Η σημασία της αύλακας του δικεφάλου βραχιονίου μυός στον προσανατολισμό της βραχιόνιας πρόθεσης στα κατάγματα του ώμου

 
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :

Αποθετήριο :
E-Locus Ιδρυματικό Καταθετήριο
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2002 (EL)

Η σημασία της αύλακας του δικεφάλου βραχιονίου μυός στον προσανατολισμό της βραχιόνιας πρόθεσης στα κατάγματα του ώμου

Χριστοφοράκης, Ιωσήφ Ι (EL)
Christoforakis, Joseph I (EN)

Η αποκατάσταση της φυσιολογικής οπίσθιας κλίσης είναι μέρος της διαδικασίας αντικατάστασης της κεφαλής του βραχιονίου. Στα κατάγματα έχει προταθεί εμφύτευση της βραχιόνιας πρόθεσης με σταθερή οπίσθια κλίση μεταξύ 20 και 40 μοιρών. Σκοπός της εργασίας είναι να εξεταστεί, αν η αύλακα του δικέφαλου βραχιονίου μυός μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως οδηγό σημείο για το σωστό, εξατομικευμένο προσανατολισμό της βραχιόνιας πρόθεσης, ειδικά στα κατάγματα του ώμου. Μελετήσαμε 45 ξηρά πτωματικά βραχιόνια, χωρίς ενδείξεις εκφυλιστικών αλλοιώσεων, ή προηγούμενου κατάγματος. Κάθε οστό τοποθετήθηκε σε επίπεδη οριζόντια επιφάνεια με τον εφαπτόμενο άξονα του αγκώνα παράλληλο με το οριζόντιο επίπεδο και σε αυτή την θέση έγιναν 3 τομές 1.5 χιλ. στον αξονικό τομογράφο, στις εξής θέσεις: α) Στο επίπεδο ακριβώς κάτω από το κατώτερο όριο της βραχιόνιας κεφαλής, β) στο μέσο της κεφαλής και γ) 5 εκατοστά κάτω από την πρώτη τομή, στο επίπδο του μεταφυσιακού κυλίνδρου. Χρησιμοποιώντας ειδικό πρόγραμμα (Image Pro Plus version 4.0) οι τομές τοποθετήθηκαν, σημείο προς σημείο, στο ίδιο επίπεδο αναπαριστώντας την διαφορετική θέση τους στο χώρο. Έτσι μετρήθηκε η απόσταση από τη μεσοκάθετη στον ανατομικό αυχένα του βραχιονίου έως το οπίσθιο χείλος της αύλακας του δικέφαλου, στο ύψος του χειρουργικού αυχένα. Η απόσταση αυτή αντιστοιχεί στη θέση, που τοποθετείται το οπίσθιο πτερύγιο μιας βραχιόνιας πρόθεσης. Το σφάλμα στις μετρήσεις του ίδιου χειριστή και μεταξύ των μετρήσεων διαφορετικών χειριστών υπολογίστηκε χρησιμοποιώντας δεδομένα από τρεις χειριστές. Όλοι μέτρησαν 5 φορές κάθε μεταβλητή σε 5 δείγματα, και οι μετρήσεις έδειξαν ότι η τεχνική μας δίνει επαναλήψιμα αποτελέσματα. Η διάρκεια της όλης διαδικασίας δεν υπερέβη τα 30 λεπτά για κάθε δείγμα Σύμφωνα με τις μετρήσεις μας, για να αναπαραχθεί η σωστή οπίσθια κλίση της κεφαλής, όταν εμφυτεύεται βραχιόνια πρόθεση σε ασθενή με κάταγμα του ώμου, το οπίσθιο πτερύγιο της πρόθεσης πρέπει να τοποθετείται σε μια μέση απόσταση 5,2±2,6 mm (-1,5 έως 10,7) από το οπίσθιο χείλος της αύλακας του δικέφαλου βραχιονίου μυός. Εάν το οπίσθιο πτερύγιο της πρόθεσης τοποθετηθεί ακριβώς στο οπίσθιο χείλος της αύλακας του δικέφαλου θα προκύψει μια διαφορά από τη φυσιολογική οπίσθια απόκλιση από -6,3ο έως 41,7ο . Στα κατάγματα του ώμου θεωρούμε υπεραπλούστευση να προτείνουμε τοποθέτηση της βραχιόνιας πρόθεσης σε μια σταθερή μέση απόσταση, που υπολογίσαμε. Όμως είναι δυνατό να μετρηθεί η ζητούμενη απόσταση από το οπίσθιο χείλος της δικεφαλικής αύλακας στο υγιές βραχιόνιο με παρόμοιο τρόπο με αυτόν που την υπολογίσαμε στα ξηρά πτωματικά βραχιόνια. Παρά το γεγονός ότι ορισμένοι συγγραφείς αναφέρουν διαφορές στην οπίσθια απόκλιση μεταξύ δεξιάς και αριστερής βραχιόνιας κεφαλής, η προσέγγιση στο φυσιολογικό με τη χρήση της παραπάνω μεθοδολογίας είναι καλύτερη από την τοποθέτηση της βραχιόνιας πρόθεσης σε μια σταθερή οπίσθια απόκλιση. (EL)
The restoration of the normal retroversion consists a part of the replacement procedure of the humeral head. However, it is known that there is a great variation in the retroversion of the humeral head. In fracture cases, the implantation of the humeral prosthesis in a standard retroversion between 20-40 degrees has been recommended. The aim of this study is to examine if the bicipital groove of the humerus can be used as a landmark for a proper, individualized orientation of a humeral prosthesis, especially in fracture cases. Forty-five dry cadaveric humeri without evidence of degenerative changes or previous fracture were used for this study. Each specimen was put on a flat horizontal surface with its tangent elbow axis parallel to the horozontal plane and, in this position 1.5mm CT-scan sections were obtained at the following sites: a) at a level just below the lower portion of the head of the humerus (a common site where the fractures requiring prosthetic replacement occur), b) at the middle of humeral head and c) 5 cm below the first section, at the metaphyseal cylinder area. All CT slices were further analyzed using Image Pro Plus version 4.0 software (Media Cybernetics, L.P., USA). The three images for each humerus were overlaid on a pixel-by-pixel basis in order to form a merged image superimposing these slices on each other. The distance between the perpendicular to the middle of the anatomical head line and the posterior edge of the bicipital groove at the level just below the lower portion of the head was measured. This distance corresponds to the site where the lateral fin of a humeral prosthesis fitting the humeral canal seats. Intra- and inter-observer variation was evaluated using data of three operators. All operators measured five times each variable using the complete data set of 5 srecimens, and measurements showed that our technique provided reproducible results. The duration of the whole procedure did not exceed 30 minutes in each specimen. According to our results, to reproduse the individual posterior version of the head, when we implant a humeral prosthesis for fracture, the lateral fin of the prosthesis should be sit at a mean distance 5.2±2.6mm (-1.5 to 10.7 mm) from the posterior edge of the bicipital groove. If the lateral fin of the humeral prosthesis seats just behind to the posterior edge of the bicipital groove a difference from the normal posterior version -6.3 to 41.7 degrees occurs. When we deal with a fracture, it is rather a simplification to say that we can orientate the prosthesis just by putting the lateral fin of the prosthesis at the estimated mean distance. However, it could be possible to measure the respective distance from the groove on the sound humerus in a similar way we calculated it, using the cadaveric bones. Despite the fact that some authors have reported differences in retroversion between the left and the right humeral heads, the proximity to normal is better using the above methodology than to put the prosthesis in a standard retroversion. (EN)

Τύπος Εργασίας--Διδακτορικές διατριβές
text


2003-02-21
2002-05-01


Σχολή/Τμήμα--Ιατρική Σχολή--Τμήμα Ιατρικής--Διδακτορικές διατριβές




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.