Η παρούσα έρευνα συμβάλει στην ανάδειξη της οικογενειακής πολιτικής, δηλαδή των αντιλήψεων και των πρακτικών, δίγλωσσων οικογενειών για την τυχόν διατήρηση της μη κυρίαρχης στο περιβάλλον γλώσσας. Εστιάζει ειδικότερα σε οικογένειες στην Ελλάδα που κατέχουν και χρησιμοποιούν και γλώσσες που χαίρουν κοινωνικού κύρους. Πρόκειται για ένα λιγότερο μελετημένο δείγμα δίγλωσσων οικογενειών, εφόσον έχουν μελετηθεί κυρίως οικογένειες με γλώσσες χαμηλού κύρους. Μία ωστόσο μελέτη στην Ελλάδα έχει διερευνήσει οικογένειες των οποίων η μία γλώσσα είναι η αγγλική και οι οποίες στέλνουν τα παιδιά τους σε αγγλόφωνα σχολεία. H παρούσα μελέτη συμπληρώνει την έρευνα για τη διατήρηση ή όχι γλωσσών υψηλού κύρους, μελετώντας οικογένειες που στέλνουν τα παιδιά τους σε ελληνόφωνο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 12 μητέρες, οι οποίες είχαν ως πρώτη γλώσσα μια γλώσσα άλλη από την ελληνική ή και την ελληνική. Αξιοποιήθηκαν ημιδομημένες συνεντεύξεις που εστίασαν στις αντιλήψεις και τις πρακτικές των γονέων να διατηρήσουν τη γλώσσα τους στα παιδιά τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι μητέρες επιδιώκουν τη διατήρηση της μη κυρίαρχης στο περιβάλλον γλώσσας, για τρεις λόγους: για να μη χάσουν τα παιδιά επαφή με τις ρίζες τους, για να ωφεληθούν προσωπικά με διεύρυνση του τρόπου σκέψη τους και για ένα καλύτερο επαγγελματικό μέλλον. Διακρίναμε τις γονεϊκές πρακτικές σε καθημερινές αυθόρμητες χρήσεις της γλώσσας και σε ενσυνείδητες πρακτικές διατήρησης. Διαπιστώθηκε ότι στις καθημερινές αυθόρμητες χρήσεις η ελληνική γλώσσα συνυπάρχει με τη μη κυρίαρχη στο περιβάλλον γλώσσα. Συγκεκριμένα στο σπίτι και με συγγενείς από τη χώρα καταγωγής τους μιλούν τη μη κυρίαρχη γλώσσα, ενώ με συγγενείς και φίλους από την Ελλάδα μιλούν την ελληνική. Οι ενσυνείδητες πρακτικές διατήρησης εμπεριέχουν μεταξύ άλλων ανάγνωση βιβλίων και παρακολούθηση εκπομπών, όπως και στην έρευνα σε δίγλωσσες οικογένειες που στέλνουν τα παιδιά τους σε αγγλόφωνα σχολεία. Η διαφορά είναι ότι οι τελευταίες ενισχύουν την ελληνική γλώσσα των παιδιών τους. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας οι γονείς με γλώσσες υψηλού κύρους στη χώρα μας διαφοροποιούν την οικογενειακή τους πολιτική ανάλογα με το είδος του σχολείου που επιλέγουν για τα παιδιά τους. Στα παιδιά σε αγγλόγλωσσα σχολεία ενισχύεται πρωτίστως η ελληνική ενώ στα παιδιά σε ελληνόγλωσσα σχολεία, ενισχύεται πρωτίστως η μη κυρίαρχη στο περιβάλλον γλώσσα.
This research investigates the family language policy, namely the perceptions and practices of bilingual families regarding the maintenance of the non-dominant language in the wider environment. In particular, it focuses on families in Greece who know and use languages that enjoy social prestige. This is a less studied sample of bilingual families, as opposed to families with low-prestige languages. However, one study in Greece has explored parental practices and perceptions in families that speak English in addition to Greek and also send their children to English-speaking schools. This study enriches research on the maintenance or not of languages with high prestige by studying families who send their children to a Greek-speaking educational institution. The sample consisted of 12 mothers with a first language other than Greek or additional to Greek. Semi-structured interviews were used. Results show that mothers seek to preserve the non-dominant language in the environment for three reasons: in order for their children not to lose contact with their roots, for persona benefits like expanding their way of thinking and better professional prospects. We have distinguished parental practices into everyday spontaneous uses of languages as well as conscious practices of maintaining a language. It was found that in spontaneous uses the Greek language coexists with the non-dominant language in the environment. Specifically at home and with relatives from their country of origin they speak the non-dominant language, while with relatives and friends from Greece they speak Greek. Conscious maintenance practices include, among others, reading books and watching television as in bilingual families with children in English-speaking schools. The difference with the latter study lies in the fact that families with children attending English-speaking schools also strengthen Greek. Therefore, the language policy bilingual families with high-prestige languages vary depending on the type of school they choose for their children. Greek is primarily strengthened in children attending English-speaking schools, while with children attending Greek-speaking schools the non-dominant language is primarily strengthened.
contains table page 29
