Die vorliegende Diplomarbeit beschäftigt sich mit dem Neuen Rahmencurriculum für Fremdsprachen, welches nach einer fünfjährigen Probe- und Evaluationszeit im Schuljahr 2016/2017 für alle griechischen öffentlichen Schulen zugelassen wurde. Dort werden u.a. die kommunikativen Ziele erläutert, welche je nach Sprachniveau (A1, A2, B1, B2, C1) von den Fremdsprachenlernenden erreicht werden sollen. Es wird also Wert gelegt auf das „was“ die Lerner können müssen und nicht auf das „wie“ sie ihre Kenntnisse erreichen sollen, da Erfahrungen und Wissen individuell durch vielseitige Methoden erworben werden und jeder Lerner, jede Lerngruppe, verschiedene Lernvoraussetzungen in den Unterrichtsprozess mit einbringt.
Lerner sollen in der Fremdsprache nicht nur die vier Grundfertigkeiten Lesen, Hören, Schreiben und Sprechen schulen, sondern ihre Interkulturelle Kompetenz und Sprachmittlung entwickeln. Dafür ist es erforderlich, dass Lehrer zeitgemäße pädagogisch-didaktische Prinzipien zur Kenntnis nehmen und diese in ihrem Fremdsprachenunterricht integrieren, damit ihre Lerner zu den gewünschten Zielen kommen.
Im Rahmencurriculum wird das Lernmodell „Learning by Design“ als innovative Methodik für die Planung von Lernprozessen vorgestellt und empfohlen, welches in der vorliegenden Diplomarbeit mit Storchs Lehrphasenmodell zur Textarbeit verglichen wird. Dadurch werden folgende Resultate gezogen: Der Begriff „Learning by Design“ bezeichnet ein recht offenes und flexibles Konzept, welches nicht nur alle im Rahmencurriculum empfohlenen Prinzipien berücksichtigt, sondern hauptsächlich die Lerner und ihre individuellen Erfahrungen in den Vordergrund stellt. Zusätzlich werden die Lerner aktiv in den Entwurf des Unterrichtsprozesses miteinbezogen, was letztendlich zu individuellen und nachhaltigen Lernerfolgen führt.
Περιέχει: εικόνα
Η παρούσα Διπλωματική εργασία ασχολείται με το Ενιαίο Πρόγραμμα Σπουδών για τις Ξένες Γλώσσες (ΕΠΣ-ΞΓ) το οποίο υιοθετείται από την σχολική χρονιά 2016-2017 μετά από πέντε χρόνια πιλοτικής εφαρμογής και αξιολόγησης για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Το ΕΠΣ-ΞΓ προδιαγράφει τους επικοινωνιακούς στόχους κατά επίπεδο γλωσσομάθειας (Α1, Α2, Β1, Β2, Γ1) κι επομένως εστιάζει στο ΤΙ πρέπει να κάνει ο μαθητής με την ξένη γλώσσα και όχι στο ΠΩΣ θα επιτευχθεί η μάθηση, διότι η γνώση και η εμπειρία αποκτούνται μοναδικά για κάθε μαθητή και με ποικίλους τρόπους. Ο κάθε μαθητής και η κάθε σχολική τάξη έχει διαφορετικές μαθησιακές απαιτήσεις οι οποίες εντάσσονται στην μαθησιακή διαδικασία.
Κατά την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας δεν εστιάζουμε μόνο στην επίτευξη των βασικών γλωσσικών δεξιοτήτων (Κατανόηση Γραπτού Λόγου, Παραγωγή Γραπτού Λόγου, Κατανόηση Προφορικού Λόγου και Παραγωγή Προφορικού Λόγου) αλλά και στην ανάπτυξη της Διαμεσολάβησης και της Διαπολιτισμικής Ικανότητας. Έτσι είναι αναγκαίο να εφαρμοστούν στην μαθησιακή διαδικασία σύγχρονες παιδαγωγικές αρχές για να επιτευχθούν οι επικοινωνιακοί στόχοι του μαθήματος.
Το ΕΠΣ-ΞΓ προάγει επίσης την «Μάθηση μέσω Σχεδιασμού» ως καινοτόμo μέθοδο για τον προγραμματισμό και την υλοποίηση της διδασκαλίας και η οποία συγκρίνεται στα πλαίσια αυτής της Διπλωματικής Εργασίας με το μαθησιακό μοντέλο του Storch. Τα προσδόκιμα αποτελέσματα αυτής της έρευνας είναι ότι η «Μάθηση μέσω Σχεδιασμού» δίνει μια ανοιχτή και ευέλικτη προσέγγιση τις διδακτικής πράξης, η οποία λαμβάνει υπόψη της όλες τις προτεινόμενες παιδαγωγικές αρχές του ΕΠΣ-ΞΓ και θέτει στο απόλυτο επίκεντρο τον μαθητή και τις προσωπικές του εμπειρίες. Επιπλέον οι μαθητές εμπλέκονται ενεργά στην μαθησιακή διαδικασία, μαθαίνουν έτσι ουσιαστικά και ευχάριστα και καλλιεργούν ατομικές δεξιότητες.
