Επιστρέφουν στην ύπαιθρο ως αγρότες νέας γενιάς

 
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο



Άρθρο (EL)

2011 (EL)

Επιστρέφουν στην ύπαιθρο ως αγρότες νέας γενιάς

ΣΑΛΤΟΥ - ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΥ ΕΥΗ

t: A Αρκετοί είναι οι EXXnves οι οποίοι τα τελευταία χρόνια επέστρεψαν στο χωριό για να καλλιεργήσουν τη γη, ενώ αυξάνεται το ποσοστό εκείνων που λόγω Tns Kpions σκέφτονται σοβαρά να ασχοληθούν με τα χωράφια Επιστρέφουν στην ύπαιθρο ως αγρότες νέας γενιάς ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΕΥΗ ΣΑΛΤΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΥ I i εννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα,ενώ σπούδασε ΠληJL ροφορική στη Μεγάλη Βρετανία. Ο Λευτέρης Ξανθάκης, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, εργάστηκε στο αντικείμενο του σε πολυεθνική εταιρεία στην Αθήνα. Σε ηλικία 27 ετών, όταν οι περισσότεροι νέοι προσπαθούν να μπουν στην αγορά εργασίας, εκείνος έβαλε προτεραιότητες και αποφάσισε να κάνει την... ανατροπή. Η ζωή τους στην πόλη δεν ήταν αυτή non ήθελαν. Για κάποιους n επαγγελματική τους πορεία έως εκείνη τη στιγμή δεν τους γέμιζε και αποφάσισαν να κάνουν το επόμενο βήμα. Για κάποιους άλλους, πάλι, n επιστροφή στην ύπαιθρο ήταν μονόδρομος. Αρκετοί είναι οι Ελληνες οι οποίοι τα τελευταία χρόνια επέστρεψαν στο χωριό για να καλλιεργήσουν τη γη, ενώ αυξάνεται το ποσοστό εκείνων που λόγω της οικονομικής κρίσης σκέφτονται σοβαρά να γίνουν αγρότες. «Προτίμησα τη φύση. Αν και δεν είχα καταγωγή, εγκαταστάθηκα στη Λακωνία. Ενας οικογενειακός φίλος είχε αγοράσει γη στην περιοχή και μαζί ξεκινήσαμε τον ελαιώνα. Ετσι προέκυψε n ενασχόληση μου με την ελιά, το πλέον δυναμικό, κατά τη Περιβαλλοντική συνείδηση, μόρφωση και συχνά νεαρή ηλικία συνθέτουν to προφίλ του αγρότη ιου μέλλοντος γνώμη μου, ελληνικό προϊόν», λέει ο 32χρονος Λευτέρης, σήμερα ελαιοπαραγωγός. Οπως εξηγεί, για να πει κανείς αν έκανε καλά που έφυγε από την πόλη για την ύπαιθρο, πρέπει να περάσουν τουλάχιστον δύο χρόνια. «Είναι πολύ δύσκολα στην αρχή, γι' αυτό και πρέπει να μπουν προτεραιότητες και να δεις τι είναι αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο. Επειτα από πέντε χρόνια λέω ότι δεν το μετανιώνω που έκανα αυτή την επιλογή». Δεν το έβαλε κάτω ούτε όταν οι φωτιές στην Πελοπόννησο του έκαψαν τις 16.000 ελιές, «από τις οποίες σώσαμε μόλις 400 ρίζες. Ξαναφΰτεψα 7.000 ελιές και συνεχίζω». Η παραγωγή του από τα περίπου 600 στρέμματα φτάνει στον έναν τόνο ετησίως, μόνο από τα δέντρα που δεν κάηκαν, ενώ οι πελάτες του ξεπερνούν τους 600 - το 95% είναι από την Αθήνα. «Συνειδητά επέλεξα να δίνω το ελαιόλαδο αποκλειστικά σε ιδιώτες και όχι σε καταστήματα, γι' αυτό και δύο φορές την εβδομάδα ανεβαίνω Αθήνα και παραδίνω εγώ το λάδι. Παράλληλα έφτιαξα και το ελαιοτριβείο». Οι σπουδές και n προηγούμενη επαγγελματική του εμπειρία τον βοήθησαν, καθώς μέσω του facebook διαφήμισε το προϊόν του: «Στόχευα σε νέους ανθρώπους 25-55 ετών, οι οποίοι αγαπούν τα ελληνικά προϊόντα και τη μαγειρική». Περιβαλλοντική συνείδηση, ανώτερη μόρφωση, διάθεση για δουλειά, πλούσιες ιδέες και συχνά - αλλά όχι απαραίτητα - νεαρή ηλικία είναι τα χαρακτηριστικά ποιι συν- a «Ευνοϊκά» nepioxes για καλλιεργεί Δεν υπάρχουν ιδανικέε περιοχέε για συγκεκριμένεε καλλιέργειεβ. Η επέκταση Tns γεωργίαε δεν θα πρέπει να γίνει οριζόντια, καθώε το έδαφαε στη χώρα ευνοεί την ανάπτυξη οποιουδήποτε σπόρου. Σαφώε και στα νησιά του Ιονίου και του Αιγαίου ευνοείται ιδιαίτερα n καλλιέργεια αρωματικών φυτών, στη Θεσσαλία τα φυτά μεγάληε καλλιεργεί, στην Κρήτη και την Πελοπόννησο το λάδι και τα αμπέλια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα είναι αποδοτικά αν καλλιεργηθούν και σε άλλα μέρη. Δημήτρη Μπιλάληθ, εηίκουροε καθηγητήε του Τμήματοε Φυτικήε Παραγωγήε του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, με εξειδίκευση στη Βιολογική γεωργία θέτουν το προφίλ του αγρότη των επόμενων χρόνων.Σύμφωνα με τον επίκουρο καθηγητή του Τμήματος Φυτικής Παραγωγής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, με εξειδίκευση στη βιολογική γεωργία, Δημήτρη Μπιλάλη, οι τελευταίες και επόμενες φουρνιές αγροτών θα έχουν τα χαρακτηριστικά του παραγωγού και όχι του καλλιεργητή, γεγονός που σημαίνει ότι θα ενδιαφέρονται περισσότερο για την ποιότητα των προϊόντων τους και λιγότερο για τη λήψη των χρημάτων μιας επιδότησης. «Δεδομέ,νου ότι μιλάμε για αστούς, εν δυνάμει αγρότες, οι οποίοι θα βρεθούν στην ύπαιθρο, θα έχουν αρκετά πλεονεκτήματα σε σχέση με τον αγρότη των δεκαετιών του '70 και του '80. Θα ενδιαφέρονται για την ποιότητα της καλλιέργειας τους, με στόχο να φτάσει το προϊόν στο ράφι του σούπερ μάρκετ, και όχι μόνο να πάρουν την επιδότηση», λέει. Μάλιστα, όπως εξηγεί, τέσσερα είναι τα είδη των καλλιεργειών με τη μεγαλύτερη δυναμική στην Ελλάδα: τα κηπευτικά, n ελαιοκομία - αμπελουργία, τα φυτά μεγάλης καλλιέρ¬ γειας - όπως σιτάρι, κριθάρι, αραβόσιτος (καλαμπόκι) -, καθώς και καινοτόμα αλλά και φαρμακευτικά φυτά, όπως το λινάρι για εργόχειρο λάδι ή για τη βιομηχανία ή σουσάμι. «Ακόμη πιο ανερχόμενα είναι τα αρωματικά φαρμακευτικά φυτά για να υποστηρίξουν τη βιομηχανία των καλλυντικών αλλά και τη βιομηχανία τροφίμων» αναφέρει ο Δημήτρης Μπιλάλης και εφιστά την προσοχή των νέων αγροτών στη διαδικασία της μεταποίησης. «Καλό θα ήταντρεις-τέσσερις αγρότες από την ίδια περιοχή να αναλάβουν μόνοι τους τη μεταποίηση, αλλιώς δεν μπορεί να υπάρξει γραμμική συσχέτιση ανάμεσα στην τιμή του καταναλωτή και στην τιμή του παραγωγού». Εξηγεί δε ότι μπαίνοντας ένας αγρότης στο σύστημα πιστοποιημένης ή βιολογικής γεωργίας υποχρεούται να τυποποιεί ή να συσκευάζει το προϊόντα του. «Αυτή n μεταποίηση εξαφανίζει αμέσως τους μεσάζοντες, με αποτέλεσμα να έχουν μεγάλο οικονομικό όφελος οι παραγωγοί και χαμηλότερη τιμή οι καταναλωτές» καταλήγει. Στα 27 του ο απόφοιτοε Πληροφορικήε Λευτέρηε Ξανθάκηε αποφάσισε να κάνει στροφή στη ζωή του. Εγκαταστάθηκε στη Λακωνία και, παρέα με έναν φίλο του, ασχολήθηκε με την παραγωγή λαδιού. Πέντε χρόνια μετά, n παραγωγή tous φτάνει τον έναν τόνο ετησίωε, ενώ οι πελάτεε tous ξεπερνούν tous εξακόσιουε ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΑΖΑΝΑΚΗΣ S i wSr—- - ii - -n>ttr - >; i - HMul-. b-js~jlsl..el&. mm ετ. -m m \ m «Υδροπονία είναι n καλλιέργεια με κλειστό κύκλωμα που γίνεται σε ελεγχόμενο περιβάλλον», λέει ο Χρήστοε Λαζανάκηε (κάτω), ιδιοκτήτηε του υδροπονικού θερμοκηπίου Tns φωτογράφισε Εφτιαξε ένα υδροπονικό θερμοκήπιο στην Πάρο Η ΧΑΜΗΛΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ζωής της πόλης, οι γρήγοροι ρυθμοί της και το καθημερινό στρες οε συνδυασμό με τις. εκτιμήσεις του ότι n κρίση θα επιδεινωνόταν τους επόμενους μήνες τον οδήγησαν πριν από τρία χρόνια στην αναζήτηση ενός μοντέλου παραγωγής με υψηλή αποδοτικότητα. , Παιδί της πόλης, ο Χρήστος Λαζανάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με τον θαλάσσιο τουρισμό. Η φύση της δουλεϊ&ςτου, άλλωστε, ήταν τέτοια που απαιτούσε πολλά ταξίδια με σκάφη και κατά κάποιο τρόπο του «υπέδειξε» το μέρος που θα πάει να ζήσει. «Είχα βρεθεί αρκετές φορές στην Πάρο, πριν πάω να ζήσω μόνιμα. Η ομορφιά της, οι φίλοι και οι γνωστοί σε συνδυασμό με το αντικείμενο που θέλησα να ασχοληθώ με οδήγησαν στην απόφαση να μετακομίσω εκεί» λέει. Μέχρι πρόπερσι n λέξη «υδροπονία» του ήταν παντελώς άγνωστη. Τον καιρό που αναζητούσε εναλλακτική κατεύθυνση βρέθηκε καλεσμένος σε μία ομιλία στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο κι έκτοτε άλλαξαν πολλά στη ζωή του. «Ηταν ένα πολύ ενδιαφέρον αντικείμενο. Είδα ότι είχε μέλλον και πίστεψα σε αυτό. Πρόκειται για καλλιέργεια με κλειστό κύκλωμα που γίνεται σε ελεγχόμενο περιβάλλον και αντί χώματος χρησιμοποιούνται κανάλια με αδρανές υλικό, στα οποία αναπτύσσεται n ρίζα μέσα σε θρεπτικά διαλύματα n νερό. Είναι σαν να βάλεις τα λαχανικά σε μία γλάστρα χωρίς χώμα. Τα ταΐζεις κατάλληλα σε ιδανικές συνθήκες και θερμοκρασία» εξηγεί ο Χρήστος Λαζανάκης, ο οποίος εδώ και δύο χρόνια σε μία έκταση δέκα στρεμμάτων έχει φτιάξει ένα υψηλής τεχνολογίας υδροπονικό θερμοκήπιο, όπου καλλιεργεί λαχανικά, αυτή την περίοδο ντομάτες. Οπως επισημαίνειn συγκεκριμένη μέθοδος είναι οικολογική καθώς δεν υπάρχει έδαφος για να μολυνθεί κι επιπλέον ανάλογα με τις συνθήκες χρειάζεται λιγότερα λιπάσματα. Σύμφωνα με τον Χρήστο Λαζανάκη, τα πρώτα χρόνια, είναι χρόνια μαθημάτων και ενημέρωσης. Αισθάνεται ικανοποιημένος από τα έσοδά του, παρά το γεγονός ότι δεν έχε""--αρχίσει ακόμα να κάνει απόσβεση- των χρημάτων που διέθεσε. «Εχω* -'-t.. «Είναι σαν vet βάλεις to λαχανικά σε μια γλάστρα χωρί$ χώμα» εξηγεί. «Τα ταΐζει κατάλληλα σε ιδανικές συνθήκες και θερμοκρασία» άμεση παραγωγή εδώ και τρία χρόνια αλλά εκτιμώ ότι θα αρχίσω να εισπράττω τα χρήματα που έδωσα σε 4 με 7 χρόνια, δηλαδή από 7 έως 10 χρόνια από όταν ξεκίνησα. Σε κάθε περίπτωση, είμαι ευχαριστημένος γιατί κάνω αυτό που μου αρέσει. Γνωρίζω ότι πρόκειταγια ένα αντικείμενο που δεν εξαρτάται αποκλειστικά από εμένα καδεν έχει σταθερή τιμή. Ομως όλοόσοι ασχολούμαστε με τις καλλιέργειες είναι λογικό να αισθανόμαστε τέτοια αβεβαιότητα» λέει και παραθέτει το παράδειγμα της προηγούμενης, πολύ καλής, καλλιεργητικής περιόδου συγκριτικά με το άγνωστο που του επιφυλάσσει n επόμενη. Σε ό, τι αφορά τη διάθεση των προϊόντων του, αναφέρει ότι κυμαίνεται σε πολύ υψηλά ποσοστά. Τους καλοκαιρινούς μήνες γίνεται σχεδόν αποκλειστικά στο νησί ενώ το χειμώνα, εκτός από τοπικά, μεγάλο ποσοστό της παραγωγής αποστέλλεται στην Αθήνα. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΙΑΝΤΗ Βιολογικά προϊόνια σία Φάρσαλα Η μετάθεση του συζύγου Tns στη Λάρισα οδήγησε τη χημικό μηχανικό από την Αθήνα Αλεξάνδρα Τσιαντή να ασχοληθεί με τη Βιολογική καλλιέργεια στα Φάρσαλα ΣΠΟΥΔΑΣΕ χημικός μηχανικός στην Αγγλία, όπου έκανε και το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό της. Η Αλεξάνδρα Τσιαντή ζούσε στην Αθήνα μαζί με τον σύζυγό της, πολιτικό μηχανικό, και τα παιδιά της. «Πάντα όμως είχα στον νου μου ττ θα απογίνει το οικογενειακό κτήμα στην Αγία Τριάδα Φαρσάλων». To 2000 n οικογένεια της Αλεξάνδρας μετακομίζει λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων του συζύγου στη Λάρισα. «Οταν προκηρύχθηκε επιδοτούμενο πρόγραμμα για τη βιολογική γεωργία, ξανασκέφτηκα την εκμετάλλευση του κτήματος. Αρχισα την αναζήτηση στο Ιντερνετ, παρακολούθησα σχετικά ντοκιμαντέρ, ενώ έπεσε στα χέρια μου κι ένα βιβλίο για τη βιοδυναμική γεωργία, μια οικολογική γεωργία που θεωρεί το αγρόκτημα έναν ζωντανό οργανισμό και στόχο έχει την ισορροπία μέσα σε αυτό». Την άνοιξη του 2006 άρχισε n βιοδυναμική προετοιμασία του εδάφους στο αγρόκτημα «The Trinity Farm» με ειδικά φυσικά σκευάσματα που βοηθούν στη γονιμότητα του εδάφους και την ανάπτυξη του φυτού και πλέον εκτός από την πιστοποίηση για τη βιολογική γεωργία έχει την αντίστοιχη πιστοποίηση βιοδυναμικής καλλιέργειας. «Σήμερα στα 400 στρέμματα παράγουμε πατάτες, καρότα, κρεμμύδια, σκόρδα, ενώ από όσπρια φακές και ρεβίθια αλλά και δημητριακά, όπως σιτάρι, βρώμη και σίκαλη. Από τα δημητριακά παράγουμε αλεύρι στον δικό μας πετρόμυλο. Παράγουμε, συσκευάζουμε και πουλάμε οι ίδιοι σε καταστήματα βιολογικών προϊόντων». Επιστρέφουν στην ύπαιθρο ως αγρότες νέας γενιάς φάσισεΗ ζωαυτή nτους γκάνουνποιους ύΠεριβαλλοντικμόρφωση και σηλικία συνθέτοτου αγρότη ιου ολογί, όπου ην πεμαίνει, ναι οιει έδαπλέον ειάζεαζανάχρόνια Αισθά έσοδά εν έχει σβεση . «Εχω γεί. ς ία χρόσω να υ έδωή από εκίνημαι ευτό που όκειται ν εξαρνα και ς όλοι αλλιέρόμαστε παραοηγούητικής νωστο ενη. Σε προϊμαίνε. Τους αι σχεενώ το μεγάς απο

ΑΡΘΡΑ

ΑΓΡΟΤΙΚΑ


2011-12-05T08:30:06Z
2011-12-05


ΤΑ ΝΕΑ




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.