The teaching of process writing and the provision of feedback in the 3rd grade of junior high school : teacher awareness
ΚΟΥΤΣΟΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ ΦΑΝΗ
ΠΕΡΙΛΗΨΗΣκοπός αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι να δώσει ένα προφίλ των απόψεων και των πρακτικών για την διδασκαλία της συγγραφής κειμένου στην Αγγλική ως ξένη γλώσσα που υιοθετούνται από τους καθηγητές της τρίτης τάξης του Γυμνασίου. Για αυτό το σκοπό έγινε μια μικρή τοπική έρευνα με τη συμμετοχή εννέα καθηγητών που υπηρετούν στα έξι γυμνάσια της πόλης της Κοζάνης.Αρχικά γίνεται μια παρουσίαση του εκπαιδευτικού πλαισίου του γυμνασίου που αφορά στην διδασκαλία της Αγγλικής ως ξένη γλώσσα στην Ελλάδα γενικότερα και κατόπιν παρουσιάζεται μια ανασκόπηση της υπάρχουσας θεωρίας και έρευνας σε σχέση με την διδασκαλία της συγγραφής κειμένου, με ιδιαίτερη έμφαση στην διαδικαστική προσέγγιση. Επειδή η παροχή ανατροφοδότησης των μαθητών με ότι συμβάλει στη βελτίωση του γραπτού κειμένου τους θεωρείται αναπόσπαστο μέρος της διδασκαλίας της συγγραφής, γίνεται μια σύντομη ανασκόπηση των θεωριών και ερευνών σε αυτόν τον τομέα, καθώς και μια σύντομη περιγραφή βασικών τρόπων ανταπόκρισης στο γραπτό κείμενο των μαθητών που έχουν καταδειχθεί από τις διάφορες έρευνες. Επιπλέον, συζητείται η έννοια της αναστοχαστικής διδασκαλίας ως μοντέλου που συμβάλει στην αύξηση της γνώσης και κατανόησης των εκπαιδευτικών πρακτικών οι οποίες υιοθετούνται για την διδασκαλία της συγγραφής κειμένου. Μετά από μια σύντομη ανασκόπηση των θεωριών για το τι είναι αναστοχασμός, αναστοχαστική διδασκαλία, αναστοχαστική διδασκαλία και εξέλιξη του καθηγητή, υποστηρίζεται ότι ένας αναστοχαστικός καθηγητής είναι και ερευνητής της ίδιας της τάξης του, πράγμα το οποίο συνεπάγεται την επεξεργασία της διδασκαλίας του με σκοπό την ουσιαστική αλλαγή των στάσεών του απέναντι στην διδασκαλία και την ανάπτυξη της γνώσης και κατανόησης των πρακτικών που εφαρμόζει στην διδασκαλία συγγραφής κειμένου.Με βάση αυτή την μελέτη συμπεραίνεται ότι, ως προς τον θεωρητικό τους προσανατολισμό, οι καθηγητές που συμμετείχαν σε αυτή την μελέτη δίνουν έμφαση στο τελικό προϊόν της συγγραφής, δηλαδή στο γραπτό κείμενο και χρησιμοποιούν τη συγγραφή κειμένου για να διδάξουν γραμματική ή να αξιολογήσουν την πρόοδο των μαθητών. Αντίθετα, λιγότερη έμφαση δίνεται στην διδασκαλία αυτής της δεξιότητας. Επιπλέον, η μελέτη αυτή δείχνει ότι υπάρχει μια έλλειψη γνώσης και κατανόησης από πλευράς των καθηγητών της φύσης της διαδικασίας της συγγραφής κειμένου καθώς και της διδασκαλίας της σύνθεσής του. Αν και οι περισσότεροι από τους καθηγητές πιστεύουν ότι η οργάνωση των ιδεών με συνοχή είναι σημαντικό μέρος της διδασκαλίας της συγγραφής κειμένου, εστιάζουν την προσοχή τους κυρίως σε αυτό που έχουν γράψει οι μαθητές, δηλαδή το τελικό κείμενο, πράγμα το οποίο χρησιμοποιείται ως ένδειξη του βαθμού εκμάθησης της γραμματικής και του λεξιλογίου.Τέλος, οι πρακτικές που χρησιμοποιούν οι καθηγητές για ανατροφοδοτήσουν τους μαθητές τους με ότι χρειάζονται για την αναθεώρηση του γραπτού τους κειμένου και την καλυτέρευσή του εστιάζονται κυρίως σε διόρθωση επιφανειακών μηχανιστικών χαρακτηριστικών της γλώσσας. Λιγότερη έμφαση δίνεται στο αν το γραπτό κείμενο καταφέρνει να μεταδώσει επιτυχώς το νόημά του στον αναγνώστη.Αυτή η διπλωματική εργασία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι χρειάζεται περαιτέρω έρευνα ώστε να διερευνηθούν: (α) τρόποι συνδυασμού των δύο προσεγγίσεων στον τρόπο διδασκαλίας της συγγραφής κειμένου, δηλαδή της προσέγγισης που εστιάζει στην διαδικασία συγγραφής και εκείνης που εστιάζει στο τελικό προϊόν, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα ενιαίο παιδαγωγικό μοντέλο διδασκαλίας και (β) το σύστημα πεποιθήσεων και εσωτερικών δοξασιών που αφορούν στη διδασκαλία της συγγραφής κειμένου επειδή επηρεάζουν σημαντικά τις διδακτικές πρακτικές. Τέλος, χρειάζεται να σχεδιαστούν επιμορφωτικά προγράμματα τα οποία να εστιάζουν στην ανάπτυξη της γνώσης και κατανόησης εκ μέρους των καθηγητών της Αγγλικής της σημασίας της αναστοχαστικής διδασκαλίας και του ρόλου τους ως ερευνητών της ίδιας τους της τάξης.
