Παραγωγή και καθαρισμός αντισωμάτων έναντι της πρωτείνης του ενδοπλασματικού δικτύου ΒΙΡ και μελέτη του γονιδίου PbMP1 του Plasmodium Berghei
Λεωτσάκος, Μιχαήλ
Κοκκινίδης, Μιχαήλ
Η Ελονοσία είναι μία μολυσματική ασθένεια των ανθρώπων και άλλων θηλαστικών που προκαλείται από πρώτιστα του γένους Plasmodium . Tα πρώτιστα αρχικά μολύνουν το συκώτι, ενώ στη συνέχεια προσβάλλουν τα ερυθρά κύτταρα προκαλώντας έτσι και τα συμπτώματα της ασθένειας. Συνήθως περιλαμβάνουν πυρετό και πονοκέφαλο και σε πιο σοβαρές περιπτώσεις κώμα και θάνατο. Πέντε είδη του Plasmodium μπορούν να μολύνουν και να μεταδοθούν από τους ανθρώπους. Σοβαρή εμφάνιση της Ελονοσίας προκαλείται κυρίως από τα παράσιτα του γένους P.falciparum, ενώ προκαλείται επίσης από τα P.vivax, P.ovale και P. Malariae xωρίς μοιραία συμπτώματα. Το P.bergei είναι μολυσματικό και προσβάλει μόνο τα τρωκτικά. Η Ελονοσία επικρατεί κυρίως σε τροπικές περιοχές ,επειδή η μεγάλη συχνότητα βροχών, οι υψηλές θερμοκρασίες και η υψηλή υγρασία σε συνδυασμό με τα στάσιμα νερά που ωριμάζουν οι προνύμφες των κουνουπιών, τους παρέχουν το περιβάλλον που χρειάζονται για συνεχόμενη αναπαραγωγή. Η ασθένεια αυτή αποτελεί απειλή για τις αναπτυσσόμενες χώρες ,ειδικότερα για αυτές που βρίσκονται στη περιοχή της υπό-Σαχάριας Αφρικής και της Ασίας, προκαλώντας περίπου ένα εκατομμύριο θανάτους κάθε χρόνο, οι οποίοι αναλογούν κυρίως σε ένα μοναδικό είδος παρασίτου, το Plasmodium falciparum. Η πολυπλοκότητα της βιολογίας του παρασίτου της Ελονοσία αποτέλεσε ερέθισμα για την επιστημονική κοινότητα για περίπου έναν αιώνα και αποτελεί ένα σημαντικό εμπόδιο στην κατασκευή ενός πλήρους προστατευτικού εμβολίου. Παρά τη ξεκάθαρη ανάγκη δεν έχει γίνει ακόμη εφικτή η δημιουργία ενός αποτελεσματικού εμβολίου παρά μόνο φάρμακα πρόληψης ενάντια στη Μαλάρια. Ένα σημαντικό μέρος της πολυπλοκότητας που σχετίζεται με το κύκλο ζωής του παρασίτου οφείλεται στην ικανότητα του παρασίτου να α) αλλάζει τη μοριακή και κυτταρική του κάλυψη, η οποία ελέγχεται από περισσότερα από 5000 αναγνωρισμένα γονίδια β) αναπτύσσεται σε ενδοκυτταρικές και εξωκυτταρικές κόγχες στο θηλαστικό-ξενιστή και στο κουνούπι-φορέα.
Οι συνεχόμενες εναλλαγές του περιβάλλοντος του ξενιστή από την άλλη μεριά σχετίζονται με σοβαρές απώλειες του παρασίτου της Ελονοσίας, οδηγώντας σε μεγάλες διακυμάνσεις στη πληθυσμιακή του πυκνότητα. Αυτό οφείλεται κυρίως στη δράση των αμυντικών μηχανισμών του ξενιστή που ενεργοποιούνται ενάντια στη μόλυνση. Τα στάδια του παρασίτου που υποφέρουν σοβαρές απώλειες είναι αυτά του ωοκινέτη και του σποροζωιδίου , όπου και τα δύο σχηματίζονται και μεταναστεύουν στο εσωτερικό του φορέα, δηλαδή του εντόμου.
(EL)
