The anthropological interpretation of the term "sin" in the theological tradition of the East and the West: From the Sanctuary of Chrysostom to Sanctuary Augustine.

 
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2018 (EL)

Η ανθρωπολογική ερμηνεία του όρου "αμαρτία" στην θεολογική παράδοση της Ανατολής και της Δύσεως: Από τον Ιερό Χρυσόστομο στον Ιερό Αυγουστίνο.
The anthropological interpretation of the term "sin" in the theological tradition of the East and the West: From the Sanctuary of Chrysostom to Sanctuary Augustine.

Σμιγάδης, Παράσχος - Γρηγόριος

Αντωνόπουλος, Αθανάσιος
Καπρούλιας, Απόστολος

0
In the present study we will analyze the anthropological interpretation of the term sin in the theological tradition of the East and the West. For example, we will refer to the Sanctuary of Chrysostom and the Sanctuary of Augustine. Starting from the sin of Adam and Eve, which is the first sin that has taken place in the world, and which as a hereditary "sickness" has been passed on to the generations of men, as a torch of sin and a weakening of man's will to resist sin. In this work we will try to distinguish the magnitude of the sins and we will quote the differences between punishment and redemption in the natural event of death. Besides, in the Bible, death, in most cases, is called sin. Physical death, the separation of the soul from the body, as horrible as it may be, is temporary. But the eternal "real" death, with painful consequences, is that of the separation of the soul from God. And this is the horrible consequence of sin that takes away - separates man from God, deprives him of the precious grace of Him, but also of eternal life in His kingdom.
Στην παρούσα εργασία θα αναλύσουμε την ανθρωπολογική ερμηνεία του όρου αμαρτία στην θεολογική παράδοση της Ανατολής και της Δύσεως .Ενδεικτικά, θα αναφερθούμε στον Ιερό Χρυσόστομο και στον Ιερό Αυγουστίνο. Εκκινώντας από το πρωπατορικό αμάρτημα, το οποίο είναι το πρώτο αμάρτημα που συνετελέσθη στον κόσμο, και το οποίο ως κληρονομική «αρρώστια» μεταδόθηκε στις γενεές των ανθρώπων, ως ροπή προς την αμαρτία και ως εξασθένηση της θελήσεως του ανθρώπου να αντισταθεί στην αμαρτία. Στην ανά χείρας εργασία θα αποπειραθούμε να διακρίνουμε το μέγεθος των αμαρτημάτων και θα παραθέσουμε τις διαφορές μεταξύ τής τιμωρίας και της λύτρωσης στο φυσικό γεγονός του θανάτου. Άλλωστε, στην Αγία Γραφή, ο θάνατος, σε πλείστες περιπτώσεις, ονομάζεται η αμαρτία. Ο μεν σωματικός θάνατος, ο χωρισμός δηλαδή της ψυχής από το σώμα, οσο φρικτός και εάν είναι, είναι προσωρινός. Όμως ο αιώνιος «πραγματικός» θάνατος, με οδυνηρές συνέπειες, είναι αυτός του χωρισμού της ψυχής από τον Θεό. Και αυτό είναι η φρικτή συνέπεια της αμαρτίας που απομακρύνει- χωρίζει- τον άνθρωπο από τον Θεό, του αποστερεί την πολύτιμη χάρη Εκείνου, αλλά και την αιώνια ζωή στην βασιλεία Του.

Διπλωματική Εργασία / Postgraduate Dissertation

Αμαρτία, Θεολογική παράδοση, Ιερός Χρυσόστομος, Ιερός Αυγουστίνος


Ελληνική γλώσσα

2018-11-05T07:45:15Z
2018-09-29


Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο / Hellenic Open University

0
36
53

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.