The aim of the present survey is the design and evaluation of educational digital stories concerning the learning approach to visual, linear, repeating as regards their shape, ABC patterns, and systematically increased (v+1) visual, vertical, linear, developing in relation to their colour patterns, pertaining to kindergarten maths. To this end, four instructional digital storytelling scenarios are designed according to modern learning theories and based on the pedagogical Ed-W digital modeling methodology (Kordaki, 2014), which are transformed into digital stories. The digital stories are used in the classroom according to the “case-based” teaching method. The digital stories are dealing with complementation, reproduction and extension activities as regards the aforementioned mathematical patterns. For the evaluation of digital stories an action research is carried out in a kindergarten classroom with 16 pupils. Four research plans are designed in line with the four digital stories. Each research plan is consisted of three stages: 1) investigation of pupils’ prior knowledge in relation to each one of the proposed activities; 2) instructional use of the corresponding educational digital story using it as a ‘case’; 3) investigation of pupils’ knowledge in relation to the proposed activity after the instructional use of the educational digital story. In terms of research method used this study is a qualitative research. The data collection tools used are participant observation and individual clinical interviewing. The main findings of this study are the following: (a) 51.6% of the initial pupils’ incorrect answers are improved, (b) 81.25% of the pupils demonstrate improvement in at least one of the learning activities, (c) 62.5% improvement is observed in the activity concerning the ‘complementation’ of ABC patterns, 100% in the activity of ‘reproduction’ of ABC patterns, 25% in the activity of ‘extension’ABC patterns and 43.75% in the activity of extension of systematically increased (v+1) visual, vertical, linear, developing in relation to their colour patterns, and (d) the instructional use of the educational digital stories using the ‘case’ method approach and the digital stories at hand seemed to contribute to the enhancement of pupils’ learning, functioning as a learning experience at the same time helping pupils to overcome random and intuitive approaches about the mathematical patterns in focus and develop some thinking strategies.
Περιέχει: πίνακες, σχήματα, εικόνες
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι ο σχεδιασμός και η αξιολόγηση εκπαιδευτικών ψηφιακών ιστοριών για την μαθησιακή προσέγγιση οπτικών, γραμμικών, επαναλαμβανόμενων ως προς το σχήμα μοτίβων, με δομή ΑΒΓ και οπτικών, κάθετων γραμμικών, αναπτυσσόμενων ως προς το χρώμα μοτίβων, με δομή συστηματικής αύξησης (ν+1), στα μαθηματικά του νηπιαγωγείου. Για το σκοπό αυτό σχεδιάζονται τέσσερα διδακτικά σενάρια ψηφιακής αφήγησης σύμφωνα με τις σύγχρονες θεωρίες μάθησης και με βάση το παιδαγωγικό μοντέλο ψηφιακής ιστοριογράφησης Ed-W (Kordaki, 2014), τα οποία μετατρέπονται σε ψηφιακές ιστορίες. Οι ψηφιακές ιστορίες αξιοποιούνται στην σχολική τάξη, σύμφωνα με τη βασισμένη στην «περίπτωση» μέθοδο διδασκαλίας. Οι ψηφιακές ιστορίες πραγματεύονται δραστηριότητες συμπλήρωσης, αναπαραγωγής και επέκτασης αναφορικά με τα μαθηματικά μοτίβα που προαναφέρθηκαν. Για την αξιολόγηση των ψηφιακών ιστοριών διεξάγεται έρευνα δράσης σε τάξη νηπιαγωγείου με 16 μαθητές. Σχεδιάζονται τέσσερα ερευνητικά σχέδια αντίστοιχα με τις τέσσερις ψηφιακές ιστορίες. Κάθε ερευνητικό σχέδιο αποτελείται από τρεις φάσεις: 1) διερεύνηση της πρότερης γνώσης των μαθητών σχετικά με κάθε μία από τις προτεινόμενες δραστηριότητες, 2) διδακτική αξιοποίηση της αντίστοιχης εκπαιδευτικής ψηφιακής ιστορίας, 3) διερεύνηση της γνώσης των μαθητών σχετικά με την προτεινόμενη κάθε φορά δραστηριότητα, μετά τη διδακτική αξιοποίηση της εκπαιδευτικής ψηφιακής ιστορίας. Η ερευνητική μεθοδολογία που χρησιμοποιείται είναι η ποιοτική προσέγγιση. Ως εργαλεία συλλογής δεδομένων χρησιμοποιούνται η συμμετοχική παρατήρηση και οι ατομικές κλινικές συνεντεύξεις. Βασικότερα ευρήματα αυτής της εμπειρικής μελέτης αποτελούν: (α) βελτιώνεται το 51,6% των αρχικών εσφαλμένων απαντήσεων των μαθητών, (β) το 81,25% των μαθητών εμφανίζει βελτίωση τουλάχιστον σε μία από τις μαθησιακές δραστηριότητες στις οποίες συμμετείχαν, (γ) στη δραστηριότητα ‘συμπλήρωσης’ μοτίβου με δομή ΑΒΓ παρατηρείται βελτίωση 62,5%, στη δραστηριότητα ‘αναπαραγωγής’ μοτίβου με δομή ΑΒΓ 100%, στη δραστηριότητα ‘επέκτασης’ μοτίβου με δομή ΑΒΓ 25% και στη δραστηριότητα επέκτασης οπτικών, κάθετων γραμμικών, αναπτυσσόμενων ως προς το χρώμα μοτίβων, με δομή συστηματικής αύξησης (ν+1) 43,75%, (δ) η διδακτική αξιοποίηση των εκπαιδευτικών ψηφιακών ιστοριών με τη μέθοδο ‘περίπτωσης’ και οι ίδιες οι ψηφιακές ιστορίες συμβάλλουν στην εξέλιξη των μαθητών, λειτουργούν ως εμπειρία μάθησης και τους βοηθούν να ξεπεράσουν διαισθητικές ή τυχαίες προσεγγίσεις για τις δραστηριότητες στα μαθηματικά μοτίβα που προαναφέρθηκαν και να αναπτύξουν στρατηγικές σκέψης.
