Every successful education system that contributes positively to development, employment and economy is based on the abilities of its executives. Of the education officials, the Director of the school unit plays a key role and contributes decisively to the school educational results and achievements. The international organizations constantly make recommendations for adopting specific practices in the selection and assessment of school leaders.
The basic aim of this master’s thesis is to highlight the OECD rhetoric on school leadership and to show whether and to what extent the Greek governments from 2010 to this day have adopted the suggested policies on the leadership-governance of school units, especially regarding the assessment and selection of the Secondary Education Directors, without overlooking the role that a Director has to play in the New School according to the international organizations.
For the recording and presentation of the OECD public discourse on school leadership, the educational governance models and the evaluation policies of the school directors were used the bibliography research results depicting the OECD reports from 2010 and its Toolkit, as well as the OECD education recommendations and special reports and judgements for Greece. The OECD rhetoric on school leadership was associated with the Greek legislative framework on school director selection assessment policies, by comparing the three latest reforms in Greece’s educational policy.
Although with globalization and the principles of New Public Management, Directors are transformed into school leaders with school independence, accountability, and professionalisation, in the Greek legislation there is no accord on the evaluation policies for the school directors, who are only given a bureaucratic and mechanical role and are found with little leading abilities, as opposed to the OECD reports policies.
Περιέχει: Πίνακες
Κάθε επιτυχημένο εκπαιδευτικό σύστημα που συμβάλλει θετικά στην ανάπτυξη, την απασχόληση και την οικονομία, στηρίζεται στις ικανότητες των στελεχών του. Από τους λειτουργούς της εκπαίδευσης, ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας, έχει καθοριστικό ρόλο και συμβάλλει αποφασιστικά στα παραγόμενα εκπαιδευτικά αποτελέσματα και επιτεύγματά της. Από τους Διεθνείς οργανισμούς υπάρχουν συνεχείς συστάσεις για υιοθέτηση συγκεκριμένων πρακτικών επιλογής και αξιολόγησης της σχολικής ηγεσίας.
Βασική επιδίωξη της παρούσας μεταπτυχιακής εργασίας είναι να αναδείξει την ρητορική του ΟΟΣΑ για την σχολική ηγεσία και αν, οι πολιτικές που προτείνει, έχουν υιοθετηθεί και σε ποιο βαθμό από τις ελληνικές κυβερνήσεις από το 2010 έως σήμερα, στο τομέα της ηγεσίας-διοίκησης των σχολικών μονάδων και ιδιαίτερα στην αξιολόγηση για την επιλογή των Διευθυντών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης χωρίς βέβαια να παραβλέπεται και ο ρόλος που καλείται να διαδραματίσει στο Νέο Σχολείο ο Διευθυντής του, σύμφωνα με τους διεθνείς οργανισμούς.
Για την καταγραφή και την παρουσίαση του δημοσίου λόγου του ΟΟΣΑ όσον αφορά την σχολική ηγεσία, τα μοντέλα διοίκησης της εκπαίδευσης και τις πολιτικές αξιολόγησης Διευθυντών σχολικών μονάδων, χρησιμοποιήθηκαν τα αποτελέσματα της ιστορικής βιβλιογραφικής έρευνας με αποτύπωση των εκθέσεων του ΟΟΣΑ από το 2010 και της εργαλειοθήκης του (the toolkit), καθώς και οι στοχευμένες συστάσεις του και ειδικές αναφορές και κρίσεις για την εκπαίδευση στην Ελλάδα. Συσχετίστηκε η ρητορική του ΟΟΣΑ για την σχολική ηγεσία, με το ελληνικό νομοθετικό πλαίσιο σχετικά με τις πολιτικές αξιολόγησης επιλογής Διευθυντή της σχολικής μονάδας συγκρίνοντας τα τρία τελευταία μεταρρυθμιστικά επεισόδια στην ελληνική εκπαιδευτική πολιτική.
Αν και με την παγκοσμιοποίηση και τις αρχές της Νέας Δημόσιας Διοίκησης, ο Διευθυντής μετασχηματίζεται σε Σχολικό Ηγέτη με σχολική αυτονομία, λογοδοσία και επαγγελματικοποίηση, διαπιστώνεται η μη σύμπνοια των πολιτικών αξιολόγησης Διευθυντών σχολικών μονάδων στην ελληνική νομοθεσία αναθέτοντάς του μόνο γραφειοκρατικό, διεκπεραιωτικό ρόλο και ανιχνεύοντας ισχνές ηγετικές ικανότητες, σε σχέση με τις πολιτικές των εκθέσεων του ΟΟΣΑ.
