Η επιμόρφωση των εκπαιδευτών δεν προσανατολίζεται πλέον, αποκλειστικά στη μονοδιάστατη μετάδοση γνώσεων και στην ανάπτυξη γενικών ικανοτήτων. Στη σύγχρονη κοινωνία, νέα κοινωνικοπολιτικά και οικονομικά δεδομένα εμφανίζονται στο προσκήνιο, με αποτέλεσμα οι ανάγκες επιμόρφωσης να μετασχηματίζονται, αναζητώντας μεθοδολογικά ενεργότερες μορφές συμμετοχικών δραστηριοτήτων, ώστε να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων ικανοτήτων και αξιών. Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό να ερευνήσουμε το είδος της επιμόρφωσης που χρειάζονται οι εκπαιδευτές, ώστε να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της νέας εποχής. Σκοπός είναι η ποιοτική αυτή επιμόρφωση να βελτιώσει την εκπαιδευτική διαδικασία και να ενισχύσει τον εκπαιδευτή. Να είναι πάνω απ’ όλα εμπνευσμένη από τις ανάγκες και τις ανησυχίες των εκπαιδευτών.
Έναυσμα για την επιλογή του συγκεκριμένου θέματος αποτελούν οι εκπαιδευτές Ισπανικής Γλώσσας, καθώς παρόλο που η Ισπανική Γλώσσα είναι διεθνώς η δεύτερη ομιλούμενη, στην Ελλάδα παρατηρήθηκε απουσία βιβλιογραφίας που να αναφέρεται στις επιμορφωτικές ανάγκες αυτών των εκπαιδευτών. Η έρευνα διεξήχθη στους Νομούς Λάρισας και Θεσσαλονίκης και βασίσθηκε στην ποιοτική προσέγγιση. Πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις σε ένα δείγμα δώδεκα εκπαιδευτών Ισπανικής Γλώσσας που εργάζονται σε Κέντρα Ξένων Γλωσσών. Τα ερευνητικά ερωτήματα αφορούσαν τη διερεύνηση των επιμορφωτικών αναγκών, αναφορικά με το περιεχόμενο, τη μεθοδολογία, τους παράγοντες αποτροπής και τα κίνητρα ενίσχυσης της συμμετοχής σε επιμορφωτικά προγράμματα, όπως αυτά κρίνονται πιο κατάλληλα από τους εκπαιδευτές.
Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων, αναδείχθηκε ότι οι εκπαιδευτές Ισπανικής Γλώσσας θεωρούν καταλληλότερο περιεχόμενο εκείνο που έχει σχέση με τη μεθοδολογία της διδακτικής της γλώσσας, ενώ παράλληλα το μοντέλο της δια ζώσης παρακολούθησης επιμορφωτικών προγραμμάτων συγκέντρωσε τις προτιμήσεις τους. Επιπλέον, ως πιο σημαντικά κίνητρα συμμετοχής σε επιμορφωτικές δράσεις, φαίνεται να αποτελούν όσα σχετίζονται με τη θεματολογία, η οποία όμως αποτελεί ταυτόχρονα και παράγοντα αποτροπής.
The training of educators is no longer directed only at the one-dimensional transmission of knowledge and the development of general competences. In modern society, new socio-political and economic data appear on the scene, as a result training needs are transformed, investigating methodologically more active forms of participatory activities so as to lead to the development of new competences and values. For this reason it is important to investigate the kind of training that educators need in order to meet the challenges of the new era. The aim of this quality training is to improve the training process and strengthen the instructor. But above all, this training must be inspired by the needs and concerns of the educators.
The educators of Spanish language are the starting point for the selection of this topic, as in spite of the fact that the Spanish language is the second most widely spoken, in Greece there was a lack of bibliography referring to the educational needs of these instructors. The research was conducted in the prefecture of Larisa and Thessaloniki. It was based on the qualitative approach with interviews and the sample consisted of twelve Spanish language educators working in private foreign language schools. The research questions concerned the investigation of training needs with regard to the content and the training methodology, as they are most appropriate by the trainers, as well as the investigation of the participation incentives and obstacles.
The analysis of the results showed that the instructors of the Spanish language considered the most appropriate content that is relevant to the methodology of didactics of the language and the form they prefer, to be the traditional-face to face one. Moreover, the most important incentives for participation in training programs appear to be related to the subject matter, which is also a deterrent factor.
Περιέχει:πίνακες, γράφημα