Περιέχει : Πίνακες
Empathy is important because it improves the quality of his relationships with other people. This research studies the relationship between children's empathy and parenting style adopted by their parents. Further objectives of the study are to determine the level of children's empathy, to examine the impact of gender and age on the level of empathy and their correlation with parenting style. The survey involved 140 children, three age groups (9-10, 10-11 and 11-12 years). Two widespread questionnaires, the "Index of Empathy for Children & Adolescents" (Bryant, 1982), were used to evaluate the degree of child empathy and the "Parenting Styles & Dimensions Questionnaire" (Robinson et al., 1995) parenting style. The results of the survey show that children have a moderate level of empathy and that this was related to the supportiveness of their parents. With regard to boys, there is a statistically significant and positive correlation between the level of empathy and the degree of support of parents, as well as the level of empathy of children and the degree of severity of the parents. On the other hand, there is no such effect on girls, which shows that the level of boy empathy depends to a large extent on the supportive and strictness they receive from parents, as opposed to girls where there is no such thing. In conclusion, the level of empathy among children aged 9 to 10 shows a positive and statistically significant correlation with the degree of supportiveness they receive from parents. The high level of empathy determinants change for children aged 10 to 11, as there is a negative correlation with parents' permissiveness, and the high level of empathy is associated with reduced levels of authoritarianism for children aged 11 to 12.
Η ενσυναίσθηση είναι σημαντική για τον άνθρωπο καθώς μέσω αυτής βελτιώνεται η ποιότητα των σχέσεών του με τους άλλους ανθρώπους. Η παρούσα έρευνα μελετά τη σχέση της ενσυναίσθησης των παιδιών με τα γονικά στυλ διαπαιδαγώγησης που υιοθετούν οι γονείς τους. Επιπλέον στόχοι της μελέτης αποτελούν ο προσδιορισμός του επιπέδου της ενσυναίσθησης των παιδιών, η εξέταση της επίδρασης του φύλου και της ηλικίας των παιδιών στο επίπεδο της ενσυναίσθησής τους και τη συσχέτιση αυτών με τα γονικά στυλ διαπαιδαγώγησης. Στην έρευνα συμμετείχαν 140 παιδιά, τριών ηλικιακών ομάδων (9-10, 10-11 και 11-12 ετών). Χρησιμοποιήθηκαν δύο ευρέως διαδεδομένα ερωτηματολόγια, το «Index of Empathy for Children & Adolescents» (Bryant, 1982) για την αξιολόγηση του βαθμού ενσυναίσθησης των παιδιών και το «Parenting Styles & Dimensions Questionnaire» (Robinson et al., 1995) για τον προσδιορισμό του στυλ διαπαιδαγώγησης των γονέων. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι τα παιδιά έχουν μέτριο επίπεδο ενσυναίσθησης και ότι αυτό σχετίζεται με την υποστηρικτικότητα των γονέων τους. Όσον αφορά τα αγόρια προκύπτει στατιστικά σημαντική και θετική συσχέτιση του επιπέδου ενσυναίσθησης και του βαθμού υποστηρικτικότητας των γονέων τους αλλά και του επιπέδου ενσυναίσθησης των αγοριών και του βαθμού αυστηρότητας των γονέων τους. Αντίθετα, δεν προκύπτει ανάλογο αποτέλεσμα για τα κορίτσια, γεγονός που καταδεικνύει ότι το επίπεδο ενσυναίσθησης των αγοριών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την υποστηρικτικότητα και την αυστηρότητα που λαμβάνουν από τους γονείς σε αντίθεση με τα κορίτσια όπου κάτι ανάλογο δεν υφίσταται. Εν κατακλείδι, φαίνεται ότι το επίπεδο ενσυναίσθησης των παιδιών ηλικίας 9 έως 10 ετών να παρουσιάζει θετική και στατιστικά σημαντική συσχέτιση με το βαθμό υποστηρικτικότητας που λαμβάνουν από τους γονείς. Ο προσδιοριστικός παράγοντας του υψηλού επιπέδου ενσυναίσθησης μεταβάλλεται για τα παιδιά ηλικίας 10 έως 11 ετών καθώς παρατηρείται αρνητική συσχέτιση του με το βαθμό επιτρεπτικότητας των γονέων, ενώ τέλος, το υψηλό επίπεδο ενσυναίσθησης σχετίζεται με μειωμένα επίπεδα αυταρχικότητας για τα παιδιά 11 έως 12 ετών.
