Charles Taylor : κριτική και ανασυγκρότηση της νεωτερικότητας

 
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :

Αποθετήριο :
E-Locus Ιδρυματικό Καταθετήριο
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2013 (EL)

Charles Taylor
Charles Taylor : κριτική και ανασυγκρότηση της νεωτερικότητας

Ζάρρας, Ιωάννης Α

Β. Αράπογλου
Α. Λαβράνου
Β. Ρωμανός

Η εργασία αυτή πραγματεύεται την σκέψη του Charles Taylor πάνω στη νεωτερικότητα, τις τρεις δυσανεξίες που εντοπίζει σε αυτή και την συνακόλουθη θεωρία του που αποτελεί συνάμα και μία πρόταση ώστε να τις ξεπεράσουμε. Πιο συγκεκριμένα, ο ατομισμός στις εγωκεντρικότερες μορφές του (πρώτη δυσανεξία), ωθεί τα νεωτερικά υποκείμενα στο να απολέσουν έναν ορίζοντα σημαντικών ζητημάτων που τους υπερβαίνουν και να περιχαρακωθούν στον εαυτό τους. Ο εν λόγω ατομισμός τροφοδοτείται από έναν ηθικό υποκειμενισμό και ένα σχετικισμό, που πραγματώνονται στις μέρες μας σε αυτό που ο Taylor αποκαλεί «κουλτούρα της πληρότητας του εαυτού». Αν και ο Taylor υποστηρίζει ότι αυτή η κουλτούρα στηρίζεται σε σημαντικά συγκροτητικά νεωτερικά ιδεώδη όπως αυτά της αυτοκαθοριζόμενης ελευθερίας και της αυθεντικότητας, έχει την άποψη ότι αυτά υποσκάπτηκαν συστηματικά και εκφυλίστηκαν στις πιο εγωκεντρικές τους μορφές. ΠαράNηλα με τον ατομισμό, η ηγεμονία του εργαλειακού λόγου (δεύτερη δυσανεξία) απειλεί να χειραγωγήσει κάθε πτυχή της ζωής μας. ΕPράφοντας τον εργαλειακό λόγο σε ένα μοντέλο που μας αναπαριστά ως κυρίαρχους πάνω στη φύση, αποτύχαμε από τον να τον θέσουμε στην στράτευση μιας γεινικότερης «πρακτικής της καλοσύνης». Η εργαλειακότητα για τον Taylor άNωστε άντλησε από ηθικά ιδεώδη που οφείλουμε να μην λησμονήσουμε, όπως της αποδεσμευμένης ορθολογικότητας τουDescartes και της«επιβεβαίωσης του κοινού βίου», της καθημερινής δηλαδή οικογενειακής και παραγωγικής ζωής. ΑNά ο εργαλεικός λόγος φαίνεται να προσφέρει και μία οπτική της κοινωνίας ως ενός «σιδερένιου κλουβιού» με τις τεράστιες γραφειοκρατικές δομές των σύγχρονων δυτικών βιομηχανικών κρατών. Τόσο οι εγωκεντρικότερες μορφές του ατομισμού όσο και η επελαύνουσα ηγεμονία του εργαλειακού λόγου έχουν ως συνέπεια μία τρίτη δυσανεξία: την απειλή στέρησης της πολιτκής μας ελευθερίας. Υπάρχει εδώ σύμφωνα με τον Taylor ο κίνδυνος να μας καταστήσουν α-πολιτικά όντα. Το αίσθημα ότι διαμορφώνουμε όλοι μαζί ως πολίτες από κοινού τη μοίρα μας φαίνεται να εξασθενεί όταν τα υποκείμενα περιχαρακώνονται στον εαυτό τους και την ιδιωτικότητά τους, ενώ παράNηλα νιώθουν ανήμποροι μπροστά σε μία κοινωνία που διέπεται από τον εργαλειακό λόγο. Ο Taylor προσπαθεί να ξεπεράσει τις δυσανεξίες της νεωτερικότητας μέσω της φιλοσοφικής του ανθρωπολογίας και προτείνει να στοχαστούμε το ανθρώπινο πράττειν ως κατά βάση ηθικό. Μας παροτρύνει να κοιτάξουμε στη σχέση εαυτού και αγαθού, να εστιάσουμε στην εικόνα ενός υποκειμένου που αυτοερμηνεύεται και που η διαλογική του φύση αποτελεί μείζον συγκροτητικό χαρακτηριστικό της ταυτότητάς του. Μέσω αυτών θα μπορέσουμε να έχουμε μια καλύτερη και πιο αποδοτική αντίληψη σχετικά με το τί εστί ένας πλήρης ανθρώπινος δρων, και που αν την συνδέσουμε με τις δυσανεξίες που βιώνουμε, αυτές θα πάψουν να θεωρούνται ως τέτοιες. (EL)

text
Τύπος Εργασίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης

Authenticity
Νεωτερικότητα
Εαυτός
Modernity
Σημασιακός ορίζοντας
Orizon of significance
Malaises
Self
Αυθεντικότητα
Good
Δυσανεξίες
Αγαθό


Ελληνική γλώσσα

2013


Σχολή/Τμήμα--Σχολή Κοινωνικών Επιστημών--Τμήμα Κοινωνιολογίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.