Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού και ο ρόλος του σχολικού κλίματος
Μαρουσάκης, Κωνσταντίνος
Γιοβαζολιάς, Θεόδωρος
Στην έρευνα αυτή εξετάστηκε το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού σε σχέση με
το σχολικό κλίμα και τις εμφάνιση επικίνδυνων συμπεριφορών σε 369 παιδιά
δημοτικού, ηλικίας περίπου 11-12 ετών. Χρησιμοποιήθηκε το «Ερωτηματολόγιο
Βιωμάτων με τους Συνομιλήκους» του Vernberg, όπου τα παιδιά καλούνταν να
απαντήσουν με τη χρήση κλιμάκων Likert (1έως 5) σε ερωτήσεις του τύπου: «ένας
μαθητής με πείραξε με κακόβουλο τρόπο» κλπ. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το
1.4% του δείγματος είναι «δράστης» σε συμπεριφορές εκφοβισμού, το 22.8% «θύμα»
και το 3,5% «δράστης» και «θύμα» ταυτόχρονα. Η ομάδα των «δραστών» φάνηκε να
εμπλέκεται περισσότερο σε επικίνδυνες συμπεριφορές από την ομάδα των
«θυμάτων» και επίσης να αντιλαμβάνεται πιο αρνητικά το σχολικό περιββάλον,
παρότι και οι δύο ομάδες διέφεραν από την ομάδα των μη – θυμάτων/μη- δραστών.
Τέλος, οι επικίνδυνες συμπεριφορές, όπως προβλέφθηκε, είχαν διαμεσολαβητικό
ρόλο στη σχέση σχολικού κλίματος και «θυματοποίησης του άλλου». Συμπεραίνεται
ότι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να συμβάλουν στη δημιουργία ενός θετικότερου σχολικού
ψυχοκοινωνικού περιβάλλοντος, ενώ επίσης ενθυρρύνεται η περαιτέρω διερεύνηση
της σχέσης του σχολικού κλίματος και της εκδήλωσης επικίνδυνων συμπεριφορών.
(EL)
