Επίδραση φαρμακευτικών παραγόντων και αντιπαλινδρομικών επεμβάσεων στην κινητική συμπεριφορά του οισοφαγο-γαστρικού άξονα
Athanasakis, Ilias
Αθανασάκης, Ηλίας
Γενικά: Τα λειτουργικά αποτελέσματα της ολικής (Nissen) και μερικής πρόσθιας (Watson) θολοπλαστικής που διενεργούνται για τη χειρουργική θεραπεία της ΓΟΠΝ, καθώς και η επίδρασή τους στην κινητική συμπεριφορά του οισοφαγογαστρικού άξονα, δεν έχουν πλήρως μελετηθεί. Σκοπός: Σκοπός της μελέτης είναι η διερεύνηση της φύσης των πιθανών μεταβολών των μανομετρικών χαρακτηριστικών του ΚΟΣ και του γαστρικού θόλου σε ασθενείς με ΓΟΠΝ, μετά από ολική θολοπλαστική Nissen και πρόσθια ημιθολοπλαστική κατά Watson. Ασθενείς και μέθοδος: Είκοσι τέσσερις ασθενείς με διαπιστωμένη ΓΟΠΝ υποβλήθηκαν είτε σε λαπαροσκοπική θολοπλαστική Nissen (12 ασθενείς), είτε σε λαπαροσκοπική ημιθολοπλαστική κατά Watson (12 ασθενείς). Ο προ- και μετ-εγχειρητικός έλεγχος με μανομετρία περιελάμβανε τη μέτρηση της πίεσης ηρεμίας του ΚΟΣ, της υπολειπόμενης μετά κατάποση πίεσης του ΚΟΣ, και της ενδογαστρικής πίεσης, καθώς και τον υπολογισμό της συχνότητας των παροδικών χαλάσεων του ΚΟΣ, στην αριστερή πλάγια κατακεκλιμένη και όρθια θέση και μετά από διάταση του στομάχου. Αποτελέσματα: Και οι δύο τύποι της θολοπλαστικής οδήγησαν σε σημαντική αύξηση της πίεσης ηρεμίας και της υπολειπόμενης κατά την κατάποση πίεσης του ΚΟΣ και στις δύο θέσεις του σώματος, καθώς και μετά τη γαστρική διάταση. Η ενδογαστρική πίεση αυξήθηκε μόνο μετά από θολοπλαστική Nissen και μετά από διάταση του στομάχου. Η συχνότητα των παροδικών χαλάσεων ελαττώθηκε σημαντικά μετά και από τις δύο επεμβάσεις. Όλες οι μετεγχειρητικές μεταβολές ήταν σε παρόμοια επίπεδα μετά από τους δύο τύπους της θολοπλαστικής, με εξαίρεση την ενδογαστρική πίεση στη μετά τη γαστρική διάταση φάση, η οποία βρέθηκε σημαντικά αυξημένη μετά από την ολική, σε σχέση με την πρόσθια μερική θολοπλαστική. Συμπεράσματα: Τόσο η ολική, όσο και η μερική πρόσθια θολοπλαστική αυξάνει εξίσου την πίεση ηρεμίας και την υπολειπόμενη κατά την κατάποση πίεση του ΚΟΣ και καταργεί τις παροδικές χαλάσεις του σφιγκτήρα σε όλες τις θέσεις και φάσεις της εξέτασης. Η σημαντική αύξηση της ενδογαστρικής πίεσης μετά θολοπλαστική Nissen και ύστερα από διάταση του στομάχου μπορεί να δικαιολογήσει τη μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης επιγαστρικού φόρτου μετά από αυτήν την επέμβαση και σε σχέση με τους άλλους τύπους των μερικών θολοπλαστικών.
(EL)
Background: The effects of total (Nissen) and anterior partial (Watson) fundic wraps for the surgical treatment of gastroesophageal reflux disease (GERD) on the motor behavior of the esophagogastric axis are not fully assessed. The Aim the study was to assess any alterations in lower esophageal sphincter (LES) and gastric fundus motor parameters in GERD patients, after Nissen or Watson fundoplication. Patients-Methods: Twenty-four patients with documented GERD underwent either laparoscopic Nissen (12 cases) or laparoscopic Watson (12 cases) fundoplication. Pre- and post-operative stationary esophageal manometry included assessment of LES resting (LESRP) and postdeglutition relaxation (LESrP) pressures, intragastric pressure and LES transient relaxations at the left lateral and the upright positions, and after gastric distension. Results: Both types of fundoplication resulted in significant increase in LESRP (P<0.001) and LESrP (P<0.001) in both positions and after gastric distention. Intragastric pressure increased only after Nissen fundoplication in the postgastric distention state (P=0.01). Transient LES relaxations were equally abolished after both procedures. All postoperative changes were to similar level after either procedure, with the exception of intragastric pressure at the postgastric distention state, which was significantly higher after total than after partial fundoplication. Conclusions: Both Nissen and Watson antireflux procedure equally increase LES resting and postdeglutition relaxation pressures and abolish transient LES relaxations at all states. The significantly higher intragastric pressure at postgastric distention state after Nissen fundoplication, could possibly explain the higher incidence of epigastric fullness and discomfort after this type of antireflux surgery.
(EN)
