Σε αυτήν την εργασία συγκρίνονται τα αποτελέσματα από τις συλλήψεις κολεοπτέρων σε παγίδες εδάφους (pitfall traps) με προπυλενογλυκόλη, σε εννέα ελαιώνες της Μεσαράς σε τέσσερις τοποθεσίες από τον Οκτώβριο έως και τον Απρίλιο του 2005. Η ανανέωσή τους πραγματοποιείτο τρεις έως τέσσερις φορές ανά μήνα. Στη μελέτη συγκρίνονται κατά βάση δύο τύποι ελαιώνων, οι ελαιώνες συμβατικής και οι ελαιώνες βιολογικής καλλιέργειας. Εκτός αυτών υπήρχε ένας ελαιώνας σε καθεστώς ολοκληρωμένης διαχείρισης και ένας εγκαταλειμμένος. Επίσης μπορούν να ομαδοποιηθούν σύμφωνα με τις τέσσερις περιοχές δειγματοληψίας (Ρουφάς, Κουσές, Πέρι, Πετροκεφάλι). Καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης συνελήφθησαν, περίπου 5000 κολεόπτερα από 25 οικογένειες. Οι ένδεκα αφθονότερες ήταν: Anthicidae, Carabidae, Chrysomelidae, Curculionidae, Histeridae, Leiodidae, Scarabaeidae, Silphidae, Silvanidae, Staphylinidae και Tenebrionidae. Οι υπόλοιπες 14 ομαδοποιήθηκαν σε μια χωριστή κατηγορία. Γενικά, τα Staphylinidae ήταν τα αφθονότερα, με μεγάλη διαφορά, κοιτώντας είτε απόλυτους αριθμούς, είτε ποσοστά, σε όλες τις επιμέρους καλλιεργητικές διαχειρίσεις. Σε ότι αφορά στη δεύτερη οικογένεια, στους βιολογικής γεωργίας ελαιώνες βρίσκονται τα Carabidae, ενώ στους συμβατικής καλλιέργειας τα Curculionidae. Σε αφθονία, μετά τα Staphylinidae, που είναι πρώτα σε ποσοστά, οι οικογένειες που ακολουθούν διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή. Στο Πέρι είναι οι οικογένειες Silvanidae και Tenebrionidae, στο Πετροκεφάλι η οικογένεια Carabidae, στον Κουσέ η Leiodidae και στο Ρουφά η Histeridae. Στο Ρουφά, συναντάμε διψήφια ποσοστά σε έξι οικογένειες (Leiodidae, Staphylinidae, Scarabaeidae, Curculionidae, Carabidae, Histeridae). Στα Tenebrionidae και τα Anthicidae, ο ελαιώνας βιολογικής διαχείρισης (Β.δ.) στο Πέρι διαφοροποιείται από όλους τους υπόλοιπους. Στα Curculionidae το Ρουφάς Β.δ. διαφοροποιείται από όλους τους ελαιώνες εκτός του Πέρι Β.δ. Πραγματοποιώντας ομαδοποίηση ανά περιοχή για τις κύριες οικογένειες προέκυψαν ότι στα Staphylinidae διαφέρει το Πετροκεφάλι από όλα τα υπόλοιπα και στα Scarabaeidae διαφέρει ο Ρουφάς από τα υπόλοιπα (και στη βιοποικιλότητα οικογενειών κολεοπτέρων ανά περιοχή, το Πετροκεφάλι ομαδοποιείται ξεχωριστά). Τα ιδιαίτερα άφθονα Staphylinidae και Carabidae στην περιοχή Πετροκεφάλι, ευθύνονται για τη χαμηλή βιοποικιλότητα κολεοπτέρων σ’ αυτό. Η περιοχή του Ρουφά, με τα χαμηλότερα ποσοστά Staphylinidae, εμφανίζει τις υψηλότερες βιοποικιλότητες κολεοπτέρων (γύρω στο 2,1). Τα στοιχεία αυτά φανερώνουν ότι η περιοχή διαδραματίζει πολύ σημαντικότερο ρόλο από το καθεστώς διαχείρισης σε ότι αφορά τις ομαδοποιήσεις των ελαιώνων και η βιοποικιλότητα εμφανίζεται αυξημένη, όπου αποτρέπεται η σχεδόν παντελής επικράτηση μιας ή δύο οικογενειών.
(EL)
In this study the results of the captured Coleoptera in pitfall traps in nine olive orchards in the valley of Messara, on Crete Island, were compared. The liquid used for killing and preservation in the pitfall traps, was propylene glycol. The nine olive orchards were distributed in four areas in the valley. In each area there were at least two olive orchards under different agricultural management system, organic and conventional. The experiments were conducted from October 2004 to April 2005. The number of captured Coleoptera specimens was 4,937. The specimens were identified to the family level. Coleoptera from 25 families were found, but the analysis was focused at eleven of them, the richest in specimens. These were: Anthicidae, Carabidae, Chrysomelidae, Curculionidae, Histeridae, Leiodidae, Scarabaeidae, Silphidae, Silvanidae, Staphylinidae and Tenebrionidae. Staphylinidae were the most abundant in all olive orchards independently of the agricultural management (production system). In the other families instead of differences amongst the different systems of agricultural management, more prominent were the differences amongst areas.
(EN)
