Περιέχει: φωτογραφίες
The purpose of this study is to analyze the communication strategy in the field of culture in the digital era. It will, also, study and analyze the contribution of new technologies, WEB 2.0 and digital applications, to the strategic communication of museums, during the global economic crisis. The first part is a theoretical approach to communication strategy and new technologies, in the field of cultural organizations. Are given in brief, the main theoretical elements of communication strategy in cultural organizations, as well as, the increasingly usability and usefulness of new technologies, at the service of cultural organizations. There are, also, some cases of "Good Practices" of museums worldwide, where they have – successfully – adopted new technologies and digital tools, as part of their exposure and communication strategy. The empirical case study, in the second part, describes and analyzes the communication strategy that has been designed and implemented by The Metropolitan Museum of Art in New York. At the same time, it analyzes the new "digital profile" of the MET and more specifically, describes the digital tools that are designed and used to the "service" of the communication strategy and the mission of the museum in general. Then, on the basis of the data presented, a critical approach to the "image" of MET was attempted, in order to draw safe conclusions, on how a cultural organization's communication strategy operates, in the digital age of the economic crisis. The conclusion reached was that the implemented communication strategy combined with the new technologies (digital tools, "digital profiles", etc.), contributed to the MET achieving its mission, which is to "open" its gates to a multidimensional and world audience and share his enormous cultural wealth with it. However, this combination is not self-evident - at present at least - capable of helping the museum to cope successfully with the economic challenges that are "threatening" it.
Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνηθεί η επικοινωνιακή στρατηγική στο πεδίο του πολιτισμού στην ψηφιακή εποχή. Επίσης, θα μελετήσει και θα αναλύσει τη συμβολή των νέων τεχνολογιών, του WEB 2.0 και των ψηφιακών εφαρμογών, στη στρατηγική επικοινωνία των μουσείων στην εποχή της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Στο πρώτο μέρος γίνεται μια θεωρητική προσέγγιση στην επικοινωνιακή στρατηγική και στις νέες τεχνολογίες, στο πεδίο των πολιτιστικών οργανισμών. Δίνονται, επιγραμματικά, τα βασικά θεωρητικά στοιχεία της στρατηγικής της επικοινωνίας στους πολιτιστικούς οργανισμούς, αλλά και της ολοένα αυξανόμενης χρηστικότητας και χρησιμότητας των νέων τεχνολογιών στην υπηρεσία των πολιτιστικών οργανισμών. Επίσης, δίνονται και ορισμένες περιπτώσεις «Καλών Πρακτικών» μουσείων παγκοσμίως όπου έχουν υιοθετήσει – επιτυχώς – τις νέες τεχνολογίες και τα ψηφιακά εργαλεία ως μέρος της προβολής και της επικοινωνιακής στρατηγικής τους. Στο πρακτικό σκέλος της μελέτης περιγράφεται και αναλύεται η στρατηγική επικοινωνίας που έχει σχεδιάσει και υλοποιεί το The Metropolitan Museum of Art της Νέας Υόρκης. Παράλληλα, αναλύεται και το νέο «ψηφιακό προφίλ» του ΜΕΤ και πιο συγκεκριμένα, περιγράφονται τα ψηφιακά εργαλεία που σχεδιάζονται και χρησιμοποιούνται από τους υπευθύνους, στην «υπηρεσία» της επικοινωνιακής στρατηγικής και γενικότερα της αποστολής του μουσείου. Εν συνεχεία, με βάση τα στοιχεία που παρατέθηκαν επιχειρήθηκε μια κριτική προσέγγιση της «εικόνας» του ΜΕΤ, προκειμένου να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, σχετικά με το πώς λειτουργεί η επικοινωνιακή στρατηγική ενός πολιτιστικού οργανισμού, στην ψηφιακή εποχή της οικονομικής κρίσης. Το συμπέρασμα που βγήκε είναι ότι, η υλοποιούμενη επικοινωνιακή στρατηγική σε συνδυασμό με τις νέες τεχνολογίες (ψηφιακά εργαλεία, «ψηφιακό προφίλ» κλπ) συνέβαλλαν στο να πετύχει το ΜΕΤ την αποστολή του, που είναι να «ανοίξει» τις πύλες του σε ένα πολυδιάστατο και παγκόσμιο κοινό και να μοιραστεί τον τεράστιο πολιτισμικό πλούτο του, μαζί του. Όμως, ο συνδυασμός αυτός αυτοτελώς, δεν αποδεικνύεται – προς το παρόν τουλάχιστον – ικανός να βοηθήσει το μουσείο να ανταπεξέλθει με επιτυχία στις οικονομικές προκλήσεις που το «απειλούν».
