Η χρήση διάφορων αντιμικροβιακών ουσιών ως αυξητικών παραγόντων, βρίσκει ευρεία εφαρμογή στη σύγχρονη, βιομηχανικού τύπου κτηνοτροφία, με σκοπό τη βελτίωση και την αύξηση της ζωικής παραγωγής. Με αφορμή το ζήτημα που προέκυψε αρχικά με την αβοπαρκίνη και τον τελευταίο χρόνο με τη σπιραμυκίνη, την τυλοζίνη, την ψευδαργυρούχο βακιτρακίνη και τη βιργινιαμυκίνη, η χρήση τους υπόκειται σε μία όλο και σκληρότερη κριτική. Διάφορες επιστημονικές οργανώσεις και φορείς έχουν πλέον ταχθεί υπέρ της απαγόρευσης της χρήσης όλων εκείνων των αντιμικροβιακών ουσιών που ενσωματώνονται ως προσθετικά στις ζωοτροφές. Οι αντιρρήσεις αυτές αφορούν στην πιθανή τοξικότητα διάφορων αυξητικών παραγόντων, στα αμφίβολα αποτελέσματα τους, ειδικά όταν χρησιμοποιούνται σε μονάδες εκτροφής με καλή κτηνιατρική διαχείριση, καθώς και στη χορήγηση τους χωρίς κτηνιατρική συνταγή. Επίσης, στην πιθανή ασυμβατότητα που έχουν με άλλες θεραπευτικές ουσίες, στον κίνδυνο να αφήνουν κατάλοιπα στα εδώδιμα ζωοκομικά προϊόντα, στην πιθανότητα εμφάνισης τοξίκωσης σε είδη παραγωγικών ή μη ζώων για τα οποία δεν προορίζονται, στην πιθανή χρησιμοποίηση τους -σε υψηλότερη δοσολογία- για τη θεραπεία νοσημάτων και κυρίως στον κίνδυνο της ανάπτυξης μικροβιοαντοχής από βακτήρια που είναι πιθανά υπεύθυνα επικίνδυνων λοιμωδών νοσημάτων για την υγεία του ανθρώπου.Σκοπός της εργασίας αυτής είναι να παρουσιάσει πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της χρήσης των αντιμικροβιακών ουσιών ως προσθετικών παραγόντων στη διατροφή, ειδικά των χοίρων, που μαζί με τα κρεοπαραγωγά ορνίθια αποτελούν τους κύριους κλάδους των παραγωγικών ζώων, όπου γίνεται η μεγαλύτερη χρήση τέτοιων φαρμακευτικών ουσιών. Τέλος, παρατίθενται κάποιες προτάσεις που αφορούν στη σωστή χρήση των αντιμικροβιακών αυξητικών παραγόντων, με ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη για κτηνιατρικό έλεγχο όλων των αντιμικροβιακών ουσιών που χορηγούνται στα ζώα (απαραίτητη προϋπόθεση για τη χορήγηση τους η κτηνιατρική συνταγή).
(EL)
The use of antimicrobial agents as growth promoters is widely established in modern commercial units, in order to improve and increase the animal production. Based on the controversy of the use of avoparcin which arose the last two years, as well as with spiramycin, tylosin, zinc-bacitracin and virginiamycin the past year, the use of antimicrobial agents is under severe criticism. Several scientific organizations are supportive to the ban of the use of antimicrobial agents as feed additives. The objections refer to the toxicity of some growth promoters, their lower effects under optimized housing conditions, as well as to the mode of application without veterinary prescription. Moreover, they refer to their possible incompatibility with other therapeutics, the hazard of residues in animal origin food, the intoxications in nontarget species such as ionophores in horses and especially the hazard of development of resistance in bacteria. The purpose of this paper is to present the advantages and disadvantages of the in-feed use of antimicrobial agents as growth promoters, especially in swine, which along with poultry represent the main categories of productive animals where an extended use of such pharmaceuticals is applied. Finally, some proposals are being mentioned emphasizing on the need for veterinary control of all antimicrobial agents, including the growth promoters, which are used in animals (predisposing that their application is under veterinary prescription).
(EN)
