Αρθρο 33, παράγραφος 10 1 > I ΒΑΣΙΛΗΣ i J jy ΜΑΡΟΥΔΗΣ vmarouclis@e-typos.com το χειρότερο. Ανοιξε το παράθυρο (παράγραφος 10) για τον έλεγχο του πόσες φορές κόπηκε ένας φοιτητής σε ένα μάθημα, ώστε να διαγράφεται μετά από έναν αριθ¬ μό αποτυχιών. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς: Αυτοί που συνέταξαν το νομοσχέδιο δεν έχουν περάσει από ελληνικό πανεπιστήμιο, όπου παραδοσιακά υπάρχουν ένας ή δύο καθηγητές που «κόβουν» συστηματικά φοιτητές με αποτέλεσμα να χρωστάει το μάθημα το μεγαλύτερο μέρος αυτών; Πρέπει να τους προσθέσουμε άλλη μία... δαμόκλειο σπάθη για να ζουν με το άγχος της διαγραφής, όταν με τόσους κόπους μπήκαν οτο πανεπιστήμιο; Αλλωστε n καθιέρωση ανώτατου χρονικού ορίου (ν+2) επαρκεί για να απαλλαγεί n υπουργός από τους «αιώνιους φοιτητές». TO ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ όμως είναι ο συνδυασμός του ν+2 με τον αριθμό των αποτυχιών, καθώς, υπό το κράτος πανικού, λόγω πίεσης χρόνου, ο φοιτητής μπορεί να δώσει χρωστούμενα μαθήματα μαζικά και απροετοίμαστα, να αποτύχει και να διαγραφεί. Σωρεία αντιδράσεων έχει φέρει το νέο νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ, αλλά λίγοι αντιδρούν για τους σωστούς λόγους. Η κατάργηση του ασύλου είναι σχεδόν δικαιολογημένη καθώς πολλές φορές έχει γίνει κατάχρησή του. Αύτό που n Αννα Διαμαντοπούλου ονομάζει αυοτηροποίησπ των σπουδών είναι όμως «ύπουλο» ζήτημα. To άρθρο 33, αηό την κατάθεση του νομοσχεδίου τον Ιούλιο μέχρι την ψήφισή του, άλλαξε και διαμορφώθηκε προς Αρθρο 33, παράγραφος 10 1 > I ΒΑΣΙΛΗΣ i J jy ΜΑΡΟΥΔΗΣ vmarouclis@e-typos.com το χειρότερο. Ανοιξε το παράθυρο (παράγραφος 10) για τον έλεγχο του πόσες φορές κόπηκε ένας φοιτητής σε ένα μάθημα, ώστε να διαγράφεται μετά από έναν αριθ¬ μό αποτυχιών. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς: Αυτοί που συνέταξαν το νομοσχέδιο δεν έχουν περάσει από ελληνικό πανεπιστήμιο, όπου παραδοσιακά υπάρχουν ένας ή δύο καθηγητές που «κόβουν» συστηματικά φοιτητές με αποτέλεσμα να χρωστάει το μάθημα το μεγαλύτερο μέρος αυτών; Πρέπει να τους προσθέσουμε άλλη μία... δαμόκλειο σπάθη για να ζουν με το άγχος της διαγραφής, όταν με τόσους κόπους μπήκαν οτο πανεπιστήμιο; Αλλωστε n καθιέρωση ανώτατου χρονικού ορίου (ν+2) επαρκεί για να απαλλαγεί n υπουργός από τους «αιώνιους φοιτητές». TO ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ όμως είναι ο συνδυασμός του ν+2 με τον αριθμό των αποτυχιών, καθώς, υπό το κράτος πανικού, λόγω πίεσης χρόνου, ο φοιτητής μπορεί να δώσει χρωστούμενα μαθήματα μαζικά και απροετοίμαστα, να αποτύχει και να διαγραφεί.
