Μελέτη της μορφολογικής και γενετικής ποικιλομορφίας του είδους Podarcis erhardii (Sauria: Lacertidae) στη δυτική Κρήτη

 
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :

Αποθετήριο :
E-Locus Ιδρυματικό Καταθετήριο
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2000 (EL)

Study on the morphological and genetic variability of the species Podarcis erhardii(Sauria:Lacertidae)in western Crete.
Μελέτη της μορφολογικής και γενετικής ποικιλομορφίας του είδους Podarcis erhardii (Sauria: Lacertidae) στη δυτική Κρήτη

Χαλκιά, Δήμητρα (EL)
Chalkia, Dimitra (EN)

Τριάντα- δύο εξωτερικοί χαρακτήρες και η πρωτοδιάταξη τμήματος του μιτοχονδριακού γονιδίου του κυτοχρώματος b χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να μελετηθεί μορφολογικά και γενετικά η ποικιλότητα του είδους Podarcis erhardii στη δυτική Κρήτη. Η στατιστική ανάλυση των μορφολογικών χαρακτήρων δεν απέδωσε σε κάποια ομαδοποίηση των υπό μελέτη πληθυσμών. Η ανάλυση της πρωτοδιάταξης τμήματος, μήκους 294 ζευγών βάσεων, του γονιδίου του κυτ. b και η κατασκευή φυλογενετικών δένδρων βασισμένων σε αυτήν υποδεικνύει δύο γενεαλογικές γραμμές μέσα στους υπό μελέτη πληθυσμούς. Η πρώτη αφορά στους "ηπειρωτικούς" πληθυσμούς της Σαμαριάς και του Αζογυρέ και η δεύτερη τους "νησιώτικους" πληθυσμούς της Σούδας, της Γραμβούσας, του Ελαφονησιού και του Πρασονησιού. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τη μελέτη των φυλογενετικών δένδρων, η σύγχρονη κατανομή του είδους P. erhardii στην Κρήτη και η γεωλογική ιστορία του νησιού αποτελούν ερείσματα για τη στήριξη ενός πιθανού φυλογεωγραφικού σεναρίου σύμφωνα με το οποίο η πορεία εξάπλωσης του υπό μελέτη είδους γίνεται από Βορρά προς Νότο και ο κοινός πρόγονος των κρητικών πληθυσμών φτάνει στο νησί μέσω της Πελοποννήσου και όχι μέσω των Κυκλάδων. Οι πληθυσμοί που ταράσσονται λιγότερο από τις ευστατικές κινήσεις της περιοχής είναι οι "ηπειρωτικοί". Οι παράλιοι πληθυσμοί προέρχονται από τους "ηπειρωτικούς" και υπόκεινται σε διαδοχικά γεγονότα εξαφάνισης και επανεμφάνισης έως ότου το νησί λάβει τη σημερινή του μορφή. Προσθήκη των ευρωπαϊκών ειδών του γένους Podarcis στην μελέτη δεν αλλάζει την τοπολογία των κρητικών πληθυσμών και επιβεβαιώνει τη στενή σύνδεση του είδους P. erhardii με τον πελοποννησιακό ποδάρκη. Όλα τα ελληνικά taxa του γένους Podarcis συνδέονται στενότερα με τα ιταλικά είδη του γένους και τα αντίστοιχα είδη των νησιών της Κορσικής, της Μάλτας και των Βαλεαρίδων. Αντικρουόμενες τοπολογίες προκύπτουν όταν η παραπάνω διευρυμένη ομάδα συγκρίνεται με τους ηπειρωτικούς και νησιώτικους πληθυσμούς των ισπανικών ειδών του υπό μελέτη γένους, γεγονός που αποδεικνύει την αδυναμία ενός και μόνο μοριακού δείκτη στη συγκρότηση μιας ισχυρής φυλογεωγραφικής υπόθεσης. (EL)
Thirty- two external characters and sequencing data derived from a 294 bp fragment of the mitochondrial cytochrome b gene, were used in order to study morphological and genetic variability of the species Podarcis erhardii in western Crete. Statistical analysis of the morphological characters revealed no substantial grouping among the populations studied. In contrast, analysis of the sequence data revealed two dinstict lineages among them. The first lineage consists of the "continental" populations of Samaria and Azogyres, while the second one associates the "insular" populations of Souda, Gramvousa, Elaphonisi and Prasonisi. The resulting phylogenetic trees, the nowadays distribution of the populations and the geological history of the island contribute to form a phylogeographical hypothesis for the expansion of P. erhardii in southern Greece. The common ancestor of the species P. erhardii is more possible to have reached the island of Crete through the Peloponnisos region than through Cyclades. The "insular" populations might be the resultant of island radiation and should have undergone severe temporary reductions in size (bottlenecks) until the island shaped steadily. The Cretan populations group together with the peloponnesian Podarcis, and this affinity holds even when all European species of the genus are concluded in the analysis. The Greek taxa seem to be closely related with the Italian and the Western islands groups, while the phylogenetic affinities with the Spanish species remain under question. (EN)

text
Τύπος Εργασίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης


2000-11-01
2000-11-10


Σχολή/Τμήμα--Σχολή Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών--Τμήμα Βιολογίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.