Σχεδιαστικός παλιμπαιδισμός ή ‘παιδοκεντρική’ αρχιτεκτονική: η οικειοποίηση του αστικού περιβάλλοντος και η πόλη ως παίγνιον

 
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2019 (EL)

Σχεδιαστικός παλιμπαιδισμός ή ‘παιδοκεντρική’ αρχιτεκτονική: η οικειοποίηση του αστικού περιβάλλοντος και η πόλη ως παίγνιον (EL)
Regressive design or 'child-centered' architecture: Preemptions of the urban and the city as game (EN)

Δημητρακόπουλος (Aristotelis Dimitrakopoulos), Αριστοτέλης

Στην ομηρική διάλεκτο, η ανοίκεια φράση «πόλεις παίζειν» περιέγραφε κάποιο άθυρμα. Από τις απαρχές της ελληνικής γλώσσας μας κληροδοτούνται αρχέγονες ερμηνείες του παιγνίου ως έννοιας εγγενούς του σχεδιασμού πόλεων ή της σύλληψης αστικών δομών ευρύτερα. Στο παρόν πόνημα, η εναρκτήρια αυτή θέση αναπτύσσεται μέσω αναφορών πρώτιστα από τη λογοτεχνία ή την ψυχανάλυση και δευτερευόντως από την οικεία μας αρχιτεκτονική πρακτική. Στις σχετικές περιπτώσεις, η σκέψη για τις αστικές πλοκές και το ψηλάφισμά αυτών, στοιχειοθετείται δυνητικά ως διαδικασία γένεσης ενός αέναου παιγνίου οικειοποίησης της πόλης∙ σχεδόν ως ‘αλλότρια’ εκδοχή κάποιου συμβατικού επιτραπέζιου αθύρματος. Αποτελώντας έκφραση εσωτερικής ανάγκης ή ακόμη και ψυχιατρικής επίτασης, νοητικά, η πόλη εμφανίζεται ως ανήκουσα στον εαυτό, στο εγώ, αποκαλύπτοντας κάποιο παιχνίδι αυτοεπιβεβαίωσης, ή και εκδοχή κάθαρσης. Πρόκειται για μια αμφίδρομη πράξη απεικόνισης του εαυτού στην πόλη κι αντιστρόφως. Ο εαυτός καταλαβαίνει, ήτοι κατά-λαμβάνει, γίνεται καταληψίας μα και επικυρίαρχος της πόλης, καθιδρυτής της, εκ-πρόσωπος και ψυχή αυτής. Ως προοίμιο σχεδιαστικής πράξης στην αστική κλίμακα, συλλαμβάνεται καθοριστικά μια εκδοχή αισιόδοξου παιγνίου, κατ’ αντιστοιχία με τις ετυμολογικές και νοηματικές καταβολές του «πόλεις παίζειν». Ο ενήλικας σχεδιαστής μετατρέπεται σε παιδί που διερευνά και αναδιατυπώνει συγκείμενα, προσλαμβάνουσες εκ του αστικού περίγυρου αποτυπώνοντας μεταφυσικές ή στοχαστικές αναζητήσεις, σε ένα εγχείρημα με αενάως διαφεύγοντα ζητούμενα και συγκεχυμένες αξιώσεις. (EL)
The etymological roots of the term polis hint at the notion of urban design as game. The ancient Greek phrase translates indeed as playing cities, documented as referring to some unknown game. We thus inherit primordial connotations of play as integral to the conception of city; as essential in conceptualizing urban entities at large.Extending this lineage, our current discourse on the urban may be re-cast as a rather absurd iteration of a conventional board game. As a prelude to any urban design endeavor, the architect’s thinking on the city may be tentatively conveyed as a ceaseless re-genesis of self-initiated games that conceptually arrogate the city to the self. Here, nodal arguments derive from non-architectural texts; from literary or psychoanalytic sources. In these latently architectural narratives and as an expression of some internal need – or even of psychotherapeutic urgency – the city is presented as belonging to the self, as annexed to the psyche, revealing games of self-assurance; tentative scenarios for catharsis. In a bilateral act, the persona is reflected upon the city and vice versa. The self is thus occupied by the city, then, in return, occupies the city, becomes the founder, representative, usurper and spirit of the city. Architectural praxis solely flows along. (EN)

info:eu-repo/semantics/article
info:eu-repo/semantics/publishedVersion

αστικός σχεδιασμός (EL)
λογοτεχνία (EL)
θεραπεία (EL)
ψυχοπαθολογία (EL)
αυτοβιογραφία (EL)
παιχνίδι (EL)
literature (EN)
game (EN)
psychopathology (EN)
therapy (EN)
urban design (EN)
autobiography (EN)


Χώροι για το Παιδί ή Χώροι του Παιδιού;

Ελληνική γλώσσα

2019-07-27


Χώροι για το Παιδί ή Χώροι του Παιδιού; (EL)
Children’s Spaces or Spaces for Children? (EN)

Χώροι για το Παιδί ή Χώροι του Παιδιού;; Τόμ. 1 (2018): Πρακτικά Συνεδρίου ‘Χώροι για το Παιδί ή Χώροι του Παιδιού; Όταν η συνθήκη αγωγής και εκπαίδευσης τέμνεται με την καθημερινότητα της πόλης’; 773-793 (EL)
Children’s Spaces or Spaces for Children?; Vol. 1 (2018): Conference Proceedings ‘Children’s Spaces or Spaces for Children? When education intersects with the everyday life in the city’; 773-793 (EN)

Πνευματική ιδιοκτησία (c) 2018 Αριστοτέλης Δημητρακόπουλος (Aristotelis Dimitrakopoulos) (EL)



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.