Ηχώρα μας περνάει κρίση. Υπεύθυνη. στάση απέναντι στην κρίση αυτή Ba ήταν αν όλοι, πολιτεία και πολίτες, επιχειρούσαν να ανατρέψουν το δρόμο προς την καταστροφή, διόρθωναν αδυναμίες, αξιοποιούσαν τα θετικά, σήκωναν τα μανίκια και ΐκαναν καλά τη δουλειά τους, ο καθένας στον τομέα του. Στον τομέα της Τεχνολογικής Εκπαίδευσης επικρατεί αβεβαιότητα και αναβράσμός. Χρέος είναι λοιπόν μια θετική πρόταση λύσης. Πρωταρχική σημασία έχει n αναγνώριση της αναγκαιότητας και της ιδιαιτερότητας της Τεχνο- Του δημητρη καλλιγεροπουλου Καθηγητή στο Τμήμα Αυτοματισμού, ΤΕΙ Πειραιά λογικής Εκπαίδευσης, σε όλες τις, εκτός της βασικής, εκπαιδευτικές βαθμίδες και κυρίως στην ανώτατη. Η ανάπτυξη τεχνικής συνείδησης, δημιουργικότητας, εφαρμογής των επιστημονικών γνώσεων, μετάβασης από m θεωρία στην πράξη είναι, ιδιαίτερα σήμερα, επιτακτική ανάγκη σε όλους τους τομείς. Γι' αυτό απαιτούνται διακριτοί ρόλοι μεταξύ της κλασικής πανεπιστημιακής και της τεχνολογικής ανώτατης εκπαίδευσης. Τα ΤΕΙ είναι δηλαδή τεχνικά πανεπιστήμια ισότιμα με τα κλασικά, και πρέπει να βοηθηθούν για να α- εκπαίδευση σε αναβρασμό νταποκριθούν σε αυτόν τους το ρόλο. Αυτό σημαίνει ενίσχυση και όχι παραγνώριση της ιδιαιτερότητας της Τεχνολογικής Εκπαίδευσης, που συνίσταται στον μεγάλο αριθμό των εξοπλισμένων εργαστηρίων της, στο εξειδικευμένο επιστημονικό και εργαστηριακό προσωπικό της, στον τεχνολογικό προσανατολισμό των προγραμμάτων της, στον ιδιαίτερο θεσμό της πρακτικής άσκησης των σπουδαστών και κυρίως στην ανάπτυξη εφαρμοσμένης τεχνολογικής έρευνας και στη διοργάνωση αυτόνομων μεταπτυχιακών και διδακτορικών προγραμμάτων τεχνολογικής κατεύθυνσης. Και αυτό προϋποθέτει ουσιαστική εξασφάλιση της αυτοδιοίκησης των ιδρυμάτων και ελευθερία στη διαμόρφωση των προγραμμάτων, στον καθορισμό των κανόνων λειτουργίας τους και στην κατανομή των πόρων τους. Φυσικά εξορθολογισμός, διαφάνεια και έλεγχος από την πολιτεία, αλλά όχι επιβολή μέτρων που αντιστρατεύονται τη συνέχεια κυρίως των εργαστηρίων, όπως ο υποχρεωτικός διαχωρισμός των μαθημάτων σε χειμερινά και εαρινά. Τα Τεχνολογικά Ιδρύματα είναι και αυτά οικονομικά εξαρτημένα από την πολιτεία και χρηματοδοτούνται από χρήματα του φορολογούμενου λαού. Είναι φυσικά αναγκαία n ορθή διαχείριση, n συμπίεση εξόδων, n εξοικονόμηση πόρων, αλλά με αίσθηση δικαίου, με συνεννόηση πολιτείας και ιδρυμάτων, με διαφάνεια των κριτηρίων και από την πλευρά της πολιτείας, χωρίς να δημιουργείται κλίμα καταστροφής, κατάργησης της ποιότητας ή υποβάθμισης. Δυσλειτουργίες, γραφειοκρατικές είτε σκόπιμες, που οδηγούν σε πολύμηνες καθυστερήσεις της νόμιμης πληρωμής των εκτάκτων, όπως ονομάζονται, επιστημονικών και φγαστηριακών συνεργατών, καθώς και στον υπέρμετρο περιορισμό του αριθμού τους, και παράλληλες καθυστερήσεις ή οριστικό μπλοκάρισμα στις διαδικασίες προσλήψεων μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού, οδηγούν σε αδιέξοδα To αναγκαίο εκπαιδευτικό προσωπικό μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο με νέες προσλήψεις, κάλυψη των οργανικών θέσεων και παράλληλα καθιέρωση νέου θεσμού συμβασιούχων εκπαιδευτικών με ετήσιες συμβάσεις. Ηπαράνομη καθυστέρηση στην κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των ΤΕΙ, καθώς και n πρόσφατη άρνηση του υπουργείου Παιδείας να ονομάσει μηχανικούς τους απόφοιτους αυτούς, τραυματίζει το κύρος των Τεχνολογικών Ιδρυμάτων και επιδρά αρνητικά στην ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία Ολα αυτά μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστούν αν υπερισχύσει ένα πνεύμα θετικής αντιμετώπισης των προβλημάτων, ανασυγκρότησης και δημιουργίας. Και οποιαδήποτε ανασυγκρότηση προϋποθέτει έναν εμπεριστατωμένο προγραμματισμό, που .διαμορφώνεται με βάση τις ανάγκες και τις προοπτικές της χώρας, ενώ σέβεται ταυτόχρονα το θεσμό της αποκέντρωσης και της σύνδεσης με την κοινωνία - δεν τραυματίζει, αναδιοργανώνει. Και αντίστοιχα σε κάθε ίδρυμα n ανάπτυξή του απαιτεί μια θετική, ενεργητική στάση των μελών του, ένα πνεύμα προσφοράς και εθελοντισμού, όχι ανευθυνότητας, διχασμού και διαμάχης. Η Παιδεία μάς εμπνέει και μας ενώνει. Η Τεχνολογική Εκπαίδευση δεν πρέπει να καταργηθεί, αλλά να αναβαθμιστεί, να προοδεύσει και να ζήσει.
