Ο καρκίνος του πνεύμονα χαρακτηρίζεται ως ο πιο θανατηφόρος τύπος καρκίνου παγκοσμίως σε σύγκριση με άλλα νεοπλασματικά νοσήματα, με το μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (NSCLC) να αποτελεί το 85% του συνόλου. Παρά τα σπουδαία επιτεύγματα στην έρευνα για τον καρκίνο και την ανάπτυξη εξαιρετικά εξελιγμένων τεχνικών, το προσδόκιμο επιβίωσης ενός ασθενή που διαγιγνώσκεται με αυτό τον τύπο καρκίνου, κυρίως λόγω της έλλειψης αποτελεσματικότητας για έγκαιρη διάγνωση, υπολογίζεται να είναι 5 έτη. Η υψηλή του θνησιμότητα καθιστά επιτακτική την ανάγκη ανακάλυψης αποτελεσματικών βιοδεικτών ώστε να γίνεται έγκαιρα η διάγνωση του. Τα τελευταία χρόνια, το ενδιαφέρον των ερευνητών έχει στραφεί στη μελέτη των μακρών μη κωδικών ριβονουκλεϊκών οξέων (lncRNAs), που φαίνονται να εμπλέκονται σε ένα μεγάλο εύρος κυτταρικών λειτουργιών και να είναι συχνά απορυθμισμένοι στον καρκίνο. Η εργασία αυτή είχε ως στόχο να μελετήσει την έκφραση διαφόρων μακρών μη κωδικών μορίων στο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα και να χαρακτηρίσει το μοριακό τους προφίλ με απώτερο στόχο την εύρεση ελπιδοφόρων βιοδεικτών για την διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονα.
Αποδείξαμε ότι 7 από 8 υπερεκφραζόμενα μακρά μη κωδικά ριβονουκλεϊκά οξέα, τα οποία προέκυψαν από την ανάλυση μιας συγκεκριμένης μικροσυστοιχίας, που ολοκληρώθηκε από την ομάδα που μελετά τον καρκίνο του πνεύμονα, στο πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, είχαν εξαιρετικά υψηλότερα επίπεδα έκφρασης μεταξύ καρκινικών και φυσιολογικών δειγμάτων, σε μια ομάδα αποτελούμενη από 60 ζεύγη υγιών/ καρκινικών δειγμάτων, προερχόμενα από ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα. Η έκφραση εκτιμήθηκε κυρίως με την χρήση αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης πραγματικού χρόνου (real-time qPCR). Επιπλέον, παρατηρήθηκε συσχέτιση της έκφρασης των μακρών μη κωδικών ριβονουκλεϊκών οξέων με διάφορα κλινικοπαθολογικά χαρακτηριστικά όπως ιστολογικό τύπο, το γένος, την συμβολή των λεμφαδένων, το επίπεδο διαφοροποίησης αλλά και την επιβίωση των ασθενών. Παράλληλα, υποθέσαμε ότι η έκφραση των μακρών μη κωδικών ριβονουκλεϊκών οξέων, πιθανότατα επηρεάζεται από την μεθυλίωση του DNA, πράγμα που ερευνήθηκε με την εφαρμογή επιγενετικών ρυθμιστικών φαρμάκων και εκτιμήθηκε με πυραλληλούχηση (pyrosequencing) και με αλυσιδωτή αντίδρασης πολυμεράσης πραγματικού χρόνου (real-time qPCR). Επιπλέον, ανακαλύψαμε ένα νέο εναλλακτικό μετάγραφο ενός υποεκφραζόμενου μακρού μη κωδικού ριβονουκλεϊκού οξέος, το οποίο δεν έχει χαρακτηριστεί ποτέ ξανά μέχρι σήμερα και εκτιμάται να αποτελέσει έναν πολλά υποσχόμενο βιοδείκτη για την διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονα.
Τέλος, ελέγξαμε όλες τις διαθέσιμες καρκινικές κυτταρικές σειρές του πνεύμονα με στόχο να υπερεκφράσουν κάποια επιλεγμένα μακρά μη κωδικά ριβονουκλεϊκά οξέα, ώστε να μελετήσουμε την λειτουργική σημασία τους στην ανάπτυξη αυτού του τύπου καρκίνου.
Συνολικά, τα ευρήματα μας υποδηλώνουν ότι τα μακρά μη κωδικά ριβονουκλεϊκά οξέα που μελετήσαμε μπορεί να αποτελέσουν πιθανούς καινοτόμους βιοδείκτες για την διάγνωση και την πρόγνωση του μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα.
(EL)
Lung cancer exhibits the highest mortality rate among all human neoplasias and non-small cell lung cancer (NSCLC) accounts for 85% of all lung cancer cases. Despite the advancement of high throughput technologies, the 5 year survival rate of lung cancer still remains grim, thus rendering the need of finding suitable biomarkers for the early detection of the disease imperative. In the last few years, researchers' interest has shifted towards long-non coding RNAs (lncRNAs), which are implicated in a great aspect of regulatory functions and are frequently deregulated in cancer. This study is sought to elucidate the expression profile of different lncRNAs in primary NSCLC and adjacent normal tissues in order to point out promising biomarkers for lung cancer diagnosis.
We proved that 7 out of 8 lncRNAs, derived from a microarray screen, which has been completed by the Lung Cancer Group at the University of Liverpool, displayed remarkably elevated levels of expression in tumour tissues in comparison to their corresponding normal with higher significant levels, in a cohort of 60 paired normal/tumour samples from NSCLC cancer patients. The study of expression achieved by performing real-time PCR analysis. Besides, we have demonstrated that there is a significant association between the expression of lncRNAs and distinct clinicopathological characteristics, such as histological type of NSCLC, nodal involvement, gender and differentiation status, as well as patients' survival. What is more, we speculate that the regulation of lncRNAs expression may be partially affected by DNA methylation, by using well-established epigenetic modifiers. Furthermore, we investigated a new transcript variant of a repressed lncRNA which has not been previously described and may be suggested as an alluring biomarker for lung cancer diagnosis.
Lastly, we screened all the available lung cancer cell lines in order to induce particular lncRNAs and to ascertain their functional importance in lung cancer development. However, this process is still ongoing.
Overall, our findings suggest that our set of lncRNAs may serve as a surrogate biomarker either of diagnosis or risk prediction of NSCLC.
(EN)
