Βιοηθικοί προβληματισμοί αναφορικά με την άνοια στην τρίτη ηλικία

Πριναράκη, Μαρία

Τ. Φιλαλήθης

Β. Πετούση

Αικ. Μαρκεζίνη

Το θέμα της εργασίας αφορά τους βιοηθικούς προβληματισμούς αναφορικά με την άνοια στην Τρίτη ηλικία. Συγκεκριμένα γίνεται μια προσπάθεια να διαπιστώσουμε κατά πόσο ένα ηλικιωμένο άτομο με άνοια έχει δικαίωμα να συναινέσει η όχι για το είδος της θεραπείας που θα ακολουθήσει αλλά και για τη λήψη αποφάσεων σε θέματα που μπορεί να σχετίζονται με ιατρικά και νομικά ζητήματα. Αναλυτικότερα, στην πρώτη ενότητα της εργασίας γίνεται μία σύντομη ιστορική αναδρομή αναφορικά με την άνοια και τη νόσο Alzheimer. Στη δεύτερη ενότητα της εργασίας γίνεται μία προσπάθεια να δούμε διάφορους τύπους άνοιας και τις βασικές διαφορές τους. Για παράδειγμα στο φυσιολογικό γήρας μπορεί να έχουμε έκπτωση μνήμης που σχετίζεται με την πάροδο της ηλικίας. +στόσο είναι εντελώς διαφορετικό ένα ηλικιωμένο άτομο να αντιμετωπίζει μία ήπια γνωστική διαταραχή που σχετίζεται με διαταραχές στη μνήμη από το να βρίσκεται στα τελευταία στάδια της νόσου Alzheimer. Στη τρίτη ενότητα της εργασίας προσπαθούμε να αναλύσουμε το τι γίνεται στην Ελλάδα όσο αφορά τη νομική προσέγγιση του θέματος. Συγκεκριμένα γίνεται μία αναφορά στα άρθρα του Συντάγματος, στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας - τη προσωπική ελευθερία και στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες. Επιπλέον, αναφέρονται άρθρα από τον Αστικό Κώδικα που σχετίζονται με τη συναίνεση, δικαστική συμπαράσταση και ακούσια νοσηλεία. Επίσης αναφέρεται ο Κώδικας Ιατρικής )εοντολογίας και τα άρθρα για τα δικαιώματα των ασθενών αλλά και για τη σχέση γιατρού ασθενούς και το ιατρικό απόρρητο. Επίσης γίνεται αναφορά στο ζήτημα της «εικαζόμενης συναίνεσης», που προκύπτει στις περιπτώσεις ασθενών που για διάφορους λόγους δεν μπορούν να συναινέσουν (λόγω ηλικίας, ασθένειας, κτλ). Στην τέταρτη ενότητα της εργασίας εξετάζουμε τη φιλοσοφική διάσταση του αρχικού μας ηθικού προβληματισμού που είναι: «μπορεί ένα άτομο με άνοια να συναινέσει»? Το θέμα μας εξετάζεται με βάση την ηθική θεωρία του Καντ και κυρίως υπό τη μορφή που αυτή διατυπώνεται από την κατηγορική προστακτική. Ειδικότερα, στηριζόμαστε στην αρχή της αξιοπρέπειας και την αρχή της αυτονομίας που απορρέουν από τις διατυπώσεις της κατηγορικής προστακτικής, από τη διατύπωση του αυτοσκοπού η πρώτη και από τη διατύπωση της αυτονομίας η δεύτερη. Αναλυτικότερα, στηριζόμαστε στο ότι οι δύο αυτές αρχές υπαγορεύουν ότι ο άνθρωπος είναι ένα έλλογο, ανεξάρτητο όν, ελεύθερο να διαθέτει τον εαυτό του όπως εκείνο κρίνει. Επομένως τυχόν ενέργειες ή διαδικασίες που διακυβεύουν την ελευθερία του και αντίθετα αποσκοπούν στο να τον εκμεταλλευθούν καταδικάζονται ηθικά. Συνοψίζοντας, καταλήγουμε σε συμπεράσματα που προκύπτουν από τη γενικότερη ανάλυση και προβληματισμό γύρω από το θέμα της συναίνεσης αλλά και την λήψη αποφάσεων των ηλικιωμένων ατόμων με άνοια. (EL)

text

Τύπος Εργασίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης

Πανεπιστήμιο Κρήτης

E-Locus Ιδρυματικό Καταθετήριο

Elocus

Ελληνική γλώσσα

2012

000378015

http://elocus.lib.uoc.gr:443/dlib/3/f/e/metadata-dlib-1358239756-235075-5234.tkl

Σχολή/Τμήμα--Φιλοσοφική Σχολή--Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης