Πληθυσμιακή διακύμανση του Phyllocnistis citrella και των παρασιτοειδών του στη Δυτική Κρήτη

 
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :

Αποθετήριο :
Entomologia Hellenica  | ΕΚΤ eJournals
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2011 (EL)

Πληθυσμιακή διακύμανση του Phyllocnistis citrella και των παρασιτοειδών του στη Δυτική Κρήτη (EL)
Population fluctuation of Phyllocnistis citrella and its parasi-toids in two citrus species in Western Crete (Greece) (EN)

Tsagkarakis, A. E.
Lykouressis, D. P.
Kalaitzaki, A. P.

Μελετήθηκαν η διακύμανση του πληθυσμού, το ποσοστό παρασιτισμού και η πληθυσμιακή σύνθεση των παρασιτοειδών του φυλλορύκτη των εσπεριδοειδών Phyllocnistis citrella Stainton (Lepidoptera: Gracillariidae), ιθαγενών και εισαγόμενων, που βρέθηκαν σε δύο από τα σπουδαιότερα είδη εσπεριδοειδών που καλλιεργούνται στην Ελλάδα την πορτοκαλιά (Citrus sinensis) και τη μανταρινιά (Citrus reticulata). Η μελέτη πραγματοποιήθηκε το 1999 σε βιολογικό εσπεριδοειδώνα του νομού Χανίων. Από τα αποτελέσματα της μελέτης προκύπτει ότι σημαντικά υψηλότερος πληθυσμός του φυλλορύκτη των εσπεριδοειδών ανευρέθηκε στην πορτοκαλιά σε σχέση με την μανταρινιά. Από τα πέντε είδη εξωτικών παρασιτοειδών (Citrostichus phyllocnistoides, Quadrastichus sp., Semielacher petiolatus, Ageniaspis citricola, και Cirrospilus quadristriatus), που είχαν στο παρελθόν εισαχθεί και εξαπολυθεί, βρέθηκαν στα δείγματα μόνο τα τρία πρώτα, εκ των οποίων σημαντικά πολυπληθέστερο βρέθηκε να είναι το C. phyllocnistoides σημειώνοντας τα υψηλότερα ποσοστά παρασιτισμού σε σχέση με τα υπόλοιπα. Το S. petiolatus όμως βρέθηκε σε μικρότερους πληθυσμούς σημειώνοντας σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό παρασιτισμού σε σχέση με αυτό του C. phyllocnistoides. Αμφότερα τα παραπάνω εξωτικά είδη προτιμούν να παρασιτούν κυρίως προνύμφες 2ης και 3ης ηλικίας του φυλλορύκτη, γεγονός που πιθανώς οδηγεί σε ανταγωνισμό μεταξύ τους με αποτέλεσμα την επικράτηση του C. phyllocnistoides. Από τα δύο ιθαγενή παρασιτοειδή που ανευρέθησαν, τα Pnigalio pectinicornis και Neochrysocharis formosa, πολυπληθέστερο ήταν το πρώτο, ενώ η εν γένει δράση τους συνέβαλε ελάχιστα στη μείωση του πληθυσμού του φυλλορύκτη. (EL)
Population fluctuation, percentage of parasitism and parasitoid species composition of Phyllocnistis citrella Stainton (Lepidoptera: Gracillariidae) were studied in a citrus orchard with orange and mandarin trees in Chania (Greece), in 1999, three years after the release of the in-troduced parasitoids Citrostichus phyllocnistoides (Narayanan), Quadrastichus sp., Semielacher petiolatus (Girault), Cirrospilus quadristriatus (Subba Rao and Ramamani) and Ageniaspis citricola Logvinovskaya. Results showed that significantly more P. citrella individuals per leaf were recorded on orange than on mandarin trees. Regarding the parasitoid complex composition, the exotic species C. phyllocnistoides, S. petiolatus and Quadrastichus sp., as well as the natives Pnigalio pectinicornis L. and Neochrysocharis formosa (Westwood) were recorded. Among them, C. phyllocnistoides was the most abundant, followed by S. petiolatus. The average percentage of parasitism reached 17% and 22% on orange and mandarin, respectively. (EN)

info:eu-repo/semantics/article
info:eu-repo/semantics/publishedVersion
Peer-reviewed Article (EN)

Phyllocnistis citrella (EN)
Quadrastichus sp. (EN)
Semie-lacher petiolatus (EN)
biological control (EN)
Pnigalio pectinicornis (EN)
Neochrysocharis formosa (EN)
Citrostichus phyllocnistoides (EN)
citrus (EN)


Entomologia Hellenica

Αγγλική γλώσσα

2011-01-08


Hellenic Entomological Society (EN)

2459-3885
0254-5381
ENTOMOLOGIA HELLENICA; Τόμ. 20 Αρ. 1 (2011); 31-44 (EL)
ENTOMOLOGIA HELLENICA; Vol. 20 No. 1 (2011); 31-44 (EN)

Copyright (c) 2017 A. P. Kalaitzaki, A. E. Tsagkarakis, D. P. Lykouressis (EN)



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.