Εισαγωγή: Καθώς το προσδόκιμο ζωής συνεχώς αυξάνεται, και κατά συνέπεια και η
επίπτωση της εκφυλιστικής οστεοαρθρίτιδας, αυξάνεται και ο αριθμός των ολικών
αρθροπλαστικών γόνατος και ισχίου για τη διατήρηση του υψηλού επιπέδου
ποιότητας ζωής των ασθενών. Ωστόσο μια τέτοια αιματηρή επέμβαση οδηγεί στη
μετάγγιση του ασθενούς με συνέπεια πιθανές περιπροθετικές λοιμώξεις.
Σκοπός: Η παρούσα μελέτη αποσκοπούσε στην πιθανή συσχέτιση των μεταγγίσεων
(αυτόλογη μετάγγιση ή ετερόλογη) με την εμφάνιση πρώιμων λοιμώξεων στον
σημείο της επέμβασης και την αξιολόγηση της ποιότητα ζωής των ασθενών
προεγχειρητικά.
Υλικό και μέθοδοι: Το δείγμα μελέτης ανήλθε στα 56 ασθενείς που εισήχθησαν για
ολική αρθροπλαστική γόνατος και ισχίου στην Ορθοπαιδική Κλινική του Πα.Γ.Ν.Η.
από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο του 2017. Καταγράφηκαν εργαστηριακά
δεδομένα καθώς και δεδομένα που αφορούσαν τις επεμβάσεις προεγχειρητικά και
μετεγχειρητικά. Επίσης προεγχειρητικά έγινε αξιολόγηση της ποιότητας ζωής των
ασθενών με τα ερωτηματολόγια KOOS και HOOS. Τέλος, ακολούθησε τηλεφωνικό
follow-up έξι εβδομάδες μετεγχειρητικά για την ενημέρωση σχετικά με την
κατάσταση του μέλους της επέμβασης και την λήψη ή όχι αντιμικροβιακής
χημειοπροφύλαξης.
Αποτελέσματα: Το 66,1% των ασθενών υπεβλήθει σε ολική αρθροπλαστική γόνατος
και 33,9% σε ολική αρθροπλαστική ισχίου. Στο μέσο χρόνο νοσηλείας στην ολική
αρθροπλαστική γόνατος βρέθηκαν 4,9±1,2 ημέρες έναντι 5,7±1,0 ημέρες στην
αθροπλαστική ισχίου (p=0,024). Σύστημα αυτομετάγγισης χρησιμοποιήθηκε στο
36,8% των ολικών αρθροπλαστικών ισχίου και στο 16,2% γόνατος. Μετεγχειρητικά
εμφάνισαν πυρετική κίνηση (Θ≥37,5ο C) το 9,3% του συνόλου των ασθενών. Η μέση
μεταβολή του αιματοκρίτη τους από την προεγχειρητική τους κατάσταση έως το εξιτήριο ήταν -21,8% (p<0,001) και της αιμοσφαιρίνης -21,2% (p<0,001). Στο 28,6%
των συμμετεχόντων (95%ΔΕ:17,9-82,1) χορηγήθηκε μετά το τέλος της νοσηλείας
τους χημειοπροφύλαξη, με μέση διάρκεια χορήγησης 17,0±11,3 ημέρες και
συχνότερη χορηγούμενη ουσία την Κινολόνη. Οι ασθενείς με μεγαλύτερη ηλικία (>65
ετών) έναντι των νεότερων, βρέθηκαν με σημαντικά μικρότερο κίνδυνο χορήγησης
χημειοπροφύλαξης κατά 87% (odds ratio: 0,13, 95%ΔΕ:0,03-0,62). Μεταξύ των
ασθενών που υπεβλήθησαν σε ολική αρθροπλαστική γόνατος και ισχίου, δεν
βρέθηκαν σημαντικές διαφοροποιήσεις στις Κλίμακες ποιότητας ζωής (Koos & Hoos)
(p>0,05) ωστόσο όμως τα επίπεδα βαθμολογίας (scores) των κλιμάκων κατέδειξαν
χαμηλή ποιότητα ζωής. Επιπλέον, τρεις ασθενείς (5,4%) εισήχθησαν εκ νέου στο
νοσοκομείο (μετεγχειρητικά) με συμπτώματα φλεγμονής χωρίς όμως να επιβεβαιωθεί
λοίμωξη.
Συμπεράσματα: Από την παρούσα μελέτη προκύπτει πως η μετάγγιση αίματος δεν
σχετίζεται με την ύπαρξη έντονων σημείων φλεγμονής που να οδηγούν στη
συχνότερη χορήγηση αντιμικροβιακής χημειοπροφύλαξης, ενώ φαίνεται να
σχετίζεται θετικά η μικρότερη από 65 ετών ηλικία των ασθενών αλλά και η χαμηλή
βαθμολογία ποιότητας ζωής προεγχειρητικά. Φαίνεται πως σε περίπτωση εμφάνισης
σημείων φλεγμονής μετά από ολική αρθροπλαστική γόνατος και ισχίου είναι
εμπειρική. Η περαιτέρω μελέτη όμως περιπροθετικών λοιμώξεων και ειδικά των
πρώιμων σημείων της, όπως επίσης και το πώς σχετίζεται με την ψυχική υγεία του
ασθενούς αλλά και τις μεταγγίσεις, είναι απαραίτητη λόγω της σοβαρότητας της
νόσου.
(EL)
Introduction: As life expectancy extents, the incidence of degenerative osteoarthritis
increases, as well as the number of total hip (THA) and knee arthroplasties (TKA), so
that the patients’ quality of life remains in high levels. But, the fact that this surgery
leads usually to great loss of blood, often demands blood transfusion, which is a
possible risk factor for periprosthetic joint infection.
Aim: The aim of this study is to reveal a possible relevance between blood
transfusion (autologous or heterologous) and the incidence of early SSI, as well as the
assessment of the patient’s preoperative level of quality of life.
Materials and Methods: The sample of the study consists of 56 patients, who were
admitted so as to have a TKA or THA in the department of Orthopedics in University
Hospital of Crete, between January and March 2017. There was documentation of the
blood test results of the patients as well as data about the operation they had pre- and
postoperatively. Also the patients’ quality of life was assessed with the use of the
questionnaires KOOS and HOOS. Finally, a telephone follow-up was made six weeks
postoperatively, so as to be documented the status of the site surgical limb and the
intake of antibiotic prophylaxis.
Results: 66.1% of the sample underwent a TKA and 33.9% a THA. The mean
hospitalisation time of those with TKA was 4.9±1.2 days in contrast of those with
THA which was 5.7±1 days (p=0.024). An autologous transfusion system was used
by the 36.8% of the patients with THA, although by only 16.2% patients with TKA
was used. It was observed that 9.3% of the sample had a high temperature (T≥37.5 ο
C) postoperatively. Also, the mean variation between the preoperative day and the day
of the discharge from the hospital was -21.8% (p<0.001) for hematocrit and -21.2%
(p<0.001) for hemoglobin. Antibiotic prophylaxis was prescribed to 28.6% of the
sample after the hospital discharge (95%CI:17.9-82.1), and the mean duration of the
treatment was 17.0±11.3 days. The most common prescribed drug belonged to the
quinolone category. It seemed also, that the patients who belong to the age group above 65 years had 87% lower risk of antibiotic prophylaxis intake (odds ratio: 0.13,
95%CI:0.03-0.62). There was no important differences between score of KOOS and
HOOS (p<0.05) of the patients who underwent TKA and THA, but generally the
quality of life was poor. Additionally, we need to mention that only 3 patients were
readmitted to the hospital because of inflammation symptoms in the surgical site, but
no infection was confirmed.
Conclusions: The present study indicates that blood transfusion is not a risk factor for
the developement of inflammation symptoms, that lead to the admission of antibiotic
prophylaxis, while the age below 65 years as well as the preoperative low level of
quality of life seems to be. After TKA and THA the admission of antibiotic
prorhylaxis seems to be empirical by inflammation symptoms. Further research is
needed so that can be determined the early symptoms of SSI and periprosthetic joint
infection after TKA and THA, and their association with blood transfusion and the
mental health of the patients.
(EN)
