Δραματοποίηση και Θεατρικό Παιχνίδι στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση: στάσεις Εκπαιδευτικών και πλαίσιο εφαρμογής στη σχολική Τάξη

Ιωακειμίδης, Παντελής

Μουδατσάκις, Τηλέμαχος

Ανδρεαδάκης, Νικόλαος

Κουρκούτας, Ηλίας

Με την επίσημη εισαγωγή της Θεατρικής Παιδείας στο δημοτικό σχολείο (1990) η Ελληνική Πολιτεία επιδιώκει να «επενδύσει» πάνω στο νεοσύστατο αυτό επιστημονικό κλάδο και να βοηθήσει τον εκπαιδευτικό να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις της εν λόγω εκπαιδευτικής καινοτομίας. Εκδίδεται το πρώτο εγχειρίδιο-βοήθημα για το δάσκαλο (1993), αρχίζει η πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος «Μελίνα» και δημιουργείται ένας βασικός πυρήνας για τη Θεατρική Αγωγή, στον οποίο ο εκπαιδευτικός θα στηριχτεί για να προσεγγίσει αποτελεσματικότερα τον εν λόγω επιστημονικό κλάδο. Με την παρούσα εργασία επιδιώκουμε να διερευνήσουμε το πλαίσιο εφαρμογής του Θ.Π και της Δραματοποίησης (ως μορφές του θεάτρου στην εκπαίδευση) από τους εκπαιδευτικούς σε συνδυασμό πάντα με τη διαμόρφωση των στάσεων των δασκάλων του δείγματος της έρευνας απέναντι στις εν λόγω μεθόδους. Στην πρώτη φάση (της εργασίας) μελετήσαμε τη σχετική βιβλιογραφία και εντοπίσαμε τις αντίστοιχες έρευνες που σχετίζονται με το δικό μας θέμα.. Το βασικό στοιχείο που απορρέει από την αναδίφηση στη βιβλιογραφία συνίσταται στην επικράτηση μιας εννοιολογικής σύγχυσης για τους δύο βασικούς όρους της παρούσας μελέτης ( Δραματοποίηση και Θ.Π). Στη συνέχεια, με τη βοήθεια της εμπειρικής έρευνας επιχειρήθηκε να διερευνηθούν οι στάσεις των εκπαιδευτικών απέναντι στις εν λόγω μεθόδους , τα αίτια δημιουργίας αυτών των στάσεων, καθώς και ο βαθμός εφαρμογής από τους δασκάλους του Θ.Π και της Δραματοποίησης στη σχολική τάξη (με όλες τις βασικές παραμέτρους τους). Οι εκπαιδευτικοί φαίνεται να έχουν θετικές στάσεις απέναντι στις συγκεκριμένες μεθόδους και επιχειρούν συχνότερα την εφαρμογή ασκήσεων Δραματοποίησης στην τάξη τους ( κυρίως στα μαθήματα της Γλώσσας και των Κοινωνικών Σπουδών).Δεν αφιερώνουν πολύ χρόνο κατά την εφαρμογή από τους ίδιους των εν λόγω μεθόδων και συμμετέχουν αρκετά στην όλη προσπάθεια. Αντλούν τα θέματά τους κυρίως από ενότητες των σχολικών μαθημάτων και θέτουν συγκεκριμένους στόχους, τους οποίους επιδιώκουν να επιτύχουν με την εφαρμογή του Θ.Π και της Δραματοποίησης. Κατά τη διάρκεια των εν λόγω εφαρμογών αναλαμβάνουν διαφόρους ρόλους στην όλη διαδικασία. Τέλος, οι εκπαιδευτικοί επισημαίνουν τις αδυναμίες τους να εφαρμόσουν αποτελεσματικά τις συγκεκριμένες μεθόδους και προτείνουν λύσεις για βελτίωση της κατάστασης. (EL)

By the official introduction of Dramatic Education in primary schools (1990), the Greek Government aims to invest in this recently created scientific scheme and help teachers succeed in overcoming the increased demands of a specific educational innovation. The first handbook for the teacher has been published (1993), the initial implementation of the “Melina” program launched and a basic core for the Dramatic Education has been created, with which teachers will be able in order to proceed more efficiently in this particular scientific branch. With the current assignment we attempt to examine the application framework of Dramatic Play and Dramatization (as patterns of theatre in education) by teachers, always in combination with the modulation of teachers’ attitudes that constitute the research sample related to the referral methods. In the first part of the assignment we studied the relevant bibliography and located the respective researches that are relevant to our subject. The basic element that stems from the delving into the bibliography is that a notional confusion is apparent in relation with the content of two basic major terms of the current study (Dramatization and Dramatic Play). Furthermore, with the assistance of the empirical research we proceeded to study the attitudes of teachers towards the assessed methods, the causes that formed these stances and the application extent of Dramatic Play and Dramatization by the teachers in class (combining all its fundamental aspects). Teachers seem to have positive attitudes towards these methods and try more frequently to apply Dramatization exercises in their classes (especially in the lessons of Language and Social Studies). They do not spend much time during the application on these specific methods and they participate vigorously in the whole effort. They draft their subjects mainly by the school requirements and set specific targets, which they plan to accomplish by the application of Dramatic Play and Dramatization. During the course of these particular applications they undertake a variety of roles in the process. Lastly, teachers underline their inability to effectively implement these methods and they suggest solutions ,so as to improve the situation. (EN)

text

Τύπος Εργασίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης

Πανεπιστήμιο Κρήτης

E-Locus Ιδρυματικό Καταθετήριο

Elocus

Ελληνική γλώσσα

2003

000276415

http://elocus.lib.uoc.gr:443/dlib/4/3/4/metadata-dlib-2003ioakeimidis.tkl

Σχολή/Τμήμα--Σχολή Επιστημών Αγωγής--Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης