0
Η παρούσα εργασία εδράζεται στην διαλειτουργικότητα, τριών βασικών πυλώνων της διάρθρωσης του καθημερινού βίου των ανθρώπων, τόσο κατά το παρελθόν όσο και στην σύγχρονη εποχή. Των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με έμφαση στο ρατσισμό στη γηραιά ήπειρο, του Χριστιανισμού και ειδικότερα της Ορθοδοξίας καθώς και της διπλωματία της πίστης.
Υπό το πρίσμα αυτό προσεγγίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και το φαινόμενο του ρατσισμού από διαφορετικές οπτικές γωνίες, διερευνώντας διαχρονικά, την ιστορικό-τητα και εξέλιξή τους, την πολιτική και νομική τους διάσταση, την Ορθόδοξη διάσταση όπως αυτή εκφράζεται ιστορικά μέσα από τα έργα των Πατέρων, αλλά και σύγχρονων μεγάλων θεολογικών και φιλοσοφικών μορφών του Ορθόδοξου χώρου καθώς και τις δυσχέρειες που διαπιστώνονται στην προσπάθεια προάσπισης των πρώτων και καταπολέμησης του δευτέρου, αλλά και γενικότερα στην απονομή δικαιοσύνης.
Εξετάζεται η άμεση ή/και έμμεση διαχρονική συναλληλία της θρησκείας και ιδιαίτερα του Χριστιανισμού και της Ορθόδοξης Εκκλησίας με την πολιτική, την διπλωματία καθώς και η σκοπιμότητα και αναγκαιότητα ενεργού και δυναμικής συμμετοχής της, σε μια νέα μορφή διπλωματίας, την διπλωματία της πίστης, σε συνδυασμό με τα υφιστάμενα θεσμικά νομικά και θεολογικά κείμενα, στο πλαίσιο της αποστολής της για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την καταπολέμηση του ρατσισμού αλλά και την επανάδειξη του θεσμικού και θεολογικού της ρόλου στη σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη και πλουραλιστική κοινωνία.
Τονίζεται ιδιαίτερα ότι στις σύγχρονες πολυπολιτισμικές κοινωνίες παρά το γεγονός ότι οι πανανθρώπινες αρχές του σεβασµού του ανθρωπίνου προσώπου έχουν βρει νομική υπόσταση και έκφραση σε αντίστοιχα θεσμικά κείμενα όπως είναι οι διακηρύξεις των Ηνωμένων Εθνών και τα Συντάγματα των πολιτισμένων κρατών, ωστόσο στο πλαίσιο μιας ιδιότυπης μορφής διπλωματίας, της διπλωματίας της πίστης δεν είναι επαρκή ώστε να λειτουργήσουν αποτρεπτικά και να προλάβουν τις πάσης φύσεως παραβάσεις και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ιδιαίτερα του ρατσισμού.
Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι η Ευρώπη διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία καθόσον συνιστά-αποτελεί τη «σκηνή» στην οποία διαδραματίσθηκαν και εξακολουθούν να διαδραματίζονται ιστορικά γεγονότα παγκόσμιας εμβέλειας και διαχρονικά ιστορικής
The present work is based on the interoperability of the three basic pillars of the people΄s daily life structure, from the past to the modern times. Human rights, with an emphasis on racism in the European territory, Christianity and in particular, Orthodoxy and the diplomacy of faith.
In this frame, human rights and racism are approached from different views, in order to explore, their over time historicity and evolution, their political and legal dimension, according to the Orthodox dimension as it is historically expressed from the Holly Fathers, but also according to the contemporary great theological and philosophical forms of the Orthodox space. As well as the difficulties encountered in the common effort of defending the human rights and combating racism and in general under the view of law and Justice.
According the above, is examined the direct and / or indirect temporal synergy of religion, especially Christianity and the Orthodox Church, with politics and diplomacy, as well as the desirability and necessity of its active and dynamic participation in a new form of diplomacy, the diplomacy of faith, in conj action to the existing institutional legal and theological texts, in the framework of its mission to defend human rights, combat racism but also to reiterate its institutional and theological role in the world a globalized and pluralistic society.
It is particularly stressed that in modern multicultural societies, despite the fact that the universal principles of respect for the human being have found legal status and expression in corresponding institutional texts such as the United Nations declarations and the national constitutions of the States, however, in the context of a peculiar form of diplomacy, diplomacy of faith, are not sufficient to act as a to act as a deterrent and to prevent all kinds of human rights violations, and in particular racism.
It is common idea that Europe is primacy to this situation because it is the "scene" in which they have played and are still playing historical events of global scope and historical significance .
