Η βρογχική πρόκληση μεταχολίνης σε φυσιολογικό Ελληνικό πληθυσμό
Metacholine bronchial provocation test in normal Hellenic population
Πανάγου, Παναγιώτης Β
(EL)
Panagou, Panagiotis V
(EN)
Στην παρούσα εργασία μελετήθηκαν προοπτικά 170 φυσιολογικά άτομα (100 άνδρες και 70 γυναίκες, μέσης ηλικίας 38 +- 8.5 και 35 - 7.5 ετών αντίστοιχα) τα οποία υποβλήθηκαν σε δοκιμασία βρογχικής προκλήσεως με μεταχολίνη στο εργαστήριο φυσιολογίας αναπνευστικού του 410 ΓΣΝΑ. Χρησιμοποιήθηκε δοσιμετρική χορήγηση της μεταχολίνης και η απαντητικότητα ελέγχθηκε με τη δόση που προκαλεί αύξηση των αντιστάσεων των αεραγωγών κατά 100% (PD 100 PAW) με την ειδική συσκευή Bronchoscreen (Jaeger, Germany). Η μέθοδος που εφαρμόστηκε εμφανίζει πλεονεκτήματα σε σχέση με την κλασσική μέθοδο της συγκέντρωσης της βρογχοσυσπαστικής ουσίας που προκαλεί πτώση του FEV1 κατά 20% (PC20 FEV1). Συνολικά βρέθηκαν 33 άτομα, ποσοστό 19% (23 άνδρες και 10 γυναίκες) να έχουν βρογχική υπεραντιδραστικότητα, εκ των οποίων ένα 20% (4%) του συνόλου ευρίσκετο εντός της ασθματικής περιοχής του διαγράμματος δόσεως-απαντήσεως. Δεν βρέθηκε συσχέτιση μεταξύ της υπεραντιδραστικότητας και της βασικής διαμέτρου του αυλού των αεραγωγών αφ'ενός, καθώς και μεταξύ της υπεραντιδραστικότητος και κλίσεως της ευθείας δόσεως- απαντήσεως αφ'ετέρου. Η ηλικία και το φύλο δεν έχουν καμμία επίδραση στην τελική υπεραπαντητικότητα όπως υπολογίζεται με τη δόση μεταχολίνης που προκαλεί αύξηση των αντιστάσεων κατά 100% (PD 100 RAW), ενώ επιπλοκές από την εφαρμογή της δοκιμασίας δεν παρατηρήθηκαν σε κανένα άτομο. (περικοπή περίληψης)
(EL)
The bronchial responsiveness characteristics in a cohort of normal Greek population was investigated by the opening interrupter total resistance to breathing technique (Rt). We studied one hundred and seventy normal subjects, 100 male and 70 female (aged 38±8.5 and 35±7.5 respectively), non-smoking from normal families, ranging 18-60 years of age. These subjects had no respiratory symptoms, rhinitis or atopic history. A dosimetric cumulative inhalation of methacholine was used and the response was measured by the dose which increases baseline resistance by 100% (PD100Rt) as well as by the dose response ratio (DRR). Rt was calculated from the pressure change at the end of the interruption period (end interruption Rt). Bronchial hyperresponsiveness (BHR) at a cut-off level of 0.8 mg methacholine exhibited 31 (18%, specificity 82%) normal subjects, 21 males and 10 females, while 3% of the total showed a response in the asthmatic range. No correlation were found between threshold dose or DRR and baseline airway calibre. Age and sex did not appear to influence the results. The method was well reproducible and showed good correlation with PD20FEV1 (r=0.76), with relatively narrow limits of agreement at -1.39imol and 1.27imol methacholine respectively. Rt-DRR was statistically far more sensitive than FEV1-DRR in assessing the bronchoconstrictor responses, especially in subjects with abnormal reactions. Thirty eight percent of the subjects showed a plateau effect while their Rt-DRR was statistically 2.5 times less to the rest of the subjects with normal reactions. We conclude that the interrupter methodology is clinically useful and may represent an alternative to FEV1 in situations when forced expirations cannot be performed. Since asymptomatic bronchial hyperresponsiveness is not a rare occurrence, further prospective studies are required in order to assess the epidemiological details of such a condition.
(EN)
