Η συμφιλίωση με τη φύση στον Herbert Marcuse και η κριτική του Martin Seel

 
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2013 (EL)

Η συμφιλίωση με τη φύση στον Herbert Marcuse και η κριτική του Martin Seel (EL)
The reconciliation with nature in Herbert Marcuse and its critique by Martin Seel (EN)

Ράντης, Kωνσταντίνος

Η προϊούσα περιβαλλοντική καταστροφή του πλανήτη μας και η εν γένει κυριαρχική στάση του ανθρώπου απέναντι στη φύση, εξωτερική και εσωτερική, επανέφερε επιτακτικά στο επίκεντρο της φιλοσοφικής κριτικής τη σχέση τους, στην οποία αναφέρθηκε εκτενώς ο Herbert Marcuse στο έργο του Konterrevolution und Revolte (Αντεπανάσταση και εξέγερση) (1972). Εκεί ανέπτυξε την ιδέα συμφιλίωσης ανθρώπου και φύσεως, αποδεχόμενος αφενός την ετερότητα της φύσεως ως το όριο του πνεύματος και αναγνωρίζοντάς την αφετέρου ως υποκείμενο χωρίς τελεολογία. Ο Martin Seel αφορμώμενος από μια αισθητική θεώρηση της φύσεως χαρακτηρίζει αυτήντην ιδέα του Marcuse περί συμφιλίωσης ανθρώπου και φύσεως ως ένα παλινδρομικό ιδεώδες συμφιλίωσης, η οποία παραγνωρίζει τη συστατική διαφορά τους. Στη θέση της διαλεκτικής Λόγου και φύσεως, η οποία στοχεύει στη συμφιλίωση κοινωνίας και φύσεως (Marcuse), εμφανίζεται μια αισθητική ορθολογικότητα που αναγνωρίζει και διατηρεί την αντίθεση κουλτούρας και φύσεως (Seel). (EL)
The advancing environmental destruction of our planet and, in general, man’s cruel stance towards nature, both external and internal, has brought forcefully their relation back into the center of philosophical criticism. Herbert Marcusereferred extensively to man’s relation to nature in his Counterrevolution and Revolt (1972), where he develops the idea of a reconciliation between the two endorsing, on the one hand, the otherness of nature as the limit of spirit andrecognizing, on the other hand, nature as a subject without teleology. Based on a rather aesthetic conception of nature, Martin Seel characterizes man’s relation to it as a regressive ideal of reconciliation, which misrecognizes their constitutivedifference. In the place of the dialectic of reason and nature, aiming at the reconciliation of society and nature (Marcuse), there emerges an aesthetic rationality that recognizes and preserves the opposition between culture andnature (Seel). (EN)

info:eu-repo/semantics/article
info:eu-repo/semantics/publishedVersion

αισθητική ορθολογικότητα (EL)
υποκείμενο χωρίς τελεολογία (EL)
συμφιλίωση με τη φύση (EL)
ετερότητα της φύσεως (EL)
otherness of nature (EN)
subject without teleology (EN)
aesthetic rationality (EN)
reconciliation with nature (EN)


Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών

Ελληνική γλώσσα

2013-01-01


EKKE (EN)

2241-8512
0013-9696
Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών; 2013: 139 A΄; 129-154 (EL)
The Greek Review of Social Research; 2013: 139, A; 129-154 (EN)

Copyright (c) 2013 Kωνσταντίνος Ράντης (EN)



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.