0
This diploma thesis approaches theoretical issues regarding communication in cultural organizations and the new technologies incorporating the museums today in order to develop their work, to promote Culture and to serve the needs of the visitors. In particular, the work focuses on the use of the new Information and Communication Technologies (ICT) used as a basic tool in three museums in the city of Thessaloniki, the Macedonian Museum of Contemporary Art, the Folklore Ethnological Museum of Macedonia and Thrace and the Archaeological Museum Thessaloniki.
In the context of the analysis we could not bypass the conditions under which the Culture of our country is promoted, given the difficult economic and social period due to the global financial crisis, which has directly affected Greece and the cultural sector. The action of the museums, the practice of their communication practice and their constantly evolving tendency, despite the prevailing conditions, show that the cultural organizations and the human resources that they manage continue their efforts and find innovative solutions in order to make their vision possible through their work and institutions viable through the practices they promote for Culture.
In the case in question, that is to say, in the case of the museums of Thessaloniki, it is worth mentioning that these are highly extrovert cultural institutions with a remarkable work towards society and services based on the use of the means of technology, characteristics that show efficiency and distinct cultural action towards the target audience.
This view seems to be accepted by museum workers, considering that the use of new technologies and their proper management can attract the public, satisfy it, facilitate their work and contribute significantly to the promotion of their cultural heritage as genuine followers.
Η παρούσα διπλωματική εργασία προσεγγίζει θεωρητικά ζητήματα σχετικά με την επικοινωνία στους πολιτιστικούς οργανισμούς και τις νέες τεχνολογίες που ενσωματώνουν τα μουσεία σήμερα, ώστε να αναπτύξουν το έργο τους, να προωθήσουν το Πολιτισμό και να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των επισκεπτών. Ειδικότερα, η εργασία εστιάζει στο θέμα της χρήσης των νέων τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας (ΤΠΕ) που χρησιμοποιούνται ως βασικό εργαλείο σε τρία μουσεία στη πόλη της Θεσσαλονίκης, το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Λαογραφικό Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας και Θράκης και το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.
Στα πλαίσια της ανάλυσης δε θα μπορούσαμε να παρακάμψουμε τις συνθήκες κάτω απο τις οποίες προωθείται ο Πολιτισμός της χώρας μας, με δεδομένη τη δύσκολη οικονομική και κοινωνική περίοδο που οφείλεται στη παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση, η οποία έχει επηρεάσει άμεσα την Ελλάδα και το πολιτιστικό τομέα. Η δραστηριοποίηση συνεπώς των μουσείων, η άσκηση της επικοινωνιακής του πρακτικής και η διαρκώς εξελισσόμενη τάση τους, παρά τις συνθήκες που επικρατούν, αποδεικνύουν οτι οι πολιτιστικοί οργανισμοί και το ανθρώπινο δυναμικό που τους στελεχώνει συνεχίζουν τη προσπάθειά τους και την εξεύρεση καινοτόμων λύσεων, προκειμένου να καταστήσουν το όραμά τους δυνατό μέσα απο το έργο τους και τα ιδρύματα βιώσιμα μέσα απο τις πρακτικές που προωθούν για το Πολιτισμό.
Στην περίπτωση που εξετάζεται, δηλαδή στην περίπτωση των μουσείων της Θεσσαλονίκης, αξίζει να αναφερθεί πως πρόκειται για πολιτιστικούς οργανισμούς ιδιαίτερα εξωστρεφείς, με αξιόλογο έργο προς τη κοινωνία και με υπηρεσίες βασισμένες στη χρήση των μέσων της τεχνολογίας, χαρακτηριστικά που φανερώνουν αποδοτικότητα και ξεχωριστή πολιτιστικής δράσης προς το κοινό που απευθύνονται.
Την άποψη αυτή φαίνεται πως αποδέχονται και οι εργαζόμενοι των μουσείων, θεωρώντας πως η χρήση των νέων τεχνολογιών και η κατάλληλη διαχείρισή τους μπορεί να προσελκύσει το κοινό, να το ικανοποιήσει, να διευκολύνει το έργο τους και να συμβάλλει σημαντικά στην ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς που φέρουν ως γνήσιοι συνεχιστές.
