Τα τελευταία χρόνια η πρόοδος της τεχνολογίας έχει καταφέρει να σμικρύνει και να μας προσφέρει σε προσιτές τιμές σύνθετες ηλεκτρονικές συσκευές. Το είδος των συσκευών ποικίλει από εξελιγμένα ρολόγια χειρός, έως κινητά τηλέφωνα, υπολογιστές μεγέθους παλάμης και ψηφιακές συσκευές αναπαραγωγής ήχου και εικόνας. Ο αριθμός τέτοιων προσωπικών συσκευών που μεταφέρουμε και χρησιμοποιούμε καθημερινά έχει αυξηθεί σημαντικά. Παρά το γεγονός όμως πως ο αριθμός των συσκευών που μεταφέρουμε αυξάνει, οι συσκευές είναι πάντα σε απομόνωση η μια από την άλλη. Η εμφάνιση φθηνών ραδιοτεχνολογιών μικρής εμβέλειας και χαμηλής κατανάλωσης επιτρέπει στις συσκευές να σπάσουν την απομόνωσή τους, επιτρέποντας έτσι τη λειτουργία τους με κατανεμημένο τρόπο, το διαμοιρασμό των πόρων τους και την αλληλεπίδρασή τους με άλλες συσκευές στο εγγύς περιβάλλον όπου βρίσκονται. Το δίκτυο που αποτελείται από τις προσωπικές συσκευές ενός χρήστη και χρησιμοποιείται για τη μεταξύ τους επικοινωνία, ονομάζεται δίκτυο προσωπικής περιοχής (ΔΠΠ). Το Bluetooth φαίνεται να είναι η τεχνολογία που θα επικρατήσει και θα χρησιμοποιηθεί για την υλοποίηση δικτύων προσωπικής περιοχής. Τα δίκτυα Bluetooth είναι δομημένα σαν μικροί αστεροειδείς σχηματισμοί που ονομάζονται μικροδίκτυα (piconets). Είναι κοινή η αντίληψη πως τα μικροδίκτυα είναι ανεπαρκή για την υλοποίηση δικτύων προσωπικής περιοχής και για το λόγο αυτό μελετάται η επέκταση των μικροδικτύων σε πιο σύνθετους σχηματισμούς που ονομάζονται scatternets. Σε αυτή την εργασία σκιαγραφούμε τα χαρακτηριστικά των δικτύων προσωπικής περιοχής όσον αφορά το σχηματισμό τους, τη μορφή της επικοινωνίας σε αυτά και το μοντέλο βλαβών τους. Προτείνουμε έπειτα πως μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τα χαρακτηριστικά αυτά, ώστε να βελτιώσουμε την απόδοση ενός σχηματισμού scatternet με μορφή δακτυλίου. Με πειράματα δείχνουμε πως η πρότασή μας υπερτερεί σε σχέση με ένα scatternet ίδιας μορφής που αγνοεί τα χαρακτηριστικά των δικτύων προσωπικής περιοχής, επιτυγχάνοντας διπλάσιο συνολικό ρυθμό μετάδοσης καθώς ο φόρτος αυξάνεται. Επίσης δείχνουμε πως η πρότασή μας συγκρίνεται επίσης ευνοϊκά και με ένα σχηματισμό μικροδικτύου.
(EL)
In the last years technology managed to miniaturize and oΜer in aΜordable prices complex electronic devices. The devices range from sophisticatedwatches, to mobile phones, to palm sized computers, to digital media players. We Νnd ourselves carrying and using an increasing number of such personal devices in our everyday life. While the number of personal devices we carry increases, they remain isolated from each other. The emergence of cheap, short-range, energy-efficient radio technologies enables the personal devices to overcome the isolation barrier, thus enabling distributed operation, sharing of resources and seamless interaction with other devices in their area. The network consisting of the personal devices of a user, over which they communicate, is called personal area network(PAN). The most prominent radio technology for the implementation of personal area networks is Bluetooth. Bluetooth networks are structured as small star-shaped, centrally controlled formations called piconets. It is widely acknowledged that for the realization of personal area networks using Bluetooth, we need to extend piconets to more complex constructs, called scatternets. In this work we outline the characteristics of personal area networks regarding formation, traΟc patterns and failure model. We then propose how these characteristics can be exploited to improve performance of a ring-shaped scatternet. We prove with experiments that our proposal is superior to a similar ring-shaped scatternet that ignores the features of personal area networks, doubling the aggregate throughput while the load increases. We also show that our proposal compares favourably to a piconet based formation.
(EN)
