1 Πίνακας
Η παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρεί με την αξιοποίηση της ιστορικοσυγκριτικής μεθόδου να προσεγγίσει τις αρχές της βιωματικής μάθησης, όπως αυτές αποτυπώνονται στη γνωσιοθεωρία του Πλάτωνα και στη θεωρία της Μετασχηματίζουσας Μάθησης του Jack Mezirow. Ο Σωκράτης μέσα από την ερώτηση «τι εστί» προσπαθεί να εμβαθύνει μέσα από τα επιφαινόμενα στην ουσία των πραγμάτων. Η μαιευτική μέθοδος, πρόδρομος της αυστηρής Διαλεκτικής την οποία αναπτύσσει ο Πλάτων στα ωριμότερα έργα του, όπως στην Πολιτεία και στον Σοφιστή, τίθεται στην υπηρεσία της θεωρίας της ανάμνησης, προκειμένου να αποκαλυφθεί η Αλήθεια. Η πορεία για την αποκάλυψη της αλήθειας είναι μια βιωματική διαδικασία η οποία απαιτεί την ενεργό συμμετοχή του υποκειμένου. Παράλληλα, η θεωρία της Μετασχηματίζουσας Μάθησης του Mezirow εστιάζει στην αναθεώρηση πρακτικών και συνηθειών, δηλαδή των βιωμάτων τα οποία παρεμποδίζουν την ορθή κρίση. H Μετασχηματίζουσα Μάθηση θεωρήθηκε μια διδακτική προσέγγιση που ενθαρρύνει τους εκπαιδευομένους να αντιμετωπίζουν τα «αποπροσανατολιστικά διλήμματα», να εξετάζουν κριτικά τις υποθέσεις που σχετίζονται με αντιφατικές πληροφορίες, να αναζητούν πρόσθετες προοπτικές και να κατακτούν τελικά νέες γνώσεις, δεξιότητες και στάσεις υπό το πρίσμα του στοχασμού και προκειμένου να κατευθυνθεί η μελλοντική δράση. Στόχος της θεωρίας είναι η πραγματοποίηση της προσωπικής και πνευματικής ανάπτυξης.
Πέρα από τον Mezirow, βέβαια, πραγματοποιείται στην παρούσα εργασία αναδρομή στους κυριότερους εκπροσώπους της βιωματικής μάθησης. Στη συνέχεια, μελετώνται ενδελεχώς τόσο ο Πλάτων αναφορικά με τις αντιλήψεις του για την εκπαίδευση εν γένει και τη Δια Βίου Μάθηση όσο και ο J. Mezirow αναφορικά με τη Μετασχηματίζουσα Μάθηση. Παράλληλα, διερευνώνται οι θεωρήσεις και των δύο αυτόνομα για τη βιωματική μάθηση. Σε αυτήν την προσπάθεια, αναδύονται οι κοινοί τόποι και τα αποκλίνοντα στοιχεία μεταξύ των δύο με αφετηρία τις αρχές της βιωματικής μάθησης. Η εργασία ολοκληρώνεται με τη συναγωγή συμπερασμάτων και τη διατύπωση προτάσεων σχετικά με την εφαρμογή των συμπερασμάτων στα προγράμματα σπουδών των οργανισμών εκπαίδευσης ενηλίκων.
This dissertation, with the contribution of comparative historical method, is a study of the principles of experiential learning, as they are depicted in Plato's epistemology throughout his corpus and in J. Mezirow's Theory of Transformative Learning. Socrates, through the question “what is it'”, tries to deepen to the essence of things, through the epiphenomenons. The midwifery (maieutics), a precursor of strict Dialectics, that Plato develops in his more mature works, as in the Republic and the Sophist, is put to the service of the theory of recollection in order to reveal the truth. The process of revealing the truth is an experiential process, that requires the active participation of the subject. At the same time, Mezirow's Transformative Learning focuses on reviewing practices and habits, that is to say, the experiences that prevent the proper judgment. The theory of Transformative Learning is well documented in human communication, while it is considered a didactic approach that encourages students to deal with "disorienting dilemmas", to critically examine assumptions about conflict information, in a method of seeking additional perspectives and ultimately acquiring new knowledge, skills and attitudes from the point of view of reflection, in order to direct future action. The aim of the theory is the realization of personal and intellectual development.
Except of Mezirow, certainly, a review is made of the main representatives of experiential learning in this dissertation. Subsequently, they are thoroughly studied, both Plato’ s principles regarding education in general and Lifelong Learning as well as J. Mezirow, regarding his Theory of Transformative Learning. Additionally, both of them are examined autonomously, concerning their considerations of the experiential learning. In this effort, the common places and the divergent elements are emerged between both of them, according the principles of experiential learning. The study is completed by drawing conclusions and by the formulation of proposals. These proposals must be implemented in the curriculum of the organizations in the context of the adult education.
