Υπόβαθρο: Ενώ ο γρήγορος ρυθμός κατανάλωσης της τροφής έχει συνδεθεί με αυξημένες τιμές στον ΔΜΣ, οι μελέτες που εξετάζουν τους παράγοντες που τον επηρεάζουν είναι περιορίσμενες. Το ηχητικό περιβάλλον φαίνεται να είναι από τους σημαντικότερους περιβαλλοντικούς παράγοντες και αξίζει να μελετηθεί. Σκοπός: Η αξιολόγηση της επίδρασης μουσικής διαφορετικής έντασης στον ρυθμό κατανάλωσης τροφής υγιών ανδρών. Μεθοδολογία: Διασταυρούμενη, τυχαιοποιημένη μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 20 υγιείς εθελοντές. Αξιολογήθηκε ο ρυθμός κατανάλωσης κατά τη διάρκεια ad libitum γεύματος, το οποίο καταγράφηκε, ενώ ακουγόταν μουσική 60 dB, 90 dB ή χωρίς μουσική (control). Επίσης, καταγράφηκε η διαιτητική πρόσληψη και διάρκεια του ad libitum γεύματος, ο συνολικός αριθμός μπουκιών, καθώς και η διαιτητική πρόσληψη την προηγούμενη των δοκιμασιών ημέρα. Αποτελέσματα: Ο ρυθμός κατανάλωσης (p=0,615), η διάρκεια του γεύματος (p=0,859), το μέγεθος της μπουκιάς (p=0,948), καθώς και ο συνολικός αριθμός των μπουκιών (p=0,9) δεν βρέθηκαν να διαφέρουν στατιστικά σημαντικά μεταξύ των 3 δοκιμασιών. Η ενεργειακή πρόσληψη, φάνηκε να σχετίζεται θετικά με την διάρκεια του γεύματος (p=0,004) και τον αριθμό των μπουκιών (p=001), ενώ δεν σχετίζεται με την ταχύτητα κατανάλωσης (p=0,116). Ωστόσο, όταν τα άτομα χωρίστηκαν σε δύο κατηγορίες, άτομα φυσιολογικού βάρους και υπέρβαρα, οι συσχετίσεις της ενεργειακής πρόσληψης με τη διάρκεια του γεύματος και τον αριθμό των μπουκιών βρέθηκαν ισχυρές μόνο στα υπέρβαρα άτομα, ενώ βρέθηκε και μέτρια θετική συσχέτιση του ρυθμού κατανάλωσης με την ενεργειακή πρόσληψη. Επίλογος: Δε φάνηκε να διαφοροποιείται ο ρυθμός κατανάλωσης ως αποτέλεσμα έκθεσης σε μουσική διαφορετικής έντασης. Αξίζει, όμως, να διεξαχθούν περισσότερες μελέτες ώστε να διερευνηθεί περαιτέρω αυτή η σχέση.
.jpg){kind=logo}
