In this study, a sample of 39 olive cultivations from the wider area of Stylida is examined. This sample is studied for its technical efficiency. The study presents the economic importance of olive cultivation in this area and through the applied models, attempt is made to identify clues and draw conclusions. The selection of the sample variables examined, is derived from its physical object and the available literature.
Area, variable cost, fixed cost, labor cost, olive oil and olives are the variables used. Initially, descriptive analysis and statistical analysis are performed to study their correlation. Afterwards the estimation of technical efficiency is conducted by the non-parametric method of DEA (Data Envelopment Analysis). A Variable Returns to Scale-VRS output orientated model is used. Finally, we try to combine the measurements’ results so that we can draw some conclusions. Measurements are performed by Stata and Deap software.
The average value of our technical efficiency shows us that given the inputs, the sample outputs can be increased to 31,6%. 38,46% of cultivations have low technical efficiency. A large percentage of cultivations, 48,72%, operate at less than optimal size. Fixed cost appears to have a significant effect on outputs, especially in the olives variable. Based on the above observations, corrective movements may occur.
Στην παρούσα μελέτη εξετάζεται ένα δείγμα 39 ελαιοκομικών εκμεταλλεύσεων από την ευρύτερη περιοχή του Δήμου Στυλίδας. Το εν λόγω δείγμα εξετάζεται ως προς την τεχνική του αποτελεσματικότητα. Παρουσιάζεται η οικονομική σημασία της ελαιοκαλλιέργειας στον τόπο και μέσω των μοντέλων που εφαρμόζονται, γίνεται προσπάθεια να εντοπιστούν ενδείξεις και να εξαχθούν συμπεράσματα. Η επιλογή των μεταβλητών του δείγματος που εξετάζονται, προκύπτει από το φυσικό του αντικείμενο και τη διαθέσιμη βιβλιογραφία.
Γίνεται χρήση των μεταβλητών έκταση, μεταβλητό κόστος, σταθερό κόστος, εργασιακό κόστος, λάδι και ελιά. Αρχικά πραγματοποιείται περιγραφική τους ανάλυση και κατόπιν στατιστική τους ανάλυση, έτσι ώστε να μελετηθούν οι σχέσεις τους. Κατόπιν διεξάγεται η μέτρηση της τεχνικής αποτελεσματικότητας μέσω της μη παραμετρικής μεθόδου της περιβάλλουσας ανάλυσης DEA (Data Envelopment Analysis-DEA). Γίνεται χρήση ενός μοντέλου μεταβλητών αποδόσεων προσανολισμένου στις εκροές. Τέλος, γίνεται προσπάθεια να συνδυαστούν τα αποτελέσματα των αναλύσεων έτσι ώστε να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα. Η αναλύσεις πραγματοποιούνται με τα υπολογιστικά προγράμματα Stata και Deap.
Η μέση τιμή του βαθμού τεχνικής αποτελεσματικότητας μας δείχνει, ότι με δεδομένες τις εισροές, οι εκροές του δείγματος μπορούν να αυξηθούν έως 31,6 %. Το 38,46 % των εκμεταλλεύσεών παρουσιάζει μικρή τεχνική αποτελεσματικότητα. Ένα μεγάλο ποσοστό των εκμεταλλεύσεων, της τάξης του 48,72 %, λειτουργεί με μέγεθος μικρότερο του βέλτιστου. Το σταθερό κόστος φαίνεται να έχει μια σημαντική επίδραση στις εκροές, ιδίως στην ελιά. Με βάση τις ανωτέρω παρατηρήσεις μπορεί να προκύψουν διορθωτικές κινήσεις.
