The present study aims to investigate how explicit strategy instruction affects a dyslexic learner’s vocabulary knowledge (regarding both receptive and expressive vocabulary) and strategy awareness. The participant is a Greek primary school student with dyslexia, who has been learning English as a foreign language for two and a half years. The researcher used explicit instruction so as to teach the cognitive strategies of association, rehearsal, contextualization, imagery and grouping and the metacognitive strategies of student’s planning, monitoring, evaluating and checking her own learning. The research method adopted was a single subject approach following the AB design, which is divided into two phases: baseline condition and treatment stage, and in which the subject serves as her own control. During the baseline condition (which lasted for 4 sessions), the participant was taught according to the traditional method of defining the meaning of the unknown words. Her vocabulary knowledge and strategy awareness were measured using respective tests at the end of each session. Then the treatment stage started (lasting for 10 sessions) and the intervention was implemented; the participant was explicitly taught the aforementioned cognitive and metacognitive strategies in order to develop her vocabulary knowledge and strategy awareness, which were measured again with the use of respective tests. The data showed that the performance of a dyslexic learner who received explicit strategy instruction improved as regards both her receptive and expressive vocabulary knowledge (scoring better results in the former compared to the latter), whereas her strategy awareness also increased.
Περιέχει: εικόνες, πίνακες, διαγράμματα
Η παρούσα μελέτη αποσκοπεί στο να διερευνήσει πώς η σαφής διδασκαλία στρατηγικών επηρεάζει τη γνώση λεξιλογίου (όσον αφορά τόσο το δεκτικό όσο και το εκφραστικό λεξιλόγιο) και την επίγνωση στρατηγικών μιας δυσλεξικής μαθήτριας. Η συμμετέχουσα είναι μια Ελληνίδα μαθήτρια δημοτικού σχολείου με δυσλεξία, που μαθαίνει την αγγλική ως ξένη γλώσσα εδώ και δυόμιση χρόνια. Η ερευνήτρια χρησιμοποίησε τη σαφή διδασκαλία για να διδάξει τις γνωστικές στρατηγικές της συσχέτισης, της δοκιμής, της χρήσης συγκειμένου, της απεικόνισης και της ομαδοποίησης και τις μεταγνωστικές στρατηγικές του σχεδιασμού, της παρακολούθησης, της αξιολόγησης και του ελέγχου της μάθησης από την ίδια τη μαθήτρια. Η ερευνητική μέθοδος που υιοθετήθηκε ήταν η εκτεταμένη ατομική ανάλυση συμπεριφοράς ακολουθώντας το σχεδιασμό ΑΒ, που αποτελείται από δύο φάσεις, τη βασική φάση και τη φάση χειρισμού, και στην οποία το υποκείμενο λειτουργεί ως έλεγχος του ίδιου του του εαυτού. Κατά τη διάρκεια της βασικής φάσης (η οποία διήρκησε για 4 συνεδρίες), η συμμετέχουσα διδάχτηκε βάσει της παραδοσιακής μεθόδου του ορισμού της σημασίας των άγνωστων λέξεων. Η γνώση λεξιλογίου και η επίγνωση των στρατηγικών μετρήθηκε χρησιμοποιώντας αντίστοιχα τεστ στο τέλος κάθε συνεδρίας. Στη συνέχεια, ξεκίνησε η φάση χειρισμού (που διήρκησε για 10 συνεδρίες) και εφαρμόστηκε η παρέμβαση• η συμμετέχουσα διδάχτηκε σαφώς τις προαναφερθείσες γνωστικές και μεταγνωστικές στρατηγικές προκειμένου να αναπτύξει τη γνώση λεξιλογίου και την επίγνωση στρατηγικών, τα οποία μετρήθηκαν ξανά με τη χρήση των αντίστοιχων τεστ. Τα δεδομένα έδειξαν ότι η επίδοση μιας δυσλεξικής μαθήτριας που διδάχτηκε σαφώς τις στρατηγικές βελτιώθηκε όσον αφορά τόσο τη γνώση του δεκτικού όσο και του εκφραστικού λεξιλογίου (πετυχαίνοντας καλύτερα αποτελέσματα στο πρώτο σε σχέση με το δεύτερο), ενώ αυξήθηκε επίσης η επίγνωση των στρατηγικών.
