Σε 234 αγελάδες, που υποβλήθηκαν σε θεραπεία ενδομητίτιδας μετά τη 15η ημέρα από τον τοκετό, μελετήθηκε η αποτελεσματικότητα διαφόρων θεραπευτικών σχημάτων ενδομητριαίας έγχυσης αντιμικροβιακών παραγόντων (Lugol, Rifaximin, Oxytetracycline) ή συνδυασμού αυτών και προσταγλανδίνης F2a (PGF2a) στη μετέπειτα αναπαραγωγική ικανότητα τους. Τα κυριότερα συμπεράσματα που προέκυψαν από την έρευνα αυτή είναι: α) τα ποσοστά κυοφορίας με την 1η και με τις επαναληπτικές ΤΣ (μέχρι 3) δε φαίνεται να επηρεάζονται από το είδος του θεραπευτικού σχήματος, καθώς και το χρόνο εφαρμογής και την επανάληψη ή μη της θεραπείας, β) η διενέργεια της 1ηξ ΤΣ, καθώς και η σύλληψη και κυοφορία των αγελάδων επιτυγχάνονται πολύ πιο σύντομα μετά τη θεραπεία, όταν δεν προϋπάρχει κατακράτηση εμβρυϊκών υμένων (KEY), όταν η θεραπεία εφαρμόζεται μετά την 301! ημέρα από τον τοκετό και όταν αυτή δεν επαναλαμβάνεται, γ) με ενδομητριαία έγχυση Lugol επιτυγχάνονται καλύτερα αποτελέσματα (Ρ<0,001) σε ό,τι αφορά τα χρονικά διαστήματα «θεραπείας - 1ης ΤΣ» και «θεραπείας - σύλληψης» (31,4±22,6 και 55,8±44,8 ημέρες αντίστοιχα), σε σύγκριση με την ενδομητριαία έγχυση Rifaximin (46,8±23,7 και 70,1 ±41,9 ημέρες αντίστοιχα) ή Oxytetracycline (60,0±35,3 και 92,1 ±73,0 ημέρες αντίστοιχα) και δ) με το συνδυασμό ενδομυϊκής χορήγησης PGF2a και ενδομητριαίας έγχυσης αντιμικροβιακών παραγόντων μειώνονται ακόμα περισσότερο τα χρονικά διαστήματα «θεραπείας - 1ης ΤΣ» και «θεραπείας – σύλληψης » (22,9 ±28,6 και 28,8 ±31,2 ημέρες αντίστοιχα, για το συνδυασμό Lugol και PGF2a, και 35,7±13,2 και 46,5 ±25,5 ημέρες αντίστοιχα, για το συνδυασμό Rifaximin και PGF2a).
(EL)
The effect of various treatment schemes basedon the intrauterine injection of antibacterial agents {Lugol, Rifaximin, and Oxytetracycline) or a combination of theseagents with PGT2a on the subsequent reproductive efficiency, was studied in 234 cows treated for endometritis after the 15th d postpartum. The main conclusions from this study were the following: a) the pregnancy rates after the fist artificial insemination (Al), as well as the repeated Als (up to 3) are neither affected by the treatment scheme nor by the time of treatment and by retreatment, b) the 1st AI, as well as conception and pregnancy are achieved a lot sooner after treatment, when there is no pre existence of retained placenta, when the treatment is applied after the 30th d postpartum, and there is no retreatment, c) intrauterine injection of Lugol gives better results, (P<0,001), as far as the «treatment to 1st AI» and the «treatment to conception» intervals is concerned (31,4±22,6 and 55,8±44,8 days respectively), in comparison to intrauterine injection of Rifaximin (46,8±23,7 and 70,1 ±41,9 days, respectively) or Oxytetracycline (60,0 ±35,3 and 92,1 ±73,0 days, respectively) and d) the combination PGF2a and intrauterine injection of antivacterial agents further reduces the «treatment to 1st AI» and the «treatment to conception» intervals (22,9 ±28,6 and 28,8 ±31,2 days, respectively, for the combination of Lugol and PGF2a, and 35,7 ±13,2 and 46,5 ±25,5 days, respectively, for the combination οι Rifaximin anaPGF2a).
(EN)
