Μελέτη της νευροπροστατευτικής δράσης του νευροστεροειδούς συνθετικού αναλόγου της DHEA, BNN27, στη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια στον αρουραίο
Ιορδανίδου, Παναγιώτα
Θερμού, Κ
Κατά τη διάρκεια του τελευταίου αιώνα έχουν γίνει σημαντικές ανακαλύψεις σε ό,τι αφορά τη δομή και τη λειτουργία των διαφορετικών νευρικών κυττάρων και τη μεταφορά πληροφορίας μέσω ηλεκτρικών και χημικών συνάψεων. Λόγω της μεγάλης πολυπλοκότητας του εγκεφάλου των σπονδυλωτών, οι ερευνητές στρέφουν τις μελέτες τους είτε σε οργανισμούς με πιο απλό νευρικό σύστημα, είτε σε απλούστερα μέρη του εγκεφάλου, σε οργανισμούς με πολύπλοκο νευρικό σύστημα. Τέτοια μέρη είναι η παρεγκεφαλίδα, ο οσφρητικός βολβός και το σύστημα της όρασης. Το οπτικό σύστημα διεγείρεται με το φως και το μάτι, στο πίσω μέρος του οποίου βρίσκεται ο αμφιβληστροειδής, ξεχωρίζει από το υπόλοιπο μέρος του εγκεφάλου, γι’ αυτό και έχει τραβήξει το ενδιαφέρον πολλών επιστημόνων. Το οπτικό νεύρο είναι εύκολα προσβάσιμο και έδωσε τη δυνατότητα στους ερευνητές να μελετήσουν το πώς κωδικοποιείται η οπτική πληροφορία (Dowling, 1987). Το 1938 ο Hartline κατέγραψε για πρώτη φορά τη δραστηριότητα μεμονωμένων κυττάρων του οπτικού συστήματος, αφαιρώντας συγκεκριμένους άξονες του οπτικού νεύρου. Παρατήρησε ότι κάποιες ίνες ανταποκρίνονται μόνο κατά τη διάρκεια του φωτισμού, άλλες κατά τον τερματισμό της διέγερσης με φως και άλλες και στις δύο περιπτώσεις (Hartline, 1938).
(EL)
