Περιέχει : πίνακες, διαγράμματα, εικόνες
Abstract
This paper evaluates, from a theoretical perspective, the aerodrome certification process under EU No 139/2004 commission regulation, in regards to safety level development. Its main purpose is to outline the important role of safety in all airports of the European Union member – countries. As a driver of that is to establish and maintain a safety culture to everyone involved with the management and operation of the aerodromes. The principles of safety management are clearly embedded throughout the regulation.
This Regulation or other Community legislation provides the Commission with the necessary technical, scientific and administrative support to carry out its tasks conduct inspections and investigations as necessary to the Civil Aviation Authority to certify the aerodromes. The structure of this work follows a deductive reasoning process, starting from the evaluation of the importance of the aerodrome Master Plan, continuing to the necessity of the Certification Process and concluding into the regulation requirements identifying the standards for the aerodrome construction impacts to an integrated system through an analysis and synthesis of the relevant literature. The key objectives are to present the various airport infrastructures which make up the modern airports, to determine the airport operation procedures as well as the methodology for their design and construction.
The rapid growth of air transport and its role as a prime mover of globalization make airports a fundamental infrastructure for economic development and improvement of a region’s competitiveness. At the same time, improving safety level results to an increased proportion of visitors, and improvements to certain key sectors, such as tourism, while apparently, aviation and airports are also closely connected to the "knowledge industry".
Finally, the aerodrome Environmental impact assessment has been analysed, because is very important for the total aerodrome design in order to optimize, establish and promote safety and health at the aerodrome and in the surrounding area.
Στην παρούσα Διπλωματική Εργασία θα αναλύσουμε διεξοδικά την διαδικασία πιστοποίησης ενός αεροδρομίου. Κατά την παραπάνω διαδικασία, η Αεροπορική Αρχή κάθε χώρας (στην Ελλάδα: η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας) εξετάζει κατά πόσον σε ένα αεροδρόμιο τηρούνται οι απαιτήσεις/προδιαγραφές που ορίζονται στη σχετική νομοθεσία. Η διαδικασία καταλήγει στην έκδοση ενός Πιστοποιητικού Αεροδρομίου. Η Αρχή κάθε χώρας, δηλαδή, εξετάζει μεταξύ άλλων κατά πόσον υπάρχουν οι κατάλληλες διαγραμμίσεις/φωτισμοί/αποστάσεις από εμπόδια, αν υπάρχουν τα απαραίτητα εγχειρίδια και έγγραφα και επιχειρησιακές διαδικασίες, αν υπάρχουν οι ελάχιστες απαιτήσεις για Πυρόσβεση/Διάσωση. Όπου "σχετική νομοθεσία" εννοούνται κατ' ελάχιστο οι προβλέψεις της EASA και συγκεκριμένα οι απαιτήσεις του Ευρωπαϊκού κανονισμού 139/2014.
Ένα αεροδρόμιο θα πρέπει να διαθέτει πλήρεις, σύγχρονες και λειτουργικές υποδομές και εγκαταστάσεις διαδρόμου, αεροσταθμού, διαμορφώσεων περιβάλλοντος χώρου, ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού. Ο σχεδιασμός και η κατασκευή όλων των παραπάνω θα πρέπει να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες προδιαγραφές του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια των Πτήσεων (EASA) και κατά συνέπεια να καλύπτει τις απαιτήσεις για την πιστοποίηση του σύμφωνα με τις προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής αυτής επιτροπής. Σε περίπτωση εύρεσης μη συμμορφούμενων στοιχείων όπως στα παραδείγματα που παρουσιάζονται στο παράρτημα, τότε θα πρέπει αυτά να αντιμετωπισθούν καταλλήλως ώστε αφού επανεξεταστούν και γίνουν διορθωτικές ενέργειες να αρθεί η μη συμμόρφωση έπειτα από νέα επιθεώρηση.
Στην Ευρώπη, ισχύει ήδη ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός 139/2014 (που είναι Κανονισμός και άρα έχει δεσμευτική ισχύ για όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε.), ο οποίος προβλέπει ότι όσες πιστοποιήσεις έγιναν ως τις 31/12/2014 μπορούσαν να γίνουν με βάση τα πρότυπα της EASA, αλλά σε όσες γίνουν από 1/1/2015 και μετά θα πρέπει να εφαρμόζονται τα νέα -και ενίοτε αυστηρότερα- πρότυπα του ΕΚ 139/2014. Στην Ελλάδα, κάποια από τα περιφερειακά αεροδρόμια έχουν ήδη πιστοποιηθεί με βάση τις αρχές της EASA, θα πρέπει όμως η διαδικασία πιστοποίησης να γίνει από την αρχή και για τα ήδη πιστοποιημένα και για τα υπόλοιπα, ώστε να διαπιστωθεί η συμμόρφωση με τα πρότυπα του ΕΚ 139/2014.
Επιπρόσθετα, στην εργασία αυτή, επιδιώκεται η θεωρητική προσέγγιση των πρότυπων του Ευρωπαϊκού κανονισμού 139/2014 είτε κατά την πιστοποίηση αεροδρομίου υπό τις αυστηρότερες προδιαγραφές του κανονισμού αυτού είτε κατά την κατασκευή νέου. Η δομή της εργασίας ακολουθεί μια συλλογιστική πορεία, ξεκινώντας από την βασική ανάλυση του σχεδιασμού και της λειτουργίας των αεροδρομίων και την σημαντικότητα τους, συνεχίζοντας με το πώς προέκυψε η ανάγκη της πιστοποίησης και καταλήγοντας στο σημαντικότερο κομμάτι που είναι η ανάλυση των προδιαγραφών που πρέπει να τηρούνται για την πιστοποίηση των αερολιμένων. Τέλος αναφέρονται και οι Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις των Αεροδρομίων διότι η ευαισθητοποίηση για το περιβάλλον, που ποικίλλει από χώρα σε χώρα και από περιοχή σε περιοχή, ανατρέπει τον σχεδιασμό πολλών αεροδρομίων, που είχε στο παρελθόν ως επίκεντρο την βελτιστοποίηση της μεταφορικής ικανότητας του αεροδρομίου, την μεγιστοποίηση του αριθμού κινήσεων των αεροσκαφών και την διαρκή αύξηση του αριθμού των εξυπηρετούντων επιβατών.
