Το Αρχιπέλαγος του Αιγαίου, που αποτελείται από μεγάλο αριθμό νησιών και νησίδων με μεγάλη ετερογένεια στις τοπογραφικές, ιστορικές και περιβαλλοντικές ιδιότητές του, προσφέρει ένα ιδανικό φυσικό εργαστήριο για τη μελέτη της οικολογίας, της εξέλιξης και της βιογεωγραφίας των οργανισμών. Τα σαλιγκάρια ως οργανισμοί θεωρούνται κατάλληλοι για τέτοιου είδους μελέτες, κυρίως γιατί έχουν περιορισμένη ικανότητα διασποράς. Το πνευμονοφόρο γένος σαλιγκαριού Albinaria Vest, 1867 εξαπλώνεται στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου με επίκεντρο το Αιγαίο και χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά υψηλό βαθμό γενετικής και μορφολογικής διαφοροποίησης. Έχουν περιγραφεί πάνω από 400 μορφολογικά taxa και ένας μεγάλος αριθμός ερευνητών έχει προσπαθήσει να προσεγγίσει την ταξινόμηση του χερσαίου αυτού σαλιγκαριού. Το αποτέλεσμα είναι να έχουν γίνει τουλάχιστον τρεις συνολικές αναθεωρήσεις του γένους και πολλές επιμέρους, στις οποίες είτε αυξάνεται είτε μειώνεται ο αριθμός των ειδών ανάλογα με τις υποκειμενικές τάσεις του εκάστοτε μελετητή να συγχωνεύει ή να διαχωρίζει τάξα. Σήμερα, μετά από περισσότερα από 100 χρόνια μορφολογικών και μοριακών αναλύσεων, δεν έχουν ακόμα επιλυθεί τα συστηματικά προβλήματα του γένους. Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται η επίλυση των προβλημάτων αυτών μέσω της μελέτης της φυλογένεσης της Albinaria, χρησιμοποιώντας τη Νέας Γενιάς Αλληλούχισης μέθοδο ddRADseq, η οποία έχει καταφέρει σε αντίστοιχες περιπτώσεις να δώσει απαντήσεις. Χρησιμοποιώντας 204 άτομα από το μεγαλύτερο μέρος της κατανομής του γένους, που αντιστοιχούν σε 64 από τα 101 είδη της σημερινής ταξινομικής κατάταξης, παράχθηκαν χιλιάδες γενετικοί τόποι οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή ενός φυλογενετικού δέντρου. Τα αποτελέσματα δείχνουν την ύπαρξη 15 διακριτών κλάδων με σχετικά σαφή γεωγραφικά δομή: Β. Ελλάδα, Ιόνιο, Πελοπόννησος (2), Κύθηρα, Τουρκία, Κυκλάδες/Δωδεκάνησα, Σκύρος, Σίφνος και Κρήτη (6) που περιλαμβάνουν ο καθένας από 1 έως 9 μορφολογικά είδη.
(EL)
The Aegean archipelago, comprising numerous islands and islets with great heterogeneity in topographic, geological, historical and environmental properties, offers an ideal natural laboratory for ecological and evolutionary research. Land snails have been considered as ideal organisms for such studies mainly because of their low active dispersal ability. The pulmonate land snail of the genus Albinaria Vest, 1867 is distributed around the north-eastern coasts of the Mediterranean and is characterized by a high degree of morphological and molecular differentiation, especially in the south Aegean. More than 400 morphological taxa have been named and many evolutionists and taxonomists have tried to approach its taxonomy. As a consequence, several revisions have been made in which the number of species is varying according the taxonomist preference as a splitter or a lumper. Today, after 100 years of morphological and molecular research, the taxonomic tasks of this genus have not been resolved. This study, is a try to overcome these problems through a molecular phylogenetic approach, using the Next Generation Sequencing method ddRADseq, which is characterized as very promising for difficult phylogenetic tasks. Two-hundred-four specimens collected from sites covering a large part of its range which correspond to 64 of the 101 nominal species –according to the current taxonomy-, were used. Thousands genetic loci containing numerous SNP`s were produced and used to build a phylogenetic tree. The results show the presence of 15 discrete clades with relatively clear geographic structure: N. Greece, Ionian islands, Peloponissos (2), Kythera, Turkey, Cyclades/Dodecanese, Skyros, Sifnos and Crete (6) which include from 1 to 9 nominal species.
(EN)
