Η σωστή προφορά της γαλλικής γλώσσας αποτελεί σημαντικό στοιχείο για την ορθή
επικοινωνία μεταξύ των συνομιλητών. Δεν είναι λίγες όμως οι φορές όπου οι μαθητές
αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να προφέρουν σωστά, με αποτέλεσμα να κάνουν συχνά
λάθη στην προφορά τόσο των απλών ηχητικών μονάδων όσο και των προσωδιακών
φαινομένων της γλώσσας (τονισμός, ρυθμός κλπ.). Στην παρούσα εργασία στόχος μας
είναι η ανάδειξη των λαθών στην προφορά της γαλλικής γλώσσας από ελληνόφωνους
μαθητές της ΣΤ’ Δημοτικού, η ανάλυσή των λαθών αυτών, και η πρόταση
συγκεκριμένων τρόπων διόρθωσής τους.
Η εργασία μας, που αποτελείται από τρία μέρη, περιλαμβάνει μια θεωρητική
προσέγγιση, ένα πρακτικό κομμάτι, και τέλος, ένα κομμάτι που περιλαμβάνει
συγκεκριμένες προτάσεις αντιμετώπισης των λαθών.
Στο πρώτο μέρος, τονίζουμε τη σημασία της διδασκαλίας/εκμάθησης της
προφοράς μιας ξένης γλώσσας, έπειτα εστιάζουμε στα λάθη και την προέλευσή τους –
δίνοντας έμφαση σε αυτά που δημιουργούνται από την επήρεια της μητρικής γλώσσας–
και τέλος παρουσιάζουμε τις μεθόδους της διορθωτικής φωνητικής, καθώς και
διάφορους τύπους ασκήσεων που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για εξάσκηση. Τις
μεθόδους και τους τύπους ασκήσεων αυτούς χρησιμοποιούμε για να προτείνουμε στο
τρίτο μέρος τρόπους διόρθωσης των λαθών.
Στο πρακτικό μέρος της εργασίας παρουσιάζουμε την έρευνά μας και τα
αποτελέσματα αυτής. Προσπαθήσαμε να αναδείξουμε τα συχνότερα λάθη των μαθητών
στην γαλλική γλώσσα δημιουργώντας ένα φωνητικό τεστ που αποτελείται από ασκήσεις
πρόσληψης και παραγωγής ήχων και προσωδιακών φαινομένων. Σύμφωνα με τα
δεδομένα που συλλέξαμε, τα περισσότερα λάθη αφορούν ήχους και προσωδιακά
φαινόμενα που αντίστοιχα δικά τους δεν υπάρχουν στην μητρική γλώσσα των μαθητών.
Τα λάθη αυτά προέρχονται από την επήρεια της μητρικής τους γλώσσας, της Ελληνικής.
Λέξεις κλειδιά: Γαλλικά, προφορά, λάθη, ήχοι, προσωδία, μητρική γλώσσα
La prononciation correcte de la langue française est un élément important pour la
bonne communication entre les interlocuteurs. Pourtant, il y a beaucoup de fois où les
apprenants font face aux difficultés quand ils sont appelés à prononcer correctement, et
par conséquent ils font des erreurs dans la prononciation tant des faits segmentaux (sons)
que des suprasegmentaux (accentuation, rythme etc). Le but de ce mémoire est de
dégager les erreurs de prononciation de la langue française commises par des apprenants
hellénophones de 6ème classe du primaire, d’analyser ces erreurs et de proposer quelques
moyens pour leur correction.
Notre étude, qui se comporte de trois parties, comprend une approche théorique,
une partie pratique, et enfin, une partie qui contient des certains propositions pour la
correction des erreurs.
Dans la première partie, nous mettons l’accent sur l’enseignement / apprentissage
de la prononciation d’une langue étrangère, ensuite nous focalisons sur les erreurs de
prononciation et leur origine –en mettant l’accent sur celles qui sont dues à l’interférence
avec la langue maternelle– et enfin, nous présentons les méthodes de la phonétique
corrective, ainsi que diverses types d’activités pour l’entraînement des apprenants. Ces
méthodes et types d’activités sont utilisés dans la dernière partie du mémoire, afin de
proposer manières de remédiation aux erreurs.
Dans la partie pratique de ce travail nous présentons notre recherche et ses
résultats. Nous avons essayé de mettre en évidence les erreurs de prononciation les plus
courantes des apprenants en FLE en créant un test phonétique composé d’activités de
perception et production des faits segmentaux et suprasegmentaux. Selon les données
recueillies, la majorité des erreurs commises concernent les faits segmentaux et
suprasegmentaux qui n’existent pas dans la langue maternelle des apprenants. Ces erreurs
sont le résultat de l’interférence avec leur langue maternelle, le grec.
Mots clés : Français, prononciation, erreurs, sons, prosodie, langue maternelle
Περιέχει εικόνες και διαγράμματα.
