Τροφική οικολογία του Νανόμπουφου (Asio otus) στον κάμπο της Μεσαράς (κεντρική Κρήτη)

 
This item is provided by the institution :

Repository :
E-Locus Institutional Repository
see the original item page
in the repository's web site and access all digital files if the item*
share




2011 (EN)

Food ecology of Asiotus in the valley of Mesara
Τροφική οικολογία του Νανόμπουφου (Asio otus) στον κάμπο της Μεσαράς (κεντρική Κρήτη)

Κοντογεώργιος, Γιάννης

Μυλωνάς, Μωυσής

Στην παρούσα εργασία γίνεται μια προσπάθεια κατανόησης της τροφικής οικολογίας του Νανόμπουφου (Asio otus) την περίοδο του χειμώνα. Το συγκεκριμένο είδος καταγράφτηκε ως φωλιάζων στην περιοχή του Ηρακλείου για πρώτη φορά το 1996 και έκτοτε εξαπλώθηκε σχεδόν σε ολόκληρο το νησί. Η μελέτη επικεντρώθηκε στην συλλογή και ανάλυση εμετικών συμπήκτων (pellets) από χειμερινές κούρνιες του είδους στην περιοχή της Μεσαράς και στην παρακολούθηση ραδιοσημασμένων ατόμων με στόχο των εντοπισμό των περιοχών τροφοληψίας. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο Νανόμπουφος τρέφεται κυρίως με μικροθηλαστικά (90%) και λιγότερο με πουλιά (8%) ενώ οι καλλιέργειες και οι έντονα αγροτικές περιοχές με μεγάλη πυκνότητα τρωκτικών αποτελούν τον βιότοπο αναζήτησης τροφής. Ειδικότερα το είδος προτιμά περιοχές με χαμηλή βλάστηση και διάσπαρτα δέντρα (ελαιώνες) όπου κυνηγά σε μικρή σχετικά απόσταση από τις θέσεις κουρνιάσματος (800m-3 km). Βασικές διαφορές σε σχέση με άλλα νυχτόβια αρπακτικά τα οποία είναι έντονα ανθρωπόφιλα (π.χ. κοινή κουκουβάγια, τυτώ) είναι ότι ο Νανόμπουφος προτιμά αμιγή αγροσυστήματα με συστάδες ψηλών δέντρων στα οποία κουρνιάζει και φωλιάζει. Επιπλέον παρουσιάζει έντονη αγελαία συμπεριφορά αφού στην περιοχή μελέτης βρέθηκε κούρνια (μεμονωμένο δέντρο) που φιλοξενούσε σταθερά 11- 45 άτομα καθόλη την διάρκεια του χειμώνα (Οκτώβριο-Φεβρουάριο). Με βάση την υπάρχουσα βιβλιογραφία το νούμερο αυτό είναι το υψηλότερο που έχει καταγραφεί στην Ευρώπη. (EL)
In this study we focus on the foraging and feeding ecology of the Long-eared owl (Asio otus) in the Mesara plain (central Crete) during winter. Diet composition was investigated by analyzing pellets collected in a roost while diet specialization by comparing proportion frequencies of prey species detected in the pellets and their availability in the study area. The daily food intake rate of the owls was examined by feeding experiments of captive kept individuals and pellet abundance collected from the study roost. Foraging behavior was pursued by field observations and tracking radio-tagged individuals. The species feeds primarily on small mammals (90%), specializing on certain rodent species (i.e Apodemus spp.). Its foraging habitat comprises of agrosystems with low vegetation cover with scattered trees (mainly olive groves) and a high population density of rodents. The foraging radius ranges from 800m to 3000m distance form the roosts. The key difference, in comparison with other nocturnal predators, the Long-eared owl selects tall trees for roosting and nesting and is highly gregarious during the winter period. More specifically the study roost consisting of a singe tree hosted 11-45 individuals throughout the winter (October-February) which is the highest number reported in the literature for Europe. (EN)

text
Τύπος Εργασίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης

Γλαύκες
Ζωτικός χώρος
Owis
Energy requirements
Ενεργειακές απαιτήσεις
Vital area


Greek

2011-11-18


Σχολή/Τμήμα--Σχολή Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών--Τμήμα Βιολογίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης




*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)