measured just before the morning insulin administration and then every 1-2 hours until the next dose (usually for 12 hours). Furthermore, especially for the cat, home glucose monitoring can be performed 3-5 times per day, on a daily basis, in order to safely adjust insulin dose and achieve tight control of hyperglycemia (i.e. blood glucose concentration between 50 and 200 mg dl-1 throughout the day). The combination of dietary management, of insulin glargine or detemir administration and of the tight control of hyperglycemia has substantially increased the proportion of cats that enter into temporal or permanent diabetic remission and can be further managed without insulin. Another important achievement is the use of continuous glucose monitoring systems to monitor interstitial fluid glucose concentrations. These devices can be used in the clinic and at home and they can measure glucose concentration every 5 minutes for up to 72 consecutive hours, thus facilitating optimal adjustment of insulin treatment.
(EN)
