Taking into consideration that the poster contains codes, linguistic, symbolic and iconic elements that are in direct correlation with each other resulting in the production of explicit and implicit meanings, this study examines its role during the communication process. Specifically, it studies and analyzes nine Cannes Festival anniversary posters, explores their functionality, attempts to answer if the message of the Festival is its poster and what makes it recognizable.
In order to highlight the message, posters were analyzed using communication models and theories of Pierce, Saussure and Barthes. The peculiarity of this festival, which is not open to the general public, made it imperative to conduct a qualitative survey with questionnaires to highlight the way posters convey the message that it wants to communicate to a diverse and global audience.
The bibliographic review of the theoretical part, the semiotic analysis of each poster and the findings of the public research led to the conclusions: The posters of the festival are the message. At the same time, they reflects its communication policy, they convey the information and at the same time they promote its aesthetics. With this repeated symbol for more than thirty-five years in each of its posters, the Cannes Film Festival was able to register in the consciousness not only of the "cinema world" but also of all of its global audiences.
Περιέχει αφίσες, φωτογραφίες, πίνακες, διαγράμματα.
Με γνώμονα ότι η αφίσα περιέχει κώδικες, γλωσσικά, συμβολικά και εικονικά στοιχεία τα οποία βρίσκονται σε άμεση συσχέτιση μεταξύ τους με συνέπεια την παραγωγή εμφανών και υπονοούμενων νοημάτων, η παρούσα εργασία εξετάζει το ρόλο της κατά τη διάρκεια της επικοινωνιακής διαδικασίας. Πιο συγκεκριμένα μελετά και αναλύει εννέα επετειακές αφίσες του Φεστιβάλ των Κανών, διερευνά τη λειτουργικότητά τους, επιχειρεί να απαντήσει εάν το μήνυμα του Φεστιβάλ είναι η αφίσα του και τι την κάνει αναγνωρίσιμη.
Προκειμένου να αναδειχθεί το μήνυμα, οι αφίσες αναλύθηκαν με τη χρήση επικοινωνιακών μοντέλων και θεωριών των Pierce, Saussure και Barthes. Η ιδιαιτερότητα του εν λόγω φεστιβάλ, το οποίο σημειωτέον δεν είναι ανοικτό στο ευρύ κοινό, έκανε επιτακτική την ανάγκη διεξαγωγής ποιοτικής έρευνας με ερωτηματολόγια για να αναδείξει τον τρόπο που οι αφίσες του μεταφέρουν το μήνυμα που θέλει να επικοινωνήσει σε ένα ετερόκλητο και παγκόσμιο κοινό.
Η βιβλιογραφική ανασκόπηση του θεωρητικού μέρους, η σημειωτική ανάλυση κάθε αφίσας και τα ευρήματα της έρευνας κοινού οδήγησαν σε συμπεράσματα: Οι αφίσες του φεστιβάλ είναι το μήνυμα. Ταυτόχρονα, αντανακλούν την επικοινωνιακή του πολιτική, μεταφέρουν πληροφορίες και παράλληλα προβάλλουν την αισθητική του. Με το επαναλαμβανόμενο σύμβολό του, για τριανταπέντε και πλέον χρόνια σε κάθε αφίσα του, το Φεστιβάλ των Καννών κατόρθωσε να καταγραφεί στη συνείδηση όχι μόνο του «κινηματογραφικού κόσμου» αλλά και στο σύνολο του παγκόσμιου κοινού του.
