The attempt to measure, manage and minimize the financial risk is a constant challenge for individual investors, portfolio managers, institutional investors and banking institutions. Due to the need to quantify the financial risk, the aim of this dissertation is to approach the structure of the financial system and having as a reference point the recent financial crisis, to approach the risk factors of the financial system. The text makes extensive reference to the forms that risk may take, as well as the need to establish a commonly accepted institutional framework for the supervision of the financial system. Additionally, the text makes reference and describes the value at risk method. This methodology tries to measure the maximum possible loss of a portfolio under normal market conditions and a given confidence interval. The alternative calculation approaches, as well as the recent trends on value at risk are presented in the text. As far as the empirical part of this work is concerned, an eight-asset portfolio has been selected. Drawing historical closing prices for two periods of time, one before and one during the financial crisis, we estimated value at risk, attempting to draw a conclusion on the effectiveness of value at risk methodology.
ΠΙΝΑΚΕΣ, ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΕΙΚΟΝΕΣ.
Η προσπάθεια μέτρησης, διαχείρισης και ελαχιστοποίησης του αναλαμβανόμενου κινδύνου αποτελεί μια συνεχή πρόκληση για τους μεμονωμένους επενδυτές, τους διαχειριστές χαρτοφυλακίου, τους θεσμικούς επενδυτές και τα τραπεζικά ιδρύματα. Με αφορμή την καθημερινή ανάγκη ποσοτικοποίησης του κινδύνου, στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να προσεγγίσει τη δομή του χρηματοπιστωτικού συστήματος και έχοντας ως σημείο αναφοράς την πρόσφατη οικονομική κρίση να προσεγγίσει τους παράγοντες κινδύνου του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Στο κείμενο γίνεται εκτενής αναφορά στις μορφές που μπορεί να λάβει ο κίνδυνος, καθώς και στην ανάγκη θεσμοθέτησης ενός κοινά αποδεκτού θεσμικού πλαισίου για την εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Επιπλέον γίνεται εκτενής αναφορά και περιγραφή της μεθόδου «αξία σε κίνδυνο», μεθοδολογία η οποία επιχειρεί να μετρήσει την μέγιστη πιθανή ζημία ενός χαρτοφυλακίου σε κανονικές συνθήκες αγοράς για δεδομένο διάστημα εμπιστοσύνης. Στο κείμενο παρουσιάζονται οι εναλλακτικές προσεγγίσεις υπολογισμού της αξίας σε κίνδυνο, καθώς και οι πρόσφατες εξελίξεις σχετικά με την μέθοδο. Σε ότι αφορά το εμπειρικό κομμάτι αυτής της εργασίας, επιλέχθηκε χαρτοφυλάκιο οκτώ μετοχών διαπραγματεύσιμων στην Ελληνική αγορά, και αντλώντας ιστορικές τιμές για δύο χρονικά διαστήματα, πριν την οικονομική κρίση και κατά τη διάρκεια αυτής, υπολογίστηκε η αξία σε κίνδυνο του χαρτοφυλακίου και επιχειρήθηκε η εξαγωγή συμπερασμάτων σε σχέση με την αποτελεσματικότητα της μεθόδου.
