«Ανομία» και κοινωνία: Επιστημονικά εργαλεία σε «κρίση»
(EL)
«Crisis», «anomy» and society: preliminary comments
(EN)
Τσίγκανου, Ιωάννα
Ο γοητευτικός λόγος του Durkheim φαίνεται πως εξακολουθεί να μαγεύει πολλά και διαφορετικά ακροατήρια, με τρόπο, όμως, που οδηγεί τη θεωρία της «ανομίας» σε ατραπούς κατάχρησης, αν όχι κακοποίησης, από τον σύγχρονο δημόσιο λόγο. Έτσι, πολύ συχνά, άκριτα και αδιάκριτα προβάλλεται ως παν-περιεκτικό εργαλείο ερμηνείας τόσο της κοινωνικής ανυπακοής και απειθαρχίας όσο και της σχέσης ενδοκρατικών πολιτισμικών συγκρούσεων και παρέκκλισης εν μέσω μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Τη στιγμή που η έμφαση στον ατομικισμό του δράστη έχει εδώ και δεκαετίες αντικατασταθεί από την έμφαση στη συμπεριφορά των αρχών παρά των παραβατών, η εμφατική αναβίωση κλασικών θεωριών δεν νοείται ανεξάρτητα από το ιδεολογικό περίβλημα του νεοσυντηρητισμού που ανακάμπτει. Στη σύγχρονη ιστορική στιγμή της πλανητικής κυριαρχίας διεθνών, και εν πολλοίς ετέρων προς την εσωτερική κοινωνική πραγματικότητα ρυθμιστικών κανόνων και ελέγχου, που διαρκώς εντείνεται, ίσως θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε με περισσότερη φαντασία την κατανοητική δυνατότητα εργαλείων που αναμφίβολα προσφέρονται για την ερμηνεία ενδοκρατικών συγκρούσεων στη σύγχρονη ιδεολογική ανάκαμψη της κοινωνικής άμυνας.
(EL)
Undoubtedly, Durkheim’s concept of Anomy has been one of the most influential and inspiring tools for understanding social realities. However, the magic of the theory has led to its abusive use in contemporary public debates trying to unravel the social consequences of the present «crisis». The anomy theory is much too often seen as a holistic explanatory tool for current societal responses which are seen as pathological or abnormal. The aim of the present paper is to question such a paramount abuse of the theory in an era of intense inter-state and intra-state panoptican regulation of societal conflicts under the ideological recovery of Societal Defense.
(EN)
