Αντιλήψεις και διδακτικές πρακτικές των φιλολόγων σχετικά με τις μαθησιακές δυσκολίες των παιδιών με δυσλεξία και οι ιδιαίτερες ανάγκες τους για συνεχή επιμόρφωση.

Concepts and teaching practices of filologists on the learning difficulties of children with dyslexia and their particular needs for continuous training.

ΚΕΦΑΛΗ, ΣΟΦΙΑ

ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΣ

ΣΙΔΕΡΙΔΗΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Η παρούσα εργασία βασίστηκε στη συλλογή των απόψεων νέων φιλολόγων, που αφορούν στο θέμα της δυσλεξίας. Πιο συγκεκριμένα πραγματοποιήθηκε μια προσπάθεια διερεύνησης αν οι φιλόλογοι είναι σε θέση να οριοθετήσουν ο καθένας με τον δικό του τρόπο τι είναι δυσλεξία, περιγράφοντας τις αιτίες και τα συμπτώματα αυτής της ειδικής διαταραχής. Σε δεύτερο στάδιο επιχειρήθηκε να καταγραφούν οι διδακτικές τους πρακτικές απέναντι σε παιδιά που αντιμετωπίζουν δυσλεξία ώστε να μαθαίνουν αποτελεσματικά και να μη στιγματίζονται μέσα στο σχολικό περιβάλλον. Τέλος επιχειρήθηκε να διατυπωθούν απόψεις για περαιτέρω επιμόρφωση που χρειάζονται οι εκπαιδευτικοί ώστε να αποκτήσουν καλύτερα εφόδια και να ανταποκριθούν αποτελεσματικότερα σε αυτό το δύσκολο έργο. Στην ποιοτική αυτή έρευνα που ακολουθήθηκε πήραν μέρος δεκαπέντε (15) νέοι φιλόλογοι με προϋπηρεσία σε περιβάλλον εξατομικευμένης διδασκαλίας. Η συλλογή των δεδομένων έγινε μέσω της διενέργειας ημιδομημένων συνεντεύξεων όπου και διατυπώθηκαν 26 ερωτήσεις, ανοικτού τύπου κυρίως. Στην ανάλυση της έρευνας έχουν αποτυπωθεί αρχικά κάποιες γενικές τάσεις των φιλολόγων για τη σχέση τους με τη δυσλεξία και στη συνέχεια έχουν επισημανθεί κάποιες διαφορές που εντοπίζονται κυρίως στις αντιλήψεις που εξέφρασαν πάνω σε ζητήματα πρακτικών και επιμόρφωσης. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν οι φιλόλογοι είχαν έρθει σε επαφή με τη δυσλεξία και τα χαρακτηριστικά μέσω των οποίων εκδηλώνεται, είτε μέσα από τις σπουδές τους, είτε ερχόμενοι σε επαφή με τους δυσλεκτικούς μαθητές τους. Η πολυαισθητηριακή μέθοδος χαρακτηρίστηκε η προσφορότερη απ’ όλες. Τέλος εξέφρασαν όλοι την ανάγκη τους για περαιτέρω επιμόρφωση μιας και η ήδη υπάρχουσα είναι ελλιπής.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΝΑΚΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2 ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ.

The present work was based on the collection of young philologists opinions on dyslexia. More specifically, an attempt has been made to investigate whether philologists are able to delimit each person in their own way what is dyslexia, describing the causes and symptoms of this particular disorder. In a second stage, they attempted to record their teaching practices towards children who are dyslexic in order to learn effectively and not to be stigmatized in the school environment. Finally, it was attempted to formulate views on further training that teachers need in order to better equip themselves and respond more effectively to this difficult task.    In this qualitative research, fifteen (15) new philologists with experience in a personalized teaching environment took part. The collection of data was done through semi-structured interviews where 26 questions were open, mainly open. In the analysis of the research, some general philosophical trends of their relationship with dyslexia have been initially drawn up, and some differences have been noted, mainly identified in their perceptions of practical and training issues.    The results of the research have shown that the philologists have come into contact with dyslexia and the features through which it manifests, either through their studies or by contacting their dyslexic students. The multi-sensory method was the most appropriate of all. Finally, everyone has expressed their need for further training since the existing one is incomplete.

Διπλωματική Εργασία / Thesis

DYSLEXIA

Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο

Ιδρυματικό Αποθετήριο Ελληνικου Ανοικτού Πανεπιστημίου

Σπουδές στην Εκπαίδευση (ΕΚΠ)

Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών (Σ.Α.Σ.)

Ελληνική γλώσσα

Αγγλική γλώσσα

2017-10-11T08:12:34Z

2017-09-29

https://apothesis.eap.gr/handle/repo/36128

Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο / Hellenic Open University

34

2

136